ΑΕΙΦΟΡΟΣ ΧΡΗΣΗ & NATURA 2000

Διαχειρίζομαι δεν σημαίνει απαγορεύω

Τα συμπεράσματα της συνάντησης εργασίας που πραγματοποίησαν ειδικοί επιστήμονες, για την προώθηση της ιδέας της αειφόρου χρήσης των πόρων της άγριας ζωής μέσα στα πλαίσια του δικτύου NATURA 2000.

Δεν υπάρχει καμία αναφορά για απαγόρευση του κυνηγίου μέσα στα άρθρα των οδηγιών τόσο της 79/409 όσο και της 92/43.

Η ιδέα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την αειφόρο χρήση των δραστηριοτήτων που έχουν σχέση με την άγρια ζωή (Κυνήγι/Ψάρεμα) εντός των δικτύων NATURA 2000, ήταν το θέμα που απασχόλησε τη συνάντηση εργασίας των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας η οποία πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα με πρωτοβουλία τεσσάρων φορέων: της Ευρωπαϊκής Ένωσης Κυνηγετικών Οργανώσεων (FACE), της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ιδιοκτητών Γης (ELO), της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της φύσης (IUCN) και της ΚΣΕ.

Όπως διαπιστώθηκε από τους επιστήμονες που συμμετείχαν, η Ελλάδα έχει έναν πολύ μεγάλο αριθμό προστατευόμενων περιοχών, σε ποσοστό μεγαλύτερο από το 20% της χερσαίας έκτασης. Αντίστοιχα μεγάλο ποσοστό όμως φάνηκε να υπάρχει και σε άλλες χώρες όπως η Βουλγαρία.

Μέσα από τη συζήτηση υπογραμμίστηκε η ανάγκη να υπάρξει μέριμνα ώστε η ανακήρυξη των περιοχών NATURA 2000 να συνοδεύεται από ολοκληρωμένα σχέδια διαχείρισης και από την πρόβλεψη επαρκούς φύλαξης των περιοχών αυτών.
Μια ακόμη κοινή διαπίστωση των ειδικών ήταν πως υπάρχει μεγάλη σύνδεση ανάμεσα στην άσκηση κυνηγίου και στην προστασία του περιβάλλοντος, για αυτό χρειάζεται να εξευρεθεί η άριστη οδός ώστε το κυνήγι να συνδυάζεται με την προστασία της φύσης. Το αειφορικό κυνήγι είναι ασφαλώς εφικτό και επιστημονικά αποδεκτό για να έχουμε πολλά οφέλη στην προστασία της βιοποικιλότητας.

Άλλωστε, μέσα από τα άρθρα των οδηγιών τόσο της 79/409 όσο και της 92/43, δεν υπάρχει καμία αναφορά για απαγόρευση του κυνηγίου ή άλλων ανθρώπινων δραστηριοτήτων.
Από τα συμπεράσματα της συνάντησης φάνηκε ότι η εφαρμογή του NATURA 2000 καλλιεργεί με τον τρόπο που έγινε την καχυποψία και ειδικά στον κυνηγετικό κόσμο καθώς συχνά συνοδεύεται από απαγορεύσεις, χωρίς επαρκή αιτιολόγηση.

Οι Κ.Ο. και θέλουν και μπορούν να εμπλακούν στην εφαρμογή του NATURA 2000. Πρέπει όμως να βρεθεί ένας θεσμικός τρόπος εμπλοκής τους ώστε να προσφέρουν ακόμα περισσότερα.
Υπάρχει όμως μεγάλη επικάλυψη περιοχών, ως προστατευόμενες περιοχές, με διάφορους τίτλους αλλά και αρμοδιότητες υπηρεσιών καθώς και πολυπλοκότητα νομοθετική, γεγονός που δεν προάγει το δίκτυο NATURA 2000.
Η πίεση από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, όπως είναι η οικιστική τουριστική ανάπτυξη, απειλεί τη ποικιλότητα και την εφαρμογή του NATURA 2000.

Σε πολλές χώρες όπως στη Βουλγαρία, η συνεργασία κυνηγετικών οργανώσεων και φορέων προστασίας και διατήρησης της φύσης έχει προχωρήσει αρκετά. Είναι κάτι το οποίο θα χρειασθεί να συμβεί σε όλες τις χώρες. Τέλος, οι φορείς συμφώνησαν ότι υπάρχει ανάγκη και θα γίνουν κοινές προσπάθειες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των κυνηγών, των ψαράδων και της κοινής γνώμης ούτως ώστε να ενισχυθεί η συμμετοχή και η παρουσία των χρηστών των φυσικών πόρων.

Στο τέλος της συνάντησης, ο Πρόεδρος της ΚΣΕ, κ. Νίκος Παπαδόδημας, δήλωσε: «Κύριοι, κακά τα ψέματα, άσχετα από την προσέγγιση την οποία ο καθένας έχει, ο τελικός στόχος είναι ένας, κοινός για όλους. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά η προστασία του περιβάλλοντος. Όμως μπορεί να έχουμε διαφωνίες για τον τρόπο που αυτή η προστασία επιτυγχάνεται, άλλωστε οι μέχρι τώρα εφαρμογές διαφόρων πολιτικών για την προστασία του περιβάλλοντος δεν είχαν ιδιαίτερη τύχη. Δείτε την κοροϊδία του Κιότο και την ίδρυση του διεθνούς χρηματιστηρίου πώλησης των δικαιωμάτων ρύπων. Δείτε ότι αυτό που αποτέλεσε μια δέσμευση 120 χωρών δεν οδήγησε και δεν πρόκειται να οδηγήσει πουθενά, διότι από πίσω κρύβονται τεράστια οικονομικά συμφέροντα τα οποία και καταστρέφουν το περιβάλλον αλλά και κανένας δεν μπορεί να τα βάλει μαζί τους. Άρα εμείς οι υπόλοιποι, φορείς ή άτομα, καλούμαστε σε έναν άνισο αγώνα, να διαθέσουμε τον καλύτερο δυνατό εαυτό μας, τις καλύτερες προθέσεις μας, τα χρήματά μας, τον ελεύθερό μας χρόνο για να προστατεύσουμε εκείνο το οποίο κάποιοι καταστρέφουν ατιμωρητί, και αυτοί δεν είναι προφανώς οι κυνηγοί…».

Η πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αλλά και στη συνέχεια η ανάληψη της προώθησης της ιδέας για την αειφόρο χρήση των δραστηριοτήτων που έχουν σχέση με την άγρια ζωή εντός των δικτύων NATURA, φαίνεται ότι ήταν απαραίτητο να γίνει. Η ενημέρωση και η πολύπλευρη προσέγγιση που πρέπει να έχουν τα θέματα αυτά, δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μόνο μέσα από συζητήσεις τέτοιου είδους και όχι από πολεμικές και περιχαρακώσεις οι οποίες προφανώς δεν βοηθάνε τον τελικό στόχο.