Δύο… μαχαιριές!

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ! Θα ξεκινήσω ΣΥΓΧΑΙΡΟΝΤΑΣ δημοσίως τις εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριωτών μας που συμμετείχαν μέχρι σήμερα και, ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ, θα συνεχίσουν να συμμετέχουν ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ στο ομώνυμο κίνημα!

* Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ! Θα ξεκινήσω ΣΥΓΧΑΙΡΟΝΤΑΣ δημοσίως τις εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριωτών μας που συμμετείχαν μέχρι σήμερα και, ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ, θα συνεχίσουν να συμμετέχουν ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ στο ομώνυμο κίνημα!

Όπως δείχνουν τα πράγματα την παίρνουμε την 5η δόση η οποία τεχνικά θα είναι η…ΠΡΩΤΗ του νέου μνημονίου (2) το οποίο περιέχει όρους που ακόμη και κάποια ΜΜΕ μέχρι σήμερα υποστηρικτές του Πρωθυπουργού κ Παπανδρέου και του Υπουργού Οικονομικών κ Παπακωνσταντίνου θεωρούν…αφόρητους.

 

 

Άρθρο πρώτο: διαβάζω στην ιστοσελίδα του CNBC το άρθρο με τίτλο που λέει περίπου: «Η ΕΕ κλωτσάει τον τενεκέ που λέγεται Ελλάδα μερικά μέτρα παρακάτω» αφήνοντας ως υπονοούμενο ανάμεσα στις γραμμές: «…στο δρόμο προς την αναπόφευκτη πτώχευση» και σίγουρα πονάω!

Σαφώς και πονάει όχι μόνο τον κάθε Έλληνα, Ελληνίδα και τα παιδιά μας αλλά και πολλούς φίλους μας εκτός ελληνικών συνόρων που ήταν και παραμένουν αμετακίνητα φιλέλληνες παρά τις παλινωδίες των πολιτικών μας ταγών που θεωρούν οποιονδήποτε ασκήσει μια καλόπιστη κριτική στα δρώμενά τους ή θέσει απλά ερωτήματα από εκείνα που ΔΕΝ θέτουν οι μεγάλο-δημοσιογράφοι στα έντυπα και ηλεκτρονικά ελληνικά ΜΜΕ!

Στο άρθρο του CNBC διαβάζω τη γνώμη του Karsten Schroeder, του Γενικού Διευθυντή της Amplitude Capital που λέει, μεταξύ άλλων, «…Το πακέτο σωτηρίας της Ελλάδας εξ αρχής δεν ήταν το σωστό…Το λέω με απόλυτη ειλικρίνεια ότι το πακέτο (μνημόνιο) της τρόικα είναι ένα σχέδιο διάσψσης των Τραπεζών που ήταν εκτεθειμένες στο ελληνικό χρέος και όχι της ίδιας της Ελλάδας…Λάθος από την αρχή…»

Ο κ Schroeder ανήκει σε εκείνους τους αναλυτές που πιστεύουν ότι η Ελλάδα και η Πορτογαλία θα έπρεπε να επιλέξουν την πτώχευση και την έξοδο από το ευρώ το συντομότερο δυνατόν αλλά αυτή η επιλογή έχει ήδη απορριφθεί από τους ελέγχοντες την κατάσταση οπότε η πρόβλεψή του είναι ότι «…κλώτσησαν τον άδειο τενεκέ κερδίζοντας λίγο ακόμη χρόνο μέχρι την επόμενη…κρίση…»

 

 

Άρθρο δεύτερο: διαβάζω το άρθρο του Dennis Gartman με τίτλο που λέει, απερίφραστα, «Η ηλιθιότητα της Ελπίδας: Η Ελλάδα παρά ταύτα θα πτωχεύσει» και ομολογώ ότι πονάω και πάλι. Ο αρθρογράφος καταθέτει στην επιχειρηματολογία του ότι είναι αδύνατο η Ελλάδα να ξεπεράσει το χρέος της μέσω ανάπτυξης και ταυτόχρονα η συνθήκη του Μάαστριχτ ΔΕΝ της επιτρέπει να το ξεπεράσει μέσω υποτίμησης ή πληθωρισμού.

Ο κ Gartman διατείνεται ότι ο κίνδυνος της αναδιάρθρωσης του χρέους ΔΕΝ έχει παρέλθει και η περίπτωση της Ελλάδας θυμίζει την περίπτωση όπου ένα «σαπισμένο» δόντι μας προξενεί αφόρητο πόνο και εμείς τοποθετούμε μια ασπιρίνη με αποτέλεσμα να υποχωρήσει ο αφόρητος πόνος αλλά με δεδομένο ότι η σήψη συνεχίζει να υπάρχει και ΣΙΓΟΥΡΑ θα επιστρέψει αργά η γρήγορα πολύ πιο έντονος και όχι ηπιότερος…

 

 

Οι Έλληνες είμαστε λαός αισιόδοξος γεμάτος με ΕΛΠΙΔΑ και δικαιούμαστε να συνεχίσουμε να είμαστε έτσι μετά από 3 χιλιετίες ύπαρξης. Οι Πολιτικοί μας ας ΜΗΝ μπλέξουν την αισιοδοξία και την Ελπίδα με ΕΠΙΠΟΛΑΙΟΤΗΤΑ και μας… πουλήσουν!!!

 

πηγή…