Αναζητήστε την απόλαυση στο σκοπευτήριο

Οι περισσότεροι, αφού επισκέφθηκαν κάποιο σκοπευτήριο, μόνοι ή με παρέα, ανέβηκαν στο βατήρα χωρίς να ζητήσουν τη βοήθεια κάποιου ειδικού. Έτσι, μπήκαν στη διαδικασία του ανταγωνισμού γευόμενοι την αποτυχία, χωρίς πρώτα να μάθουν να αναζητούν την απόλαυση!
Όπως ένα παιδί πρέπει να διδαχθεί από τα πρώτα του βήματα την αναζήτηση της απόλαυσης στα γράμματα για να προοδεύσει, έτσι και ο σκοπευτής πρέπει να μάθει να σκέπτεται και να πράττει πάνω σε μια σωστή βάση από την αρχή.
Ο μέσος Έλληνας κυνηγός έχει τη δυνατότητα να επισκεφθεί κάποιο σκοπευτήριο ανά πάσα στιγμή, όπου μπορεί να ψυχαγωγηθεί με το άθλημα της σκοποβολής για όσο αντέχει η τσέπη του. Γιατί όμως δεν το κάνει;

Το κυνήγι το έχουμε στο αίμα μας. Μ΄ αυτό κοιμόμαστε, με αυτό ξυπνάμε κι όταν η κυνηγετική περίοδος τελειώνει, η θλίψη φωλιάζει στην καρδιά μας. Οι περισσότεροι βρίσκουν διέξοδο σε άλλες δραστηριότητες, όπως το ψάρεμα για παράδειγμα, ή τα εκπαιδευτικά των κυνηγόσκυλων. Αλλά, πολλοί είναι αυτοί που βρίσκουν παρηγοριά στα σκοπευτήρια της χώρας μας, σε μια προσπάθεια προσομοίωσης της αγαπημένης τους δραστηριότητας που είναι το κυνήγι.
Είναι άραγε η προσομοίωση αυτή ικανή να χαρίσει παραπλήσια απόλαυση σε όποιον θέλει να γεμίσει τις Κυριακές του με μια ανάλογη δραστηριότητα; Και πόσο έτοιμος είναι ο κυνηγός να εισέλθει στον κόσμο της σκοποβολής;
Ο αριθμός των κυνηγών–σκοπευτών στα ελληνικά σκοπευτήρια είναι εξαιρετικά μικρός σε σχέση με άλλες χώρες και οι αιτίες ίσως είναι πολλές αλλά δεν θα τις εντοπίσουμε τώρα. Εκτός από μια εξαίρεση: την ύπαρξη του φόβου στον κυνηγό επισκέπτη.

Η πρώτη επαφή
Όποιον νέο–εισερχόμενο ρωτήσει κανείς, αυτός θα αρνηθεί το φόβο του για το σκοπευτήριο. Την ίδια στιγμή πάνω στο βατήρα, ο ίδιος άνθρωπος, κάθιδρος, δυσκολεύεται να κλείσει ακόμη και το όπλο του. Τον διακατέχουν συναισθήματα όπως ντροπή, φόβος και δέος γι’ αυτό που πρόκειται να κάνει. Όλοι μας έχουμε βρεθεί σ΄ αυτή τη θέση και κάποιοι παραμένουν έτσι, ακόμη και μετά από εκατοντάδες επισκέψεις στα σκοπευτήρια. Πολλές φορές, μάλιστα, μετά από την εξοικείωση με το άθλημα που μας συγκινεί περισσότερο, ακροβατούμε ανάμεσα στις απλές επισκέψεις στο χώρο και στην αγωνιστική εμπλοκή, ευρισκόμενοι σε μια σύγχυση, χωρίς να μπορούμε να αντιληφθούμε τα θέλω μας. Γιατί άραγε;

Απευθυνθείτε στους εκπαιδευτές
Η απάντηση είναι ότι κανείς δεν μας δίδαξε πώς να νιώθουμε! Οι περισσότεροι, αφού επισκέφθηκαν κάποιο σκοπευτήριο, μόνοι ή με παρέα, ανέβηκαν στο βατήρα χωρίς να ζητήσουν τη βοήθεια κάποιου ειδικού. Έτσι, μόνοι ή με φίλους που ο καθένας θέλησε να κάνει τον δάσκαλο στον καινούργιο μαθητή, μπήκαν στη διαδικασία του ανταγωνισμού γευόμενοι την αποτυχία, χωρίς πρώτα να μάθουν να αναζητούν την απόλαυση! Κάποιοι από αυτούς δεν ξαναπάτησαν το πόδι τους εκεί!

Διώξτε το φόβο με την ευχαρίστηση
Η πρώτη επαφή κάποιου με το χώρο του σκοπευτηρίου, συνήθως καθορίζει και τη συνέχεια που αυτός θα έχει στη σκοποβολή. Είναι όπως με το σεξ. Η πρώτη φορά κάποιους τους συνεπαίρνει ολοκληρωτικά και κάποιους τους κάνει να το φοβούνται. Και η πορεία του ατόμου που θα απολαύσει την πρώτη του φορά (στο σκοπευτήριο, όχι στο σεξ), θα είναι ανάλογα απολαυστική για τον ίδιο αλλά και για τους άλλους που θα τον θαυμάζουν για τον τρόπο του!
Αφού λοιπόν το θέμα μας είναι η προσομοίωση του κυνηγίου στο σκοπευτήριο και η ικανοποίηση που κάτι τέτοιο προσφέρει, θα λέγαμε πως ο νέο–εισερχόμενος κυνηγός, απευθυνόμενος σε κάποιον ειδικό, θα πρέπει να διδαχθεί την αναζήτηση της απόλαυσης στη σκοποβολή, πριν από οτιδήποτε άλλο.

Μην αυτοσχεδιάζετε
Είναι μεγάλο λάθος να εξερευνούμε αυτόν το χώρο μόνοι μας ή με κάποιους φίλους, παρά το γεγονός πως στη χώρα μας έτσι συμβαίνει πάντα. Στο εξωτερικό κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο, αλλά στην Ελλάδα τα οικονομικά μεγέθη είναι διαφορετικά και δεν επιτρέπουν, ειδικά στους νέους ανθρώπους, την πολυτέλεια ενός δασκάλου σκοποβολής. Από την άλλη, η διάθεση υπερβολικών χρηματικών ποσών σε δίσκους και φυσίγγια τον πρώτο καιρό, υπερκαλύπτει δυστυχώς το κόστος ενός ειδικού, χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε και χωρίς βέβαια να φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα στον επίδοξο σκοπευτή.
Όπως ένα παιδί πρέπει να διδαχθεί από τα πρώτα του βήματα την αναζήτηση της απόλαυσης στα γράμματα για να προοδεύσει, έτσι και ο σκοπευτής πρέπει να μάθει να σκέπτεται και να πράττει πάνω σε μια σωστή βάση από την αρχή.

Κυνηγετικά αθλήματα
Τα αθλήματα της σκοποβολής πήλινου στόχου έχουν ως βάση τους το κυνήγι και θα μπορούσαν να ονομάζονται κυνηγετικά αθλήματα. Για άλλους λόγους, ονομάζονται σκοπευτικά αθλήματα και καλά κάνουν, αλλά η ουσία παραμένει.
Το κυνήγι είναι η αρχή των πάντων πάνω στη γη, αλλά μου φαίνεται πως τα τελευταία χρόνια, ακόμη κι εμείς οι ίδιοι, ντρεπόμαστε γι’ αυτό. Τι κρίμα!
Παρ’ όλα αυτά, σκοπός της συγκεκριμένης σειράς άρθρων, εκτός της αναλυτικής παρουσίασης των αθλημάτων πήλινου στόχου από το επόμενο τεύχος, είναι να μεταδώσει στον απλό κυνηγό, που αποζητά την ψυχαγωγία, την αγάπη για το σκοπευτήριο διώχνοντας το φόβο μακριά.

Τολμήστε το!
Η σκοποβολή στη χώρα μας, παρά τις μεγάλες δόξες του παρελθόντος, δεν βρίσκεται όσο ψηλά θα έπρεπε και είναι δύσκολο να φτάσει εδώ που τα λέμε.
Είναι κρίμα, όμως, τόσες χιλιάδες κυνηγοί να βρίσκονται σε απραξία, ενώ θα μπορούσαν να είναι και σκοπευτές, απαιτώντας τη λύση θεμάτων όπως το νομοθετικό πλαίσιο περί σκοπευτηρίων κ.λπ. Μας έχει φάει η μιζέρια και το μόνο που μας φταίει είναι… οι άλλοι. Κατά τα λοιπά… στο καφενείο εμείς!
Η είσοδός μας, λοιπόν, σε κάποιο σκοπευτήριο ας είναι το πρώτο βήμα. Ο καιρός ανοίγει, μπήκε η άνοιξη και οι Κυριακές θα’ ναι ηλιόλουστες στο εξής. Τολμήστε το κι αν θέλετε μην πάρετε όπλο μαζί σας την πρώτη φορά. Επισκεφθείτε το χώρο και παρατηρήστε τους άλλους. Δείτε πόσο απλά συνυπάρχουν, πώς αστειεύονται μεταξύ τους και πώς απολαμβάνουν την αγαπημένη τους δραστηριότητα. Είμαι σίγουρος ότι στο εξής τον καφέ σας θα τον πίνετε πάντα εκεί!