Οι σκέψεις ενός Λαυριώτη κυνηγού

Τα τελευταία χρόνια, ο μέσος όρος κάρπωσης τρυγονιών στη Λαυρεωτική έχει μειωθεί δραματικά. 
Παρ’ όλα αυτά, και τρυγόνια μαθαίνουμε ότι έχει (Ελλάδα-Βουλγαρία-Ρωσία)και τρυγόνια μεταναστεύουν προς Αφρική σχεδόν κάθε μέρα. Συνεπώς κάτι φταίει…
Στα καρτέρια το πρωί βλέπουμε κοπάδια από τρυγονοσούρτες, κοπάδια από μελισσουργούς, κεφαλάδες… Οι άνεμοι είναι ευνοϊκοί, μαΐστροι. Όμως τρυγόνια τίποτα. Όλοι οι κυνηγοί αναρωτιούνται. Ραγδαία ανάπτυξη στην περιοχή, αλλά και σε όλη την Ελλάδα της ΔΕΚΑΟΧΤΟΥΡΑΣ.
Σε μια περιοχή δε μπορούν να συμβιώσουν οι δεκαοχτούρες μαζί με τα τρυγόνια. Οι δεκαοχτούρες κυνηγούν και διώχνουν τα τρυγόνια από τον τόπο τους. Έτσι με το που έρχονται τα τρυγόνια, βλέπουμε ότι μετά από 2 ώρες σηκώνονται και φεύγουν. Αυτά που μένουν είναι τα τρυγόνια που είναι «πεθαμένα» από την κούραση και σε περιοχές που δεν έχει πεύκα (βραχώδη και ξερές περιοχές).
Μήπως πρέπει να επιτραπεί το κυνήγι της δεκαοχτούρας για να μειωθεί ο πληθυσμός τους και να έχουμε τρυγόνια; Μήπως;

Αποδεκατισμός πουλιών στη Μακρόνησο
Σε ορισμένα νησιά (μικρά νησιά) της χώρας μας απαγορεύεται το κυνήγι. Εμείς στην περιοχή μας έχουμε τη Μακρόνησο. Παρ’ όλα αυτά, κάποιοι «κύριοι» κυνηγούν ανενόχλητοι. Πηγαίνουν με τα σκάφη τους, βάζουν μηχανάκια για ορτύκια στο ανατολικό μέρος του νησιού και χαμηλά στους κάβους. Τεράστιος αποδεκατισμός των πουλιών!
Οι τουφεκιές τους δεν ακούγονται στο Λαύριο, λόγω της διεύθυνσης του αέρα και του χαμηλού υψομετρικού του τόπου. Κάνουν το κυνήγι τους, παίρνουν τα σκάφη τους και δρόμο.
Κι ερωτώ: υπάρχει έλεγχος (Λιμενικό, Θηροφυλακή); ΟΧΙ!
Σε άλλες περιοχές της Ελλάδος έχουμε επίσης παράνομα βραδινά κυνήγια για λαγούς και αγριογούρουνα.
Μήπως πρέπει οι λαθροθήρες να τιμωρούνται όπως οι εγκληματίες; Μήπως;

Σε λίγα χρόνια θα κυνηγάμε…ακρίδες
Κάθε χρόνο ακούμε πολλά παράπονα από τους κυνηγούς. Χτυπάνε στο σκοτάδι τσίχλες και κοτσύφια. Τα λεγόμενα «μαύρα». Χτυπάνε μπεκάτσες στο καρτέρι πρωί-βράδυ. Χτυπάνε παπιά στο σκοτάδι.
Μήπως πρέπει η άσκηση του κυνηγίου να γίνεται από την ανατολή ως τη δύση του ηλίου στις ώρες που έχουν όλα τα ημερολόγια και όχι μισή ώρα πριν την ανατολή και μισή ώρα μετά τη δύση του ηλίου; Μήπως;
Οι θηροφύλακες βγαίνουν το βράδυ για να εντοπίσουν μηχανάκια και να πιάσουν λαθροθήρες.
Μηχανάκια βρίσκουν, σπάνια όμως βρίσκουν λαθροθήρες. Εκτός κι αν ο λαθροθήρας είναι νέος ή βλάκας. Γιατί τα μηχανάκια έχουν χρονοδιακόπτες. Σε μέρη που έχουν βρει μηχανάκια έχει και πολλά, μα πάρα πολλά ορτύκια.
Δεν είδα όμως ποτέ, θηροφύλακα ή κλιμάκιο (θηροφύλακας-αστυνομικός-δασοφύλακας) να κάνουν τοπική ημερήσια απαγόρευση του κυνηγίου για να προστατευτούν αυτά τα πουλιά που έπεσαν με μηχανάκια κράχτες.
Κατά τα άλλα η θηροφυλακή «προστατεύει» το θήραμα…
Μήπως πρέπει οι θηροφύλακες -με τη βοήθεια του νόμου- να επιβάλλουν τοπική ημερήσια απαγόρευση του κυνηγίου σε τέτοιες περιπτώσεις, ώστε να μη φτάσουμε εμείς οι κυνηγοί στο μέλλον να κυνηγούμε -ίσως- ακρίδες; Μήπως;

Οι ντόπιοι και οι «ριγμένοι»
Έχουμε βέβαια και τις πέρδικες στα νησιά μας. Το κυνήγι της ανοίγει τον Οκτώβριο.
Ποιος είναι αυτός ο «έξυπνος» που το θέσπισε; Το κυνήγι της, για τους ντόπιους, ανοίγει στις 20 Αυγούστου!
Ο κυνηγετικός σύλλογος της περιοχής, εκλέγει θηροφύλακα ο οποίος είναι ντόπιος. Όσα αυτοκίνητα έχουν ντόπιες πινακίδες περνούν ελεύθερα. Δηλαδή το κυνήγι είναι για τους ντόπιους.
Τον Οκτώβριο που θα πάμε για κυνήγι πέρδικας εμείς, ή δε θα έχει πουλιά ή θα είναι τουφεκισμένα με αποτέλεσμα να μην έχουμε κάρπωση. Ή ακόμα-ακόμα, δε θα έχει πλοίο να μας πάει ή να μας φέρει.
Άσε που τα καταφύγια που υπάρχουν είναι μόνο για μας και όχι για τους ντόπιους.

Τι πρέπει να αλλάξει;
Α) Ο θηροφύλακας στο νησί να είναι από άλλο μέρος ή νησί.
Β) Το κυνήγι στο νησί, μαζί με το κυνήγι της πέρδικας να ξεκινά την 1η Σεπτεμβρίου.
Γ) Η διάρκεια του κυνηγίου της πέρδικας να καθορίζεται ανάλογα με τους υπάρχοντες πληθυσμούς.
Δ) Όσα νησιά θέλουν να έχουν καταφύγια πρέπει να «κόψουν» το νησί σε 2 μέρη. Με κατεύθυνση από νότια προς βόρεια ένας δρόμος να το χωρίζει σε 2 τμήματα. Το ένα τμήμα να επιτρέπεται για 2 χρόνια και το άλλο να απαγορεύεται. Κατόπιν να επιτρέπεται το άλλο τμήμα για 2 χρόνια και να απαγορεύεται το προηγούμενο. Έτσι θα υπάρχει πάντα κυνήγι και το κυνήγι θα είναι για όλους.
Μήπως κάτι πρέπει να αλλάξει; Μήπως;

Ο τρόπος χορήγησης άδειας θήρας
Κάθε χρόνο ακούμε ότι σκοτώνονται ή τραυματίζονται κυνηγοί κατά τη διάρκεια του κυνηγίου.
Πολύ σωστό το μέτρο να φορούν οι κυνηγοί τα χρωματιστά γιλέκα (κόκκινα-κίτρινα-πορτοκαλί) στα κυνήγια με σκύλο. Αλλά δε φτάνει. Πρέπει να αλλάξει ο τρόπος χορήγησης άδειας θήρας!
Ο υποψήφιος νέος κυνηγός, εκτός από τα δικαιολογητικά που χρειάζονται, πρέπει να του χορηγείται βεβαίωση ικανότητας από επιτροπή.
Η επιτροπή που θα συσταθεί θα διοργανώνει διάφορα σεμινάρια (μπορεί να είναι μερικά υπαίθρια), ώστε να μπορεί να τσεκάρει αν ο υποψήφιος νέος κυνηγός μπορεί να κρατά το τουφέκι σωστά, να σκοπεύει σωστά, να σέβεται το συνάδελφό του, το σκύλο του, το θήραμα, το περιβάλλον. Να ξέρει από πρώτες βοήθειες κ.λπ.
Αν κρίνει ότι ο υποψήφιος είναι ικανός, τότε θα του χορηγείται η βεβαίωση και θα βγάζει άδεια θήρας.
Επίσης τα σεμινάρια να μπορούν να τα παρακολουθήσουν και οι παλιοί κυνηγοί, ώστε να μάθουν κάτι και αυτοί!
Μήπως πρέπει αυτές οι σκέψεις μου να προβληματίσουν τους αρμοδίους; Μήπως;