Πόσο έτοιμος είναι ο σκύλος σας για κυνήγι;

Γράφει η κτηνίατρος Ντίνα Μπελτέκου

 

Η έναρξη της κυνηγετικής περιόδου είναι ίσως η πιο απαιτητική για τα κυνηγόσκυλα, τόσο λόγω αυξημένων θερμοκρασιών όσο κυρίως λόγω παρατεταμένης απραξίας κατά τη νεκρή περίοδο. 

Αν λοιπόν προσδοκούμε από τον τετράποδο σύντροφό μας να δείξει τον καλύτερό του εαυτό, οφείλουμε πρώτα εμείς να κάνουμε τις παρακάτω ενέργειες.

1. Ενίσχυση – βελτίωση φυσικής κατάστασης

Έναν μήνα πριν την έναρξη της κυνηγετικής περιόδου, είναι απαραίτητη η βελτίωση της ποιότητας της διατροφής του σκύλου μας, με τροφή υψηλής ενέργειας.

Κρίσιμη είναι η υποστήριξη του οργανισμού με διατροφικά συμπληρώματα, ιχνοστοιχεία, βιταμίνες, ασβέστιο, πάντα με τη σύσταση του γιατρού μας. Αυτό γιατί η υπερδοσολογία βιταμινών ή ασβεστίου μπορεί να προκαλέσει παρόμοια συμπτώματα στον οργανισμό με την έλλειψή τους.

Απαιτείται μια σταδιακή προετοιμασία του ζώου πριν το κυνήγι, με σωστή προπόνηση. Αν ένα ζώο βγει απροετοίμαστο, μπορεί να προκληθούν μυοσκελετικές βλάβες, υπογλυκαιμία, shock, ακόμη και καρδιακά προβλήματα. Αν ο σκύλος μας, από την ακινησία, έχει πάρει κιλά, καλό είναι σταδιακά να έρθει στο φυσιολογικό του βάρος. Είναι σωστό η φυσική προετοιμασία να γίνεται με φυσικά, ήπια για τον οργανισμό, μέσα. Η ενίσχυση των σκύλων, αμέσως πριν το κυνήγι, με αναβολικά ή άλλου ανάλογου τύπου σκευάσματα, μπορεί να δίνει θεαματικά γρήγορα αποτελέσματα, καταστρέφει όμως τον οργανισμό του ζώου στο σύνολό του. Προδιαθέτει σε ηπατικές βλάβες και σε μείωση της χρονικής διάρκειας ζωής του ζώου μας.

2. Ιατρικός έλεγχος

Πριν την κυνηγετική περίοδο και την έκθεση του ζώου μας σε μολυσματικούς παράγοντες (μικρόβια, ιούς κ.λπ.), αλλά και την επαφή του με άλλα ζώα, πρέπει να ελέγξουμε αν έχει ολοκληρωθεί και είναι σε ισχύ ο ετήσιος επαναληπτικός εμβολιασμός. Ειδικά για τα κυνηγόσκυλα έχει νόημα να είμαστε συνεπείς σε ένα πλήρες και σωστό πρόγραμμα εμβολιασμού. Είναι σαφές ότι από τη μια μεριά αυτά εκτίθενται σε κινδύνους περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη κατηγορία σκύλων, από την άλλη μεριά, κατά την περίοδο της δραστηριοποίησής τους, εξαιτίας της κόπωσης ή των κακουχιών, το αμυντικό τους σύστημα εξασθενεί

Μετά το 5ο-6ο έτος είναι σωστό, πριν την κυνηγετική περίοδο, να γίνεται ένας προληπτικός αιματολογικός έλεγχος του ζώου μας. Αν δεν  υπάρχει κάποιο ειδικό πρόβλημα που μας ενδιαφέρει να διευκρινίσουμε, συνήθως αρκούν μία γενική αίματος, ένας βιοχημικός έλεγχος ήπατος, νεφρών, καρδιάς, μία εξέταση για λεϊσμανίαση. Μόνο έτσι μπορούμε να έχουμε μια σαφή εικόνα για την υγεία και τη φυσική κατάσταση του ζώου μας. Μπορούμε μ’ αυτόν τον τρόπο να διαγνώσουμε έγκαιρα προβλήματα, αν υπάρχουν, κι έτσι να τα αντιμετωπίσουμε πριν οι βλάβες γίνουν χρόνιες. Συνήθως τα σκυλιά και ειδικά τα κυνηγόσκυλα, εξαιτίας της φυσικής τους ανθεκτικότητας στον πόνο ή την ενόχληση, αργούν να εκδηλώσουν συμπτώματα που θα γίνουν αντιληπτά στα αφεντικά τους όταν νοσούν. Έτσι, όταν αντιλαμβανόμαστε ότι το ζώο μας έχει κάποιο πρόβλημα, συχνά αποκαλύπτεται στην ιατρική εξέταση ότι νοσούσε για αρκετό καιρό. Με το ετήσιο τσεκ απ, ακόμη, είμαστε σε θέση να εκτιμήσουμε αν ένα πρόβλημα υγείας είναι οξύ ή χρόνιο κι επομένως ο γιατρός μπορεί να κάνει μια ακριβέστερη πρόγνωση.

3. Αποπαρασιτισμός

Πριν την έξοδο στο κυνήγι, πρέπει να ελέγχεται και να ανανεώνεται η προστασία των ζώων μας από τα εξωπαράσιτα (τσιμπούρια, ψύλλοι κ.λπ.) και τα ενδοπαράσιτα (ασκαρίδες, ταινίες, φιλάριες κ.λπ.). Συχνά υποτιμάται η ύπαρξη παρασίτων του εντέρου στην ιατρική διάγνωση.

Μπορούν, όμως, να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα στο ζώο μας, όπως γαστρεντερικές διαταραχές, κολίτιδες, αναιμία, πτώση της ενεργητικότητας, αδυναμία, βήχα, καρδιακά προβλήματα κ.λπ. Ο αποπαρασιτισμός πρέπει να γίνεται σχολαστικά στα κυνηγόσκυλα και να επαναλαμβάνεται κάθε μήνα κατά την κυνηγετική περίοδο, δεδομένου του συγχωρισμού τους με άλλα ζώα που ευνοεί την εύκολη αναμόλυνση.

4. Ζευγάρωμα – μεταφορά

Κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε αλλά ούτε να υποτιμάμε είναι η γενετήσια φάση που βρίσκεται το θηλυκό σκυλί μας. Ζώο που έχει ή πρόκειται να έχει περίοδο, δεν πρέπει να έρχεται στο κυνήγι. Είναι δύσκολο ως αδύνατο να απομονωθεί ένα θηλυκό ζώο με περίοδο από τα αρσενικά, με αποτέλεσμα, πέραν της δυστροπίας στο κυνήγι, να έχουμε ανεπιθύμητα ζευγαρώματα. Υπάρχουν βέβαια φαρμακευτικές ουσίες που προκαλούν έκτρωση, αν αυτές γίνουν αμέσως μετά το ζευγάρωμα. Έχουν όμως πολλές και σοβαρές παρενέργειες.

Μεγάλη σημασία έχει η όσο το δυνατόν ακίνδυνη για τα ζώα αλλά και τους ανθρώπους μεταφορά των σκύλων. Πρέπει πάντα να αερίζεται καλά ο χώρος μεταφοράς. Να μην αφήνουμε τα ζώα μας κλεισμένα κάτω από τον ήλιο για πολλή ώρα. Πολλοί κυνηγοί έχουν θρηνήσει αγαπημένα τους ζώα που χάθηκαν από ηλίαση ή ασφυξία.

5. Το φαρμακείο

Τέλος, πριν το κυνήγι, οφείλουμε πάντα να ελέγχουμε και να εμπλουτίζουμε το φαρμακείο μας το οποίο πρέπει να διαθέτει οπωσδήποτε:

• Κορτιζόνη 250 mg (για περιπτώσεις δαγκωμάτων από φίδια, τσιμπήματα από έντομα, αλλεργικά σοκ)
• Ατροπίνες 2-3 αμπούλες (για δηλητηριάσεις από φυτοφάρμακα)
• Αντιβιοτικό σπρέι
• Οξυζενέ
• Αντισηπτικό υγρό
• Κόκκινο ιώδιο (εμετικό φάρμακο για περιπτώσεις δηλητηριάσεων)
• Γάζες αποστειρωμένες
• Επίδεσμοι ελαστικοί
• Σύριγγες 2,5-10 ml
• Ψαλίδι
• 1 κουτί με κυβάκια ζάχαρης (για υπογλυκαιμικό σοκ)
• Κάψουλες (για μωλωπισμούς, αιματώματα και τραυματισμούς)
• αλοιφή (για διαστρέμματα, τραυματισμούς)
• κάψουλες (για διαστρέμματα, νευραλγίες – ισχιαλγίες μετά από κολύμπι σε λίμνες ή ποτάμια)

Τα τρία τελευταία θα τα βρείτε σε ομοιοπαθητικά φαρμακεία, θεωρούμε όμως ότι είναι απαραίτητα. Μπορούν να ανακουφίσουν ή να σώσουν ζωές ζώων και ανθρώπων.

Μην ξεχνάτε ότι τα  κυνηγόσκυλα είναι αθλητές υψηλών αποδόσεων. Συχνά προσδοκούμε ή απαιτούμε από αυτά επιδόσεις πρωταθλητισμού.

Η γενετική τους προδιαγραφή (η γενεαλογία τους με άλλα λόγια) δεν αρκεί πάντα γι’ αυτό. Από τη δικιά μας τη μεριά, οφείλουμε να τους εξασφαλίζουμε τις προϋποθέσεις ώστε να μπορέσουν να αποδώσουν όλο το δυναμικό τους στο κυνήγι, αλλά να επιστρέψουν υγιή και να παραμείνουν δίπλα μας σε καλή φυσική κατάσταση για όσο το δυνατόν περισσότερα χρόνια.