ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΘΗΡΑΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Οι Κύπριοι κυνηγοί ανέρχονται σε 42.182 και σε καθέναν από αυτούς αντιστοιχούν 127 στρέμματα. Για τον κυνηγό της Ελλάδας είναι αντίστοιχα 776 στρ.. Η αφθονία των μεταναστευτικών θηρεύσιμων πτηνών καθορίζεται κυρίως από τη δριμύτητα του χειμώνα. Ως προς το επιδημητικό θήραμα εκτιμάται μια μείωση της εν δυνάμει  παραγωγικότητας που ξεπερνά το 80%. Στην Κύπρο συνεπώς απαιτείται προσεκτικότερη διαχείριση και περισσότερες εισροές ώστε να επιτευχθεί ικανοποιητική προσφορά θήρας στο πλήθος των κυνηγών.

Σοβαρό διαχειριστικό και διοικητικό πλεονέκτημα της Κύπρου, έναντι της Ελλάδας, είναι το γεγονός ότι έχει ιδρυθεί εξειδικευμένος κρατικός φορέας, η Υπηρεσία Θήρας & Άγριας Πανίδας. Η χρηματοδότηση στην Κύπρο από τις άδειες θήρας ως προς τη μονάδα επιφάνειας εκτιμάται σε δεκαπλάσια σε σύγκριση με την Ελλάδα.

Συμπερασματικά, η Κύπρος έχει μεγαλύτερη ανάγκη θηραματοπονικής διαχείρισης λόγω των αβιοτικών και βιοτικών συνθηκών, αλλά και του μεγάλου αριθμού κυνηγών. Από την άλλη, η διοικητική οργάνωση, στελέχωση και χρηματοδότηση μέσω των αδειών θήρας υπόσχεται περισσότερα για τη δυνατότητα ανάπτυξης της θηραματοπονίας στην Κύπρο.

Με αφορμή την πρόσκληση από το  νεοϊδρυθέν Κόμμα Ενωμένων Κυπρίων Κυνηγών έγραψα έκθεση με συστάσεις για τη θήρα στην Κύπρο. Αναφέρθηκα στην αντιμετώπιση της λαθροθήρας και υπερθήρευσης, στη μείωση αρπακτικότητας, στη βελτίωση ενδιαιτημάτων, στην εκτροφή-απελευθερώσεις θηραμάτων, στην εκγύμναση σκύλων, στην ανάπτυξη της θηραματολογικής έρευνας. Στις συστάσεις για την ανάπτυξη της θηραματοπονίας στην Κύπρο θα μπορούσαν να περιλαμβάνονται:

1. Η συστηματική κυνηγετική επιμόρφωση
2. Οι καταμετρήσεις θηραμάτων, καθορισμός ετήσιου ορίου κάρπωσης για το λαγό, όπως και διερεύνηση εφαρμοσιμότητας, πιλοτική δοκιμή χρήσης ετικετών σήμανσης (tags).
3. Η μείωση του συνωστισμού των κυνηγών με τον περιορισμό των απαγορευμένων στη θήρα εκτάσεων και τον καταμερισμό των κυνηγών στις επιμέρους επιτρεπόμενες ημέρες της εβδομάδας (πιλοτική δοκιμή χρήσης μονών-ζυγών με βάση τον αριθμό άδειας θήρας).
4. Η διατήρηση του πληθυσμού των αρπάγων σε χαμηλή πυκνότητα, στην Κύπρο δεν υπάρχει η πολυτέλεια της ανοχής σε απώλειες πληθυσμού των θηραμάτων.
5. Η προσφορά κάλυψης και η προσφορά ποιοτικής τροφής και νερού κατά την ξηροθερμική περίοδο αναμένεται να βελτιώσουν το ενδιαίτημα και να αυξήσουν τους πληθυσμούς των θηραμάτων.
6. Οι απελευθερώσεις γενικά δεν αποτελούν ένα αποτελεσματικό μέτρο αύξησης του θηράματος. Η διαχείρισή τους απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή. Στην Κύπρο για την πέρδικα μπορεί να δικαιολογηθεί η άμεση κάρπωση (put & take) σε περιοχές που δεν μπορούν να αναπτυχθούν άγριοι πληθυσμοί, και για το λαγό η εκτατική εκτροφή σε μεγάλες περιφράξεις.
7. Η εκγύμναση των λαγόσκυλων είναι πολύ σημαντική και εκτός της κύριας αναπαραγωγικής περιόδου και εκτός της κυνηγετικής περιόδου πρέπει να επιτρέπεται σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη έκταση, λαμβάνοντας πάντα υπόψη ότι η όχληση δεν θα πρέπει να υπερβεί τα ενδεδειγμένα όρια.
8. Η ανάπτυξη της θηραματολογικής έρευνας μπορεί να δώσει ακριβέστερες απαντήσεις σε πρακτικά ζητήματα και να καταστήσει ορθολογικότερη τη διαχείριση.

Δρ Χρήστος Σώκος

www.panida.gr