Tου Δημήτρη Δραχτίδη
Θα ανέμενε κανείς ότι η κληρονομικότητα του κυνηγετικού γονιδίου είναι δεδομένη και η (κυνηγετική) διαχείριση του φυσικού πλούτου (των θηραμάτων) θα περνούσε από τα χέρια του πατέρα στο γιο, στον εγγονό και πάει λέγοντας… Χωρίς να έχω στα χέρια μου στατιστικά στοιχεία κυνηγετικών οικογενειών, δηλαδή κατά πόσο οι γονείς, οι πάπποι, οι προπάπποι κ.τ.λ. ήταν κυνηγοί, γνωρίζοντας όμως αρκετές κυνηγετικές οικογένειες, διαπίστωσα ότι η κληρονομικότητα δεν παίζει και σπουδαίο ρόλο στη συνέχιση του κυνηγίου.
Στη συνέχεια αναφέρω μερικά παραδείγματα:
Εγώ έδειχνα σε ξένους και ντόπιους κυνηγούς πού είναι τα θηράματα καθ’ ότι από μικρό παιδί είμαι στα πρόβατα. Τώρα έχω στο σπίτι απ’ όλα τα όπλα.
Από αυτά, λοιπόν, τα παραδείγματα και χωρίς τη στατιστική τους αντιστοιχία, νομίζω ότι το συμπέρασμα είναι το εξής: το κυνηγετικό γονίδιο δεν είναι μόνο κληρονομικό -όπως ενδεχομένως πολλοί υποστηρίζουν- μα και επίκτητο. Είτε όμως είναι κληρονομικό είτε επίκτητο το κυνηγετικό γονίδιο, η γενική διαπίστωση είναι η εξής: όποιος το αποκτήσει, το κυνήγι και η συνάντηση με τη φύση γίνεται πλέον τρόπος ζωής!
Ο Κυνηγετικός Σύλλογος Χίου τα τελευταία χρόνια έχει στρέψει όλη του την προσοχή σε δράσεις…
Η Γ΄ Κυνηγετική Ομοσπονδία Πελοποννήσου και οι 30.000 κυνηγοί που εκπροσωπεί καταδικάζουμε απερίφραστα το περιστατικό…
Η ανακοίνωση της ΚΣΕ Στις 17 Σεπτεμβρίου 2024, συμπληρώθηκε το καθορισμένο από τη Ρυθμιστική Απόφαση…
Η κολύμβηση σε κρύο νερό, γνωστή και ως χειμερινή κολύμβηση, έχει κερδίσει την προσοχή των ειδικών…
Ήδη πολλές περιοχές της χώρας μας έχουν καλωσορίσει τη νοσταλγική μυρωδιά της βροχής, και τα…
Μια σπουδαία διάκριση στο άθλημα της σκοποβολής πέτυχε ο Σπαρτιάτης Άγγελος-Στυλιανός Σαραντάκης. Ο ταλαντούχος αθλητής…