Ποια Σέττερ θεωρείτε πως έχουν μεγαλύτερη διάρκεια στο κυνήγι, τα μικρόσωμα ή τα μεγαλόσωμα και γιατί;
Παλαιότερα υπήρχε μια τάση, προερχόμενη από τους Ιταλούς εκτροφείς, τα αγγλικά Σέττερ να έχουν μικρότερο σωματικό όγκο ή τουλάχιστον το minimum του στάνταρ της φυλής έτσι ώστε να είναι ελαφρύτερα και ταχύτερα. Η παραπάνω πορεία της εκτροφής παρέκκλινε τελικά από το στάνταρ της φυλής και ευτυχώς σύντομα επιλύθηκε το πρόβλημα. Το μέγεθος του σκύλου δεν αποτελεί από μόνο του ικανή και αναγκαία συνθήκη για τη μέγιστη αντοχή και διάρκεια στο κυνήγι. Παράμετροι όπως η σωστή κατασκευή του ζώου, η προπόνηση και το κυνηγετικό πάθος συμμετέχουν στην πλήρωση του ιδεατού. Συνήθως, ο μυϊκός όγκος είναι ανάλογος της σκελετικής ανάπτυξης του ζώου. Αυτό σημαίνει ότι τόσο οι μικρόσωμοι σκύλοι όσο και οι μεγαλόσωμοι, ως μυϊκή δύναμη που στοχεύει στην κίνηση του ζώου, έχουν σχεδόν τις ίδιες δυνατότητες με σταθερό παράγοντα την προπόνηση, την κατασκευή και το πάθος, άρα θα αποδίδουν το ίδιο.
Όμως, ένας ελαφρύς σκελετός σε μια σωστή κατασκευή και με ορθή μυϊκή ανάπτυξη, θα αποδώσει καλύτερα λόγω μικρότερου βάρους, πολύ περισσότερο, δε, όταν το κυνηγετικό πάθος περισσεύει. Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι μικρόσωμο ή μεγαλόσωμο, το αγγλικό Σέττερ είναι ένα και το μέγεθός του κυμαίνεται εντός των στάνταρ της φυλής.
