Κατ’ αρχήν θα ήθελα να σας εκφράσω τα συγχαρητήριά μου για την πλήρη και εμπεριστατωμένη ενημέρωση που προσφέρετε στον Έλληνα κυνηγό σχετικά με τα θέματα που τον αφορούν.
Είμαι ένας νέος λαγοκυνηγός κι έχω στην κατοχή μου δύο πλαγιόκαννα δίκαννα «σούτα» (χωρίς κοκόρια), από τον παππού μου. Αν κι έχω αγοράσει καινούργιο όπλο και δεν τα χρησιμοποιώ, εντούτοις θα ήθελα μερικές πληροφορίες σχετικά με:
1) την προέλευσή τους
2) πότε κατασκευάστηκαν
3) τι φυσίγγια μπορώ να χρησιμοποιώ
4) την αξία τους
Α) το πρώτο είναι δωδεκάρι με κάννες 75 εκ. Λόγω του ότι είναι παλιό, πολύ δουλεμένο και φθαρμένο εξωτερικά, με δυσκολία μπόρεσα να διακρίνω στοιχεία που έχει χαραγμένα, τα οποία και σας παραθέτω:
Πάνω στη ρίγα γράφει: – UNITED ARMS – FACTORIES S&B – LIEGE –
Δεξιά κάννη (παρατίθενται σύμβολα), αριστερή κάννη (παρατίθενται σύμβολα), βάση (παρατίθενται σύμβολα).
Β) το δεύτερο όπλο το οποίο είναι και πιο καινούργιο και το οποίο δουλεύει και τώρα χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, είναι ένα δεκαεξάρι με 68 εκ. κάννη. Αν και μοιάζει να είναι της ίδιας μάρκας με το πρώτο όπλο, δεν φέρει κάποιο στοιχείο το οποίο να παραπέμπει σε εργοστάσιο κατασκευής, όπως τα στοιχεία του κατασκευαστή που φέρει το προηγούμενο όπλο στη ρίγα του. Όλα τα υπόλοιπα στοιχεία είναι σαφώς ευκρινέστερα αυτών του πρώτου όπλου και σας τα γράφω ακριβώς με τη σειρά που αναγράφονται:
Δεξιά κάννη (παρατίθενται σύμβολα), αριστερή κάννη (παρατίθενται σύμβολα), βάση (παρατίθενται σύμβολα).
Να σημειωθεί ότι έχουν αγοραστεί στην Αυστραλία από όπου και εστάλησαν στον παππού μου, όχι την ίδια χρονολογία (το δεκαεξάρι αργότερα).
Γ) Θα ήθελα επίσης να ρωτήσω για ποιο λόγο όταν τουφεκάω με αυτά τα δύο όπλα αλλά και με ορισμένα άλλα δίκαννα, η βάση του μεσαίου δακτύλου του δεξιού μου χεριού που ακουμπάει πίσω απ’ τις σκανδάλες πρήζεται και πονάει. Μήπως ο τρόπος με τον οποίο κρατάω το όπλο είναι λανθασμένος;
Τα δυο σας όπλα είναι βελγικής κατασκευής και είναι προπολεμικά. Είναι δοκιμασμένα και τα δύο για χρήση με άκαπνη πυρίτιδα όμως με φυσίγγια χαμηλών πιέσεων της εποχής τους. Το δωδεκάρι έχει κατασκευαστεί στο εργοστάσιο S&B στη Λιέγη, για λογαριασμό της εισαγωγικής εταιρείας UNITED ARMS της Αυστραλίας. Είναι και οι δυο του κάννες με πλήρες (φουλ) τσοκ, με λίγο πιο ανοιχτή τη δεξιά, διαθέτει τους στενούς αυλούς εκείνης της εποχής και είναι δοκιμασμένο στις 850 μονάδες BARS. Το δεκαεξάρι είναι αγνώστου κατασκευαστή, κάτι σύνηθες στη Λιέγη εκείνη την εποχή, από μικρές βιοτεχνίες που ήθελαν να διατηρούν την ανωνυμία τους. Όχι για λόγους κακοκατασκευής ή απαλλαγής ευθυνών κ.λπ. που μπορεί να υποψιαστεί κάποιος, αλλά γιατί αυτοί οι τεχνίτες εργάζονταν πριν σε άλλα μεγαλύτερα και γνωστά εργοστάσια της Λιέγης και έφυγαν για να κάνουν κάτι δικό τους, αποφεύγοντας με την ανωνυμία το γνωστό ανταγωνιστικό πόλεμο από τους μεγάλους. Τα όπλα που κατασκεύαζαν ήταν αρκετά καλά και μερικές φορές εφάμιλλα των μεγάλων της ίδιας πόλης.
Στο δεκαεξάρι να προσέξετε ιδιαίτερα γιατί το μήκος της θαλάμης στις κάννες είναι 65 χιλ., συνεπώς μη χρησιμοποιείτε μεγαλύτερου μήκους κάλυκα φυσίγγια (67 χιλ. ή 70 χιλ.). Το τσοκάρισμά του είναι βελτιωμένος κύλινδρος ή δεξιά και βελτιωμένο (σφικτό) ντεμί ή αριστερή. Το θέμα της αξίας του όπλου, όπως καταλαβαίνετε, δεν μπορεί να προσδιοριστεί, αν δεν δούμε σε τι ακριβώς κατάσταση είναι τα όπλα.
Αυτό που πρέπει οπωσδήποτε να κάνετε, είναι να τους βάζετε ελαφριά φυσίγγια χαμηλών πιέσεων. Συγκεκριμένα όχι πάνω από 28 γρ. σκάγια και για τα δύο (το δωδεκάρι λόγω της προχωρημένης φθοράς και το δεκαεξάρι λόγω της θαλάμης των 65 χιλ.).
Το πρόβλημα με το πρήξιμο και τον πόνο στο μεσαίο δάχτυλο του χεριού που κρατάει τη λαβή υφίσταται για δύο λόγους που μπορεί να συντρέχει μόνο ο ένας ή και οι δύο:
Α) Το κοντάκι του όπλου να είναι κοντό για τη σωματική σας διάπλαση και το όπλο δισκάνδαλο.
Β) Το όπλο να είναι επίσης δισκάνδαλο και το κοντάκι να διαθέτει πιστολοειδή λαβή.
Νομίζω ότι στη δική σας περίπτωση μάλλον ισχύουν και τα δύο, αν όχι το ένα.
