Καθώς βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού, τον Αύγουστο με τον καυτό ήλιο και τις θερμοκρασίες να ξεπερνούν σε μόνιμη βάση τους 35 βαθμούς, την πολύμηνη ξηρασία που ταλαιπωρεί τη χλωρίδα και τα μελτέμια να σαρώνουν θάλασσες και στεριά, ξεκινούν οι πρώτες κυνηγετικές εξορμήσεις μας.
Έχουμε ήδη αναφερθεί σε αυτή τη σειρά των άρθρων για τις φυσικές δυσκολίες που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε στις εξορμήσεις μας και τις τεχνικές που χρησιμοποιούμε, εδώ όμως θα αναπτύξουμε περισσότερο τις συγκεκριμένες συνθήκες που θα συναντήσουμε στον πηγαιμό για τα πρώτα μας κυνήγια. Ήλιος, ζέστη, ζεστός άνεμος, πολύωρη ορθοστασία, περπάτημα και η έξαψη του κυνηγιού θα δοκιμάσουν τις αντοχές μας. Με κάποιο τρόπο πρέπει να διαχειριστούμε τις δυνάμεις και τα αποθέματα του οργανισμού μας για να αποφύγουμε δυσάρεστες καταστάσεις, αλλά και θα δούμε κάποιες πρακτικές πρώτων βοηθειών για την αντιμετώπιση αυτών.
Σίγουρα μέσα από τη σειρά αυτή των άρθρων, έχει σε όλους αποτυπωθεί η πρακτική της πρόληψης παρά της αντιμετώπισης δυσκολιών. Σε κάθε περίπτωση έχουμε μάθει να βλέπουμε λίγο πιο μακριά και να προλαβαίνουμε τη δύσκολη στιγμή. Έτσι κι εδώ. Θεωρούμε ότι πριν ξεκινήσουμε, εξοπλισμός (ρούχα, παπούτσια, σακίδιο) και σωματική ικανότητα είναι σε αποδεκτή (αν όχι σε καλή κατάσταση).
Φυσική κατάσταση
Τι σημαίνει όμως καλή σωματική ή φυσική κατάσταση; Σημαίνει καλή βιολογική κατάσταση όπου το άτομο μπορεί να εκτελεί καθημερινές δραστηριότητες χωρίς προβλήματα στην καρδιοαναπνευστική (κυκλοφορικό και αναπνευστικό σύστημα) και τη μυοσκελετική λειτουργία (μυϊκό και σκελετικό σύστημα). Με απλά λόγια να μπορεί κανείς να κινείται συνεχώς σε αυξημένους ρυθμούς για μεγάλα διαστήματα χωρίς αναπνευστικά προβλήματα (π.χ. λαχάνιασμα και αυξημένο καρδιακό παλμό) αλλά και χωρίς μυϊκά προβλήματα (π.χ. θλάσεις κλπ).
Πριν ξεκινήσει λοιπόν η περίοδος του κυνηγιού πρέπει να ασχοληθούμε λίγο με τη φυσική μας κατάσταση κάνοντας μετά από τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού μας και τις υποδείξεις κάποιου γυμναστή, αερόβιες ασκήσεις όπως το κολύμπι, το τρέξιμο ή ακόμα και το απλό περπάτημα αρκεί να ικανοποιούμε δύο βασικές προϋποθέσεις, να εκτελούμε την άσκησή μας επαναλαμβανόμενα για 20 τουλάχιστον λεπτά ανά σετ άσκησης και να διατηρούμε σε αυτό το διάστημα τον καρδιακό παλμό μας στο 70% του μέγιστου. Επίσης τα διαλείμματα ανάμεσα στις ασκήσεις μας θα πρέπει σταδιακά να μειώνονται σε διάρκεια.
Εκτός της αερόβιας άσκησης για τη βελτίωση της καρδιοαναπνευστικής μας ικανότητας, θα πρέπει να ασχοληθούμε και με το μυϊκό μας σύστημα βελτιώνοντας (αυξάνοντας) τη μυϊκή μας μάζα και μειώνοντας το ποσοστό λίπους. Απλές ασκήσεις που βελτιώνουν τον τομέα αυτό είναι τα ελεύθερα βάρη ή ασκήσεις αντίστασης που γυμνάζουν μεγάλες και διαφορετικές ομάδες μυών με αναερόβιο τρόπο (όπου η αερόβια οδός – παροχή ενέργειας στους ιστούς μέσω της οξυγόνωσης – δεν επαρκεί οπότε ο οργανισμός καταφεύγει στην καύση του αποθηκευμένου λίπους για παροχή ενέργειας). Πριν και μετά την προπόνηση δε θα πρέπει να ξεχνάμε την ήπια προσαρμογή αλλά και αποθεραπεία του σώματος με ασκήσεις διατάσεων (προετοιμασία και χαλάρωση), οι οποίες βοηθούν τις αρθρώσεις αλλά και τους μύες να αποκτήσουν καλύτερη ευκαμψία.
Έκτακτες Καταστάσεις – Πρώτες βοήθειες
Καθώς οι συνθήκες που θα κινηθούμε τώρα το καλοκαίρι θεωρούνται πολλές φορές συνηθισμένες, πάντα καραδοκεί ο κίνδυνος της θερμοπληξίας, της ηλίασης ή του ηλιακού εγκαύματος καθώς και της εξάντλησης από τη ζέστη. Ακόμα κι αν τα ρούχα μας έχουν επιλεγεί σωστά, η φυσική μας κατάσταση είναι καλή και η προετοιμασία μας η κατάλληλη, υπάρχουν περιπτώσεις που ο οργανισμός δε μπορεί να αντεπεξέλθει και χρειάζεται βοήθεια την οποία θα πρέπει να είμαστε σε θέση να δώσουμε είτε στον εαυτό μας είτε σε κάποιο σύντροφό μας. Ας δούμε αναλυτικά περιπτώσεις που χρήζουν βοήθεια.
Εξάντληση από τη ζέστη
Πολύωρο και κοπιαστικό περπάτημα στον ήλιο. Έχουμε ιδιαίτερη εφίδρωση, λαχανιάζουμε και έχουμε ταχυπαλμία, νιώθουμε αδύναμοι με πονοκέφαλο και ίσως και ζαλάδα. Τα πόδια (κυρίως λόγω της κόπωσης) παθαίνουν κράμπες. Αυτές οι ενδείξεις δείχνουν απώλεια νερού και αλάτων από τον οργανισμό. Πρέπει να σταματήσουμε σε κάποια σκιά και να πιούμε πολύ νερό. Καλό θα είναι να έχουμε και κάποιο σνακ με αλάτι ή ακόμα και σκέτο αλάτι (μια κουταλιά ανά λίτρο) το οποίο θα ρίξουμε στο νερό για να ανακτήσει ο οργανισμός τους ηλεκτρολύτες που χρειάζεται. Ξαπλώνουμε για λίγο βάζοντας τα πόδια μας πιο ψηλά από το κεφάλι. Αν χρειαστεί να δώσουμε σε κάποιον άλλο (που έχει χάσει τις αισθήσεις του) βοήθεια, θα πρέπει να τον τοποθετήσουμε σε θέση ανάνηψης (γυρισμένο στο πλευρό).
(συνεχίζεται…)
Οδηγός βουνού
