Εκτός από την απόλαυση που δεχόμαστε ερχόμενοι σε επαφή με τη Φύση, βρισκόμαστε και αντιμέτωποι με μία σειρά δυσκολιών που καλούμαστε να ξεπεράσουμε με τον πιο ιδανικό και ανώδυνο τρόπο.
Λέγοντας φυσικές δυσκολίες, εννοούμε προβλήματα που προκύπτουν είτε από τις καιρικές συνθήκες, είτε από τη διαμόρφωση του εδάφους, είτε από το συνδυασμό και των δύο.
Στο άρθρο αυτό, θα περιοριστούμε στις φυσικές δυσκολίες που προέρχονται από τις καιρικές συνθήκες. Αν και ο ευλογημένος τόπος μας, δεν μαστίζεται από ακραία φυσικά φαινόμενα όπως τυφώνες, μουσώνες ή ακραίες θερμοκρασιακές μεταβολές, εντούτοις, η αλλαγή των κλιματολογικών συνθηκών, τείνει να εισάγει πρωτόγνωρες εμπειρίες ακόμα και στη «γειτονιά» μας.
Από προσωπική εμπειρία, σε όλα τα μήκη και πλάτη της υδρογείου έχω βιώσει αυτό που με κάποια δόση ειρωνείας αποκαλούμε ως «ο κακός μας ο καιρός».
Και πιστέψτε με, ο καιρός και οι εκφάνσεις του, είναι πολύ εύκολο να αποβούν μοιραίες και μάλιστα σε χρόνο μηδέν. Με την ελπίδα ότι το εύκρατο κλίμα μας θα συνεχίσει να επικρατεί στο γεωγραφικό μας μήκος και πλάτος, θα κάνουμε μία απλή παρουσίαση των καιρικών φυσικών δυσκολιών, που σίγουρα έχουμε συναντήσει ή κάποια στιγμή θα συναντήσουμε στο μέλλον.
Στο κρύο
Οι χαμηλές καιρικές θερμοκρασίες, τείνουν να ελαχιστοποιούν τη θερμοκρασία του σώματος. Σε συνδυασμό δε με φυσικά φαινόμενα όπως η βροχή, το χιόνι (προσοχή στις χιονοθύελλες αλλά και τον ύπουλο παγετό) αλλά και με το δυνατό αέρα (με το λεγόμενο chill factor), επιδεινώνουν την επίδρασή τους στον οργανισμό.
Καθώς το σώμα τείνει να κρατήσει ζεστά τα ζωτικά του όργανα, χάνει μεγάλες ποσότητες θερμοκρασίας και ενέργειας, κυρίως από τα άκρα (κεφάλι, χέρια, πόδια). Άμυνα στο κρύο, είναι η «μόνωση» του σώματος με τη χρήση ζεστών και «τεχνικών» ρούχων (βλ. προηγούμενο άρθρο).
Θυμόμαστε ότι πρέπει να προφυλαχθούμε πριν αρχίσουμε να κρυώνουμε, καθώς στην περίπτωση που η υποθερμία κάνει την εμφάνισή της, η κατάσταση είναι δύσκολα αναστρέψιμη.
Η προφύλαξη από τον άνεμο και το νερό (σε οποιαδήποτε μορφή), είναι ζωτικής σημασίας, καθώς ο παγωμένος άνεμος ρίχνει τη θερμοκρασία πολύ πιο γρήγορα αλλά και σε περίπτωση που είμαστε βρεγμένοι, η εξάτμιση της υγρασίας απορροφά τη θερμότητα του σώματος με ταχείς ρυθμούς.
Η διατροφική λήψη πολλών θερμίδων, είναι αναγκαία, όπως μονόδρομος είναι και η προφύλαξη σε προστατευμένο καταφύγιο με φωτιά.
…Και στη ζέστη
Η ζέστη και η απώλεια υγρών από το σώμα, είναι μία επικίνδυνη κατάσταση για τον οργανισμό. Καθώς τα τρία τέταρτα του σώματός μας αποτελούνται από νερό, είναι αναγκαίο να προφυλάσσουμε και να αναπληρώνουμε τα αποθέματά μας συνεχώς.
Η λήψη υγρών σε συχνά διαστήματα, η προφύλαξη του σώματος από τον ήλιο αλλά και από την αφύγρανση της επιδερμίδας και η μείωση της φυσικής άσκησης κατά τις θερμότερες ώρες της ημέρας, είναι οι τρεις απαραίτητες ενέργειες άμυνας κατά της ζέστης.
Θυμηθείτε την προστασία κάτω από φυσική ή τεχνητή σκιά. Ελαφρά ανοιχτόχρωμα ρούχα, πλατύγυρο καπέλο και η χρήση μίας αλουμινένιας κουβέρτας (σε ακραία περιβάλλοντα) που αντανακλά τις ηλιακές ακτίνες μαζί με τις απαραίτητες ποσότητες νερού, είναι η ενδεδειγμένη προστασία του οργανισμού.
Βίαια καιρικά φαινόμενα
Οι ισχυροί άνεμοι, πέρα από τα προβλήματα που δημιουργούν στη θάλασσα, είναι πιθανό να γίνουν επικίνδυνοι και στη στεριά ξεριζώνοντας δέντρα, παρασύροντας αντικείμενα ακόμα και τον ίδιο μας τον εαυτό (μιλώ από προσωπική εμπειρία). Πρέπει να βρούμε απαραιτήτως σταθερό καταφύγιο ή στη χειρότερη περίπτωση να ξαπλώσουμε μπρούμυτα στο έδαφος, με τα χέρια πάνω στο κεφάλι μας. Αποφεύγουμε τα δάση ή τα προσήνεμα μέρη. Αν η θύελλα συνοδεύεται ή ακολουθείται και από καταιγίδα, τότε πρέπει να πάρουμε περισσότερες προφυλάξεις για το φόβο του κεραυνού.
Οι κεραυνοί δεν είναι τίποτε άλλο από ηλεκτρικές εκκενώσεις στατικού ηλεκτρισμού, που δημιουργούνται μεταξύ ηλεκτρικά φορτισμένων μαζών ψυχρού και θερμού αέρα. Οι εκκενώσεις αυτές, τείνουν να ακολουθήσουν την πιο σύντομη διαδρομή προς τη γη, διαπερνώντας οποιοδήποτε αντικείμενο καλό αγωγό του ηλεκτρισμού.
Και καλός αγωγός (δυστυχώς) είναι και το ανθρώπινο σώμα. Γι αυτό παίρνουμε τις ακόλουθες προφυλάξεις, μένοντας μακριά από ψηλά δέντρα και εδαφικές εξάρσεις (κορυφές λόφων, ψηλά κτίρια κλπ), αποχωριζόμαστε μεταλλικά αντικείμενα, ηλεκτρονικές συσκευές (ασύρματους, gps), πυξίδες, ενώ προσπαθούμε να μείνουμε στεγνοί (όσο γίνεται) και να μονωθούμε από τη γη, πατώντας σε κάποιο κακό αγωγό του ηλεκτρισμού (π.χ. λάστιχο).
Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο κεραυνός εκτός από τον ηλεκτρισμό, παράγει και τεράστια ενέργεια, η οποία μπορεί να μας επηρεάσει ακόμα και από απόσταση (εκτυφλωτική λάμψη, κρουστικό κύμα, αρκετή θερμότητα, εκκωφαντικός θόρυβος). Οι πλημμύρες που ακολουθούν τις καταιγίδες, μπορεί να αποβούν μοιραίες αν μας βρουν σε ποτάμια (κοίτες) ή ακόμα και σε φαράγγια και κοιλότητες του εδάφους. Απομακρυνόμαστε από σημεία φυσικής ροής του νερού πριν αρχίσει η στάθμη να ανεβαίνει.
