Τεχνικές για εκείνους που αγαπούν το ψάρεμα επιφανείας και προσδοκούν να πιάσουν πρώτα ψάρια.
Αν και η πρώτη μου επαφή με τη συρτή βυθού και το jigging προέκυψε με παράδοξο τρόπο, ωστόσο αγάπησα ιδιαίτερα αυτές τις δύο τεχνικές για όμορφο και αθλητικό ψάρεμα. Πριν από αρκετό καιρό ταλαιπωρήθηκα πολύ από μια ασθένεια. Μετά από δέκα ημέρες νοσηλείας, πήρα το εξιτήριο στα χέρια μου όλο χαρά.
Ο γιατρός μού άπλωσε το χέρι, μου ευχήθηκε καλή ανάρρωση και μου έσκασε τον δυναμίτη: «Αποχή για τουλάχιστον έναν μήνα από κάθε δραστηριότητα». Ήταν η χαριστική βολή, αλλά τελικά βρήκα τη λύση. Θα έκανα για πρώτη φορά συρτή βυθού και jigging.
Από καιρό που παρακολουθούσα τα τελευταία νέα στα περιοδικά ψαρέματος, είχα διαβάσει πάρα πολλές φορές για αυτές τις δύο εξαιρετικά πετυχημένες τεχνικές που βρίσκουν ολοένα περισσότερους φίλους μια και καταφέρνουν να σηκώνουν από το βυθό ψάρια. Και όχι γόπες και κολιούς αλλά μαγιάτικα και συναγρίδια. Την επόμενη μέρα στο κατάστημα, δεν έκανα συμβιβασμούς του τύπου «πάρε κάτι φθηνό να κάνεις το κέφι σου». Όχι, ήθελα να πάρω τα σωστά εργαλεία, έστω κι αν δεν έπιανα ούτε ένα ψάρι. Τελικά επαληθεύτηκα.
Εξοπλισμός
Το καλάμι που θα χρησιμοποιήσουμε παίζει ίσως και τον σπουδαιότερο ρόλο στην επιτυχία. Το μήκος του θα πρέπει να είναι από 2 έως 2,5 μέτρα και οι αντοχές του να κυμαίνονται από 15 έως 30 λίμπρες, ανάλογα βέβαια με το μέγεθος των θηραμάτων που στοχεύουμε. Η παραβολικότητα του καλαμιού θα πρέπει να είναι τέτοια ώστε να αντεπεξέλθει στις δυνάμεις που θα αναπτυχθούν, προστατεύοντας το νήμα και το μηχανισμό. Πιο αναλυτικά, θα πρέπει η βάση και τα πρώτα στελέχη να εμπνέουν σιγουριά στο πάλεμα και να σβήνουν προοδευτικά μέχρι τη μύτη. Οι οδηγοί θα πρέπει να είναι επενδυμένοι με υλικό που αντιστέκεται στην τριβή με το νήμα.
Μηχανισμός
Όπως στην επιλογή καλαμιού έτσι και στο μηχανισμό, πρέπει να αποφασίσουμε για το μέγεθος των ψαριών που θα ψαρέψουμε. Για να υπάρχει αρμονικός συνδυασμός μηχανισμού και καλαμιού, προτιμούμε έναν μηχανισμό με τις ίδιες λίμπρες. Για τους αρχάριους καλό είναι να υπάρχει το σύστημα προρύθμισης φρένων Level Drag όπου με έναν μοχλό το φρένο εφαρμόζει όση δύναμη έχουμε ήδη ρυθμίσει. Για τους πιο έμπειρους, μπορούμε να επιλέξουμε μηχανισμό με το γνωστό σύστημα φρένων Star Drag. Σχετικά με τη σχέση περιστροφής, αυτή θα πρέπει να κυμαίνεται περίπου στο 4:1 και πάνω ώστε γρήγορα να μπορέσουμε να τραβήξουμε το ψάρι μακριά από το βυθό.
Νήμα και παράμαλλο
Στη συρτή βυθού δεν χωράνε διλήμματα σχετικά με την επιλογή πετονιάς ή νήματος. Έτσι χωρίς να αναλύσουμε τα σημεία υπεροχής μεταξύ των δύο, επιλέγουμε ένα νήμα 30 έως 40 λίμπρες και μήκους 300 μέτρων το οποίο τυλίγουμε στην μπομπίνα του μηχανισμού. Το παράμαλλο που θα χρησιμοποιήσουμε, πρέπει να είναι από τις λεγόμενες αόρατες πετονιές fluorocarbon. Η διάμετρος της πετονιάς θα πρέπει να είναι από 0,50mm έως 0,60mm και να αντέχει τουλάχιστον 30 λίμπρες.
Μολύβια και αγκίστρια
Για τη συρτή βυθού κυκλοφορούν στην αγορά συγκεκριμένου τύπου μολύβια που είναι έτσι κατασκευασμένα ώστε να έχουν υδροδυναμικό σχήμα και φτεράκι πλοηγό. Το βάρος των μολυβιών κυμαίνεται από 250gr έως 1000gr. Η επιλογή του βάρους γίνεται ανάλογα με το βάθος που θα ψαρέψουμε, την ταχύτητα του σκάφους, αλλά και τα θαλάσσια ρεύματα.
Τα αγκίστρια που θα χρησιμοποιήσουμε πρέπει να διαθέτουν μάτι το οποίο μάλιστα πρέπει να είναι καλά κολλημένο πάνω στο στέλεχος του αγκιστριού (ειδικά για το συρόμενο) ώστε να μη φθείρει την πετονιά και την κόψει κατά τη διάρκεια του παλέματος. Το μέγεθός τους θα πρέπει να είναι από 4/0 έως και 6/0 και φυσικά θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά.
Η συρτή μας
Υπάρχουν αρκετές παραλλαγές για την κατασκευή τής συρτής, ωστόσο η βασική ιδέα παραμένει ίδια. Στην αρχή γεμίζουμε το καρούλι του μηχανισμού με 300 μέτρα νήμα. Ένας καλός τρόπος για να κάνουμε μια όμορφη και καλή κατανομή του νήματος, είναι να δέσουμε στην άκρη του ένα βαρίδιο και με το σκάφος σε κίνηση να το ξετυλίξουμε όλο. Στη συνέχεια να το τυλίξουμε σφικτά και προσεκτικά ώστε να αποφύγουμε τα μπερδέματα σε ένα απότομο φευγιό του ψαριού.
Οι απαραίτητοι κόμποι
Στο τέλος του νήματος δένουμε με έναν κόμπο Albright το νήμα με το παράμαλλο. Στη συνέχεια διπλαρώνουμε το τελευταίο μέτρο του παράμαλλου με έναν κόμπο Spider Hitch. Ακολουθεί το δέσιμο των αγκιστριών.
Αρχικά περνάμε το μικρό αγκίστρι 4/0 από το μάτι του μέσα στο διπλαρωμένο παράμαλλο από την πλευρά της αιχμής του αγκιστριού. Ακολουθεί το δεύτερο αγκίστρι που δένεται με έναν κόμπο Palomar στην άκρη του παράμαλλου. Στη συνέχεια, με μια μικρής διαμέτρου πετονιά δένουμε το πρώτο συρόμενο αγκίστρι στο παράμαλλο, προσέχοντας να μπορεί να κινείται, αλλά όχι πολύ εύκολα.
Το μολύβι φύλακας δένεται σε μια απλή πετονιά διαμέτρου 0,25 έως 0,30mm και μήκους από 3,5 έως 5 μέτρα. Στην άλλη άκρη της, δένουμε ένα στριφτάρι με παραμάνα. Κάνοντας μια θηλιά στο νήμα λίγο πριν την ένωσή του με το παράμαλλο, περνάμε την παραμάνα του μολυβιού φύλακα όταν βέβαια περάσει η θηλιά από τον τελευταίο οδηγό του καλαμιού στο ψάρεμα.
Μικρές συμβουλές
• καλό τύλιγμα του νήματος στην μπομπίνα του μηχανισμού
• όλοι οι κόμποι που αναφέρονται στο κείμενο βρίσκονται πολύ εύκολα στο google αναζητώντας «fishing knots»
• λιγότεροι κόμποι σημαίνει μικρότερο ρίσκο
• ένα δυνατό και μικρό σε μέγεθος στριφτάρι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ανάμεσα στο νήμα και το παράμαλλο και παράλληλα να μειωθεί το μήκος της πετονιάς στο μισό.
• διπλαρώνουμε το τελευταίο μέτρο της πετονιάς του φύλακα για να μην κοπεί στην επαφή με τα βράχια του βυθού.
• αν υπάρχει στριφτάρι χρειάζεται μεγάλη προσοχή στους οδηγούς του καλαμιού.
Του Γιάννη Δρόσου
.jpg)
