Η μεγάλη τομή των τελευταίων χρόνων στο κυνήγι, ήταν η δημιουργία, με έξοδα των κυνηγών και με δική τους μέριμνα, ενός αποτελεσματικού και αυτόνομου μηχανισμού ελέγχου της υπαίθρου με την ίδρυση και λειτουργία του σώματος της θηροφυλακής.
Απόρησα μόλις διάβασα την επιστολή της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Μακεδονίας Θράκης η οποία αναφέρει ότι, το Δασαρχείο Κοζάνης κάλεσε τους ομοσπονδιακούς θηροφύλακες της περιοχής και κοινοποιώντας τους την υπ.5 γνωμάτευση του κ. αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, τους διέταξε να μην προβαίνουν σε ελέγχους, πλην εκείνων που είχαν ορκισθεί μετά την έκδοση της σχετικής υπ. Απόφασης και τους ζήτησε να καταθέσουν τις ταυτότητές τους.
Ερευνώντας δημοσιογραφικά το θέμα φτάσαμε και στην ιστοσελίδα www.areiopagos.gr όπου βρήκαμε την γνωμοδότηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, 6/2011 που λέει τα εξής: «Οι φύλακες θήρας που έχουν προσληφθεί από κυνηγετικές οργανώσεις ή δασοκτήμονες και έχουν αναγνωριστεί από τον Υπουργό Γεωργίας, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 267 παρ. 3 του Δ.Κ., πριν από την ισχύ του Ν. 3208/03 και την έκδοση της κανονιστικής ΥΑΓ 103351/2412/9-7-09, ασκούν πλήρως τα καθήκοντα που αναφέρονται στο Δασικό Κώδικα και τους μεταγενέστερους μεταρρυθμιστικούς αυτού νόμους για δασικούς υπαλλήλους και έχουν ως αντικείμενο την τήρηση και εφαρμογή των διατάξεων περί θήρας, περιβαλλόμενοι για το σκοπό αυτό με την ιδιότητα του ειδικού προανακριτικού υπαλλήλου».
Μετά από αυτό, η απορία μας παραμένει. Τι ισχύει τελικά; Πως θα βγάλει άκρη ο πολίτης;
Αναμφισβήτητα η μεγάλη τομή των τελευταίων χρόνων ήταν η δημιουργία, με έξοδα των κυνηγών και με δική τους μέριμνα, ενός αποτελεσματικού και αυτόνομου μηχανισμού ελέγχου της υπαίθρου που έλειπε όλα αυτά τα χρόνια και κάλυψε σε κάποιο βαθμό ένα τεράστιο κενό, όπου βασίλευε η ατιμωρησία και ο κομπασμός. Αυτό το κενό είχε πάει τα κυνηγετικά πράγματα πολλά χρόνια πίσω και η λειτουργία της Ομοσπονδιακής θηροφυλακής ήταν ένα βήμα τεράστιας σημασίας για το μέλλον όλων μας.
Κάποιοι το καταλαβαίνουν αυτό, ενώ κάποιοι άλλοι για δικούς τους λόγους αρνούνται. Τις χαλεπές ημέρες που διανύουμε, γεγονός είναι ότι εκτός από την καθίζηση που έχει πάθει η κυνηγετική δραστηριότητα ως ζωντανό οικονομικό κύτταρο που παρήγαγε τουριστικό τζίρο πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ ετησίως, ορισμένοι ενεργούν λες και έχουν βάλει σκοπό της ζωής τους την εξόντωση της. Μας πήραν τα 30.000.000 ευρώ του ταμείου θήρας, πετσοκόβουν το κυνήγι με την απόφαση για τις Ζ.Ε.Π. και τον νόμο περί βιοποικιλότητας και τώρα… ετοιμάζουν το τελικό χτύπημα… θέλουν να διαλύσουν τις κυνηγετικές οργανώσεις μέσω της αναθεώρησης της Δασικής Νομοθεσίας. Τελικά, που θα οδηγήσει αυτή η κατάσταση;
Κρίνοντας από την προσέλευση και τις δηλώσεις πολλών πολιτικών παραγόντων στην ετήσια εκδήλωση της ΚΣΕ, φαίνεται ότι: ένα σημαντικό μέγεθος του πολιτικού προσωπικού της χώρας αντιλαμβάνεται τη χρησιμότητα της κυνηγετικής δραστηριότητας και εκφράζεται φιλικά, σε μια περίοδο που το κυνήγι βάλλεται πανταχόθεν και οι οργανώσεις μας ετοιμάζονται να αντιμετωπίσουν τη μεγαλύτερη απειλή στην ιστορία τους, που είναι η ουσιαστική κατάργησή τους μέσα από την αναθεώρηση του Δασικού νόμου και του νόμου περί θήρας που ετοιμάζει το ΥΠΕΚΑ.
