Ένα από τα αξιοθέατα που κρύβει η οργιώδης βλάστηση- ενίοτε και η ομίχλη- στο βουνό των Κενταύρων είναι και το πέτρινο Παλιό Γεφύρι του Πηλίου.
Βρίσκεται σε ένα από τα πιο γνωστά και τουριστικά χωριά της περιοχής, την Τσαγκαράδα. Η μικρή πινακίδα στην είσοδο του χωριού γράφει «Παλιό Γεφύρι». Ίσα που την παίρνει το μάτι σου…
Τι να προλάβεις, άλλωστε, να πρωτοθαυμάσεις διασχίζοντας αυτό το μαγικό βουνό;
Κάθε στροφή του δρόμου επιφυλάσσει εξαίσιες εναλλαγές ορεινού τοπίου και έναν ορίζοντα που χάνεται στη θάλασσα με εντυπωσιακά ανοίγματα στον Παγασητικό κόλπο και το Αιγαίο. Τοπία εξαίσια, πάντα γαλήνια αλλά συνάμα και διαφορετικά, όλες τις εποχές του χρόνου. Και ιδιαίτερα τον χειμώνα…
Το παλιό γεφύρι
Η πινακίδα “παλιό γεφύρι” στην είσοδο της Τσαγκαράδας σηματοδοτεί το πέτρινο καλντερίμι που κατηφορίζει την πλαγιά πλάι στο δρόμο. Δεν φαίνεται, το κρύβει πυκνή βλάστηση. Οδηγεί μετά από λίγα μέτρα στο ποτάμι όπου προβάλλει το παλαιό γεφύρι, ένα πραγματικό έργο τέχνης.
Πρόκειται για ένα οξυκόρυφο τοξωτό γεφύρι μήκους 18 μ., άνοιγμα 12μ. και ύψος 6μ. που χτίστηκε το 18ο αιώνα (1728). Εκτιμάται ότι είναι το παλαιότερο πέτρινο γεφύρι στο Πήλιο και γεφυρώνει τον Μυλοπόταμο.
Το σημείο αποτελεί αξιοθέατο στο φαράγγι του Μυλοποτάμου και στο τμήμα της πεζοπορικής διαδρομής Ξουρίχτι -Τσαγκαράδα (πέτρινο καλντερίμι-μονοπάτι με σήμανση- χρόνος περίπου 30′) .
Πέτρινα μονοπάτια
Η Τσαγκαράδα αλλά και ολόκληρη η περιοχή στο ανατολικό Πήλιο είναι ένας ιδανικός τόπος για ήσυχες διακοπές και για βόλτες σε πέτρινα καλντερίμια μέσα σε καταπράσινα τοπία με τρεχούμενα νερά.
Τα πέτρινα καλντερίμια στα χωριά του Πηλίου ήταν οι δρόμοι παλαιότερων εποχών όταν οι μεταφορές γίνονταν με ζώα. Σήμερα εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται από τους ντόπιους γιατί “κόβουν δρόμο”. Οι περιπατητές τα προτιμούν για να περιηγηθούν σε μικρές ιστορικές γωνιές του κάθε τόπου, τις οποίες μόνο αν αφήσεις το αυτοκίνητο μπορείς να δεις. Μερικά μονοπάτια έχουν σηματοδοτηθεί για πεζοπορία και ιππασία (λειτουργούν τουριστικές υπηρεσίες για οργανωμένες περιηγήσεις) και περιλαμβάνονται σε πεζοπορικούς χάρτες της ευρύτερης περιοχής του Πηλίου ενώ πολλά από αυτά οδηγούν και σε παραλίες.
Ένας μικρός περίπατος στην Τσαγκαράδα…
Φυσικά δεν είναι απαραίτητο να… χαθείτε στα φαράγγια για να πάρετε μία πρώτη γεύση από τιςς ομορφιές της Τσαγκαράδας. Αρκεί και μία μικρή βόλτα με τα πόδια στις γειτονιές της, που δεν διακρίνονται από τον δρόμο, λόγω της πυκνής βλάστησης.
Η Τσαγκαράδα δείχνει μικρό χωριό, αλλά δεν είναι. Απλώνεται σε τέσσερις συνοικίες που όλες έχουν ονόματα Αγίων- από τις εκκλησίες στις πλατείες τους: Αγία Παρασκευή και τον Άγιος Στέφανος- κατά μήκος του κεντρικού δρόμου, Άγιοι Ταξιάρχες-ο παλαιότερος οικισμός και Αγία Κυριακή- λίγο πιο χαμηλά στην πλαγιά του βουνού προς Νταμούχαρη. Οι γειτονιές τους εκτείνονται σε τρεις μεγάλες βουνοπλαγιές και συνδέονται με ένα δίκτυο γραφικών και καλοσυντηρημένων πέτρινων δρομίσκων.
Το περπάτημα στα πετρόχτιστα καλντερίμια της Τσαγκαράδας αποκαλύπτει ταβερνάκια, ξενώνες, μικρά καφέ, αλλά και παλαιά αρχοντικά- δείγματα εξαιρετικής αρχιτεκτονικής των χωριών του Πηλίου- πέτρινες βρύσες και λουλουδιασμένες αυλές με θέα στο Αιγαίο. Το σημείο που συγκεντρώνει την περισσότερη κίνηση είναι η κεντρική πλατεία με τον πολυφωτογραφημένο αιωνόβιο πλάτανο.
Η περιοχή του ανατολικού Πηλίου φημίζεται για τη θέα στο Αιγαίο και για την ανατολή του ήλιου της. Αν δεν είστε πρωινοί τύποι, μπορείτε να υπολογίζετε στο υπερθέαμα του ξάστερου ουρανού της, ιδιαίτερα όταν ανατέλλει το φεγγάρι…