Άνω Δολιανά, Αρκαδία
Το λέμε και το ξαναλέμε, ότι Ορεινή Αρκαδία δεν είναι μόνο το Μαίναλο. Να, τα Άνω Δολιανά ας πούμε, ένα μισάωρο έξω από την Τρίπολη, είναι ένα κουκλίστικο χωριό σκαρφαλωμένο σε μια από τις πλαγιές του Πάρνωνα, που από ψηλά τον κάμπο της Τρίπολης, το Μαίναλο και τον Χελμό. Ξακουστό για το λευκό του μάρμαρο, από το οποίο έχουν χτιστεί πολλοί από τους αρχαίους ναούς της Πελοποννήσου, είναι επίσης ένα χωριό όλο πέτρινα σπιτάκια και λιθόστρωτα καλντερίμια.
Ένα από τα ωραιότερα παραδοσιακά καφενεία ολόκληρης της Πελοποννήσου, το χρωματιστό Ονειρολόγιο βρίσκεται επίσης εδώ, και αποτελεί λόγο αρκετό να έρθεις στο χωριό. Οι φυσιολάτρεις, σημειώστε ότι πολύ κοντά (στα 30 χιλιόμετρα) βρίσκεται το φαντασμαγορικό Δάσος της Σκιρίτιδας, που διασχίζεται από ένα κυκλικό μονοπάτι 14 χιλιομέτρων –ή όσων χιλιομέτρων αντέχεις, δεν θα τα χαλάσουμε εκεί− ό,τι πρέπει για φθινοπωρινές πεζοπορίες.
Δάφνη, Αχαΐα
Ένα από τα υπέροχα χωριά του Λάδωνα, η Δάφνη –που θα ακούσεις τους ντόπιους να τη λένε και Στρέζοβα− είναι η τέλεια βάση για να εξερευνήσεις τη λίμνη και τις όχθες του ποταμού, περπατώντας, ποδηλατώντας ή… κωπηλατώντας. Είναι, επίσης, ένα όμορφο κεφαλοχώρι 600 κατοίκων, με πέτρινα σπίτια, ξύλινα μπαλκονάκια και θολωτές πέτρινες βρύσες διάσπαρτες στα δρομάκια του, ξακουστό στα πέριξ μεταξύ άλλων και για την ψησταριά του Τζόλα, στο όνομα του οποίου ορκίζονται οι φανατικοί κρεατοφάγοι της περιοχής.
Ένα 20λεπτο μακριά από τη Δάφνη, στο χωριό που λέγεται Παγκράτι, βρίσκεται ένα μικρό θαύμα της φύσης, που αξίζει την παράκαμψη για να το επισκεφθείς. Λέγεται Κλήμα του Παυσανία, και έτσι θα το βρεις στους χάρτες, και είναι ένα αμπέλι τριών χιλιάδων ετών, που αγκαλιάζει τα δέντρα γύρω του με κλαδιά που φτάνουν σε μήκος τα 100 μέτρα. Τον Παυσανία τον είχε εντυπωσιάσει πριν από σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια, εξ ου και το όνομά του.
Γεωργίτσι, Λακωνία
Ένα από τα ωραιότερα χωριά του Ταΰγετου, σκαρφαλωμένο σε υψόμετρο 970 μέτρων, αγναντεύει από εκεί ψηλά την Κοιλάδα του Ευρώτα. Το φαντασμαγορικό καστανοδάσος του Ταΰγετου ξεκινά ακριβώς εκεί που φτάνουν τα τελευταία πέτρινα σπίτια του χωριού, πράγμα που το καθιστά ιδανικό για ατελείωτες βόλτες στα χωμάτινα μονοπάτια του, κάτω από τα χρυσοκίτρινα φύλλα των φορτωμένων με αγκαθωτούς καρπούς καστανιών.
Το ίδιο το χωριό είναι επίσης ένα χάρμα οφθαλμών, με τις κεραμιδένιες στέγες του, το καταπληκτικό κτίριο του σχολείου που χτίστηκε το 1933 και την πλατανοσκέπαστη πλατεία του, ενώ αποτελεί και βάση ιδανική για να εξερευνήσεις τα υπόλοιπα χωριά και τα μονοπάτια του Βόρειου Ταΰγετου.
Φενεός, Κορινθία
Ένα από τα (πολλά και υπέροχα) χωριά της Ορεινής Κορινθίας, που δεν απολαμβάνει την φήμη που του αξίζει, ο πανέμορφος Φενεός είναι ένα χωριουδάκι μια σταλιά, χτισμένο σαν μπαλκόνι σε υψόμετρο 903 μέτρων στην πλαγιά της Ζήρειας. Στην είσοδο του χωριού, που θα ακούσεις ακόμα τους παλιούς να το λένε Συβίστα, σε υποδέχεται ο παλιός νερόμυλος με τη νεροτριβή του, ενώ στα αξιοθέατά του περιλαμβάνονται επίσης ένα μικρό αλλά ενδιαφέρον Λαογραφικό Μουσείο και η χτισμένη στις αρχές του προηγούμενου αιώνα εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα.
Πέντε μόνο χιλιόμετρα έξω από το χωριό, η Δόξα είναι η ομορφότερη από τις δύο λίμνες της Ζήρειας, με τον χιλιοφωτογραφημένο Άγιο Φανούριο να ισορροπεί πάνω στα ακίνητα νερά της και τα ξύλινα τραπεζάκια στις όχθες της να φτιάχνουν το τέλειο σκηνικό για φθινοπωρινά πικνίκ.
