Το Πάσχα η Σέριφος είναι ένας ιδανικός προορισμός για όσους θέλουν να ζήσουν μια εμπειρία, με βαθιές ρίζες στην παράδοση, με πολλά μοναδικά έθιμα όπως αυτό της κούνιας.
Η Σέριφος παραμένει πιστή στις παραδόσεις και προσπαθεί να διατηρεί τα έθιμά της. Οι κάτοικοι του νησιού τηρούν με πίστη τα ήθη και έθιμα που κληρονόμησαν.
Αν ήταν να αποστάξουμε το Αιγαίο και την ομορφιά των Κυκλάδων σε μία μικρή δόση, αμόλυντη σχετικά από την υστερία του μαζικού τουρισμού πιστεύω ότι θα καταλήγαμε στην Σέριφο.
Ενα τρελό βουνό ριγμένο μέσα στην θάλασσα, δαρμένο από το ξεροβόρι είναι η Σέριφος, ότι πιο κοντά θα μπορούσε να υπάρχει σε μία ελληνική έκδοση της ηρεμίας και της άγριας ομορφιάς. Είναι όμως μία άγρια ομορφιά περιτριγυρισμένη από ατελείωτα χιλιόμετρα δαντελωτών ακτών, δέκα από αυτά είναι πανέμορφες παραλίες στο καταγάλανο Αιγαίο .
Και σε κάθε μία από τις αμέτρητες ρεματιές που φτιάχνουν οι πτυχώσεις των βουνών υπάρχει και μία όαση. Και αν τελειώνει και η ρεματιά σε άπλωμα τότε υπάρχει λιβάδι. Έχει νερό αυτό το νησί, απλά είναι καλά κρυμμένο.
Μία χώρα που θα μπορούσε να είναι η βασίλισσα της ομορφιάς των Κυκλάδων. Αγέρωχα σκαρφαλωμένη στο βουνό δεν κρύβεται από τους πειρατές, ήταν φτωχό το νησί και δεν φοβόνταν. Η χώρα βλέπει τα πάντα και φαίνεται από παντού. Και αν την είχε επισκεφθεί ποτέ ο Le Corbusier θα παραληρούσε με την αρχιτεκτονική της απλότητα, λειτουργικότητα, ομορφιά. Βλέπεις τα άσπρα σπίτια και σκέφτεσαι ότι μπορείς να ζήσεις πλούσια σε σαράντα τετραγωνικά. Θέλεις να πιάσεις πέτρες και λάσπη και να φτιάξεις κι εσύ ένα.
Μία ατμόσφαιρα διαφορετική, ιδιόμορφη. που με τα 116 ξωκλήσια της και την παραδοσιακή Σερφιώτικη φιλοξενία σε αγκαλιάζει και σε ανταμείβει με την γαλήνη και την αρμονία που σου χαρίζει η φύση και τα πάθη της Μεγάλης Εβδομάδας.
Το νησιώτικο Πάσχα έχει πάντοτε ένα ιδιαίτερο χρώμα, καθώς συνδυάζεται με την αναγέννηση της φύσης και πολλές φορές, με τη ζεστασιά των αιγαιοπελαγιτών, που αυτή την εποχή προκαλεί και για τις πρώτες βουτιές, τουλάχιστον για τους πιο τολμηρούς φέτος δεν το βλέπω μιας και το Πάσχα έπεσε νωρίς.
Στην Σέριφο οι ταξιδιώτες θα ζήσουν ένα κυκλαδίτικο Πάσχα με παραδοσιακά έθιμα, εξαιρετικό φαγητό, τοπικά γλυκίσματα και φυσικά κρασί και πολύ χορό με αιγαιοπελαγίτικους ρυθμούς.
Με ιδιαίτερη κατάνυξη παρακολουθούν οι κάτοικοι της Σερίφου και οι επισκέπτες τις λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδας στις Αιγαιοπελαγίτικες εκκλησίες και το διάσημο μοναστήρι του νησιού την Μονή Ταξιαρχών που χοροστατεί ο ηγούμενός του σεβασμιώτατος Μακάριος.
Οι προετοιμασίες για το Πάσχα ξεκινούν τη Μεγάλη Πέμπτη με τη βαφή των αβγών και το ψήσιμο των Λαμπριάτικων κουλουριών, αλλά και το άσπρισμα σε όλα τα σοκάκια του χωριού. Ασβεστώνονται επίσης οι τοίχοι στα σοκάκια -ιδίως στη Χώρα-, που είναι από τις ομορφότερες των Κυκλάδων.
Σε φορτισμένη από συγκίνηση ατμόσφαιρα γίνεται η περιφορά του Επιταφίου τη Μεγάλη Παρασκευή. Ιδιαίτερα κατανυκτικές είναι οι ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας στην μονή της Ευαγγελιστρίας όπου χοροστατεί πατήρ Δανιήλ που με πάθος αποδίδει τα Aγια πάθη του κυρίου με την υπέροχη φωνή του.
Στη Σέριφο το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ όλες οι οικογένειες πηγαίνουν στην εκκλησία με ένα καλαθάκι μέσα στο οποίο τοποθετούν τυρί, κουλούρια και τόσα κόκκινα αυγά όσα τα μέλη της οικογένειας. Μετά τα τέλος της λειτουργίας οι πιστοί μεταφέρουν το αναστάσιμο φως με λαμπάδες ή λιχνοφάναρα και επιστρέφουν στο σπίτι τους όπου με τη φλόγα σχηματίζουν έναν σταυρό στο ανώφλι της πόρτας.
Κατόπιν τσουγκρίσουν τα κόκκινα αυγά τρώγοντας ο καθένας από ένα, μαζί με ένα κομμάτι σερφιώτικο τυρί τελειώνοντας έτσι τη νηστεία.
Το Μεγάλο Σάββατο, μετά την Ανάσταση, φτιάχνουν ένα ομοίωμα του Ιούδα το οποίο καίνε συμβολικά. Την Κυριακή του Πάσχα θα δείτε επίσης να αναβιώνει το παραδοσιακό έθιμο της Κούνιας, που συναντιέται και σε άλλα νησιά των Κυκλάδων.
