Επισκεπτόμενος για πολλοστή φορά την αγαπημένη μου παραλία της Ελαίας, σκέφτομαι γιατί εδώ έτσι; γιατί το φυσικό διαμάντι που χαρίστηκε στην Τριφυλία να είναι σε αυτήν την κατάσταση και να μην δίνει “ψωμί” στον τόπο μας;
Σε όλα υπάρχει η πραγματικότητα, και η πραγματικότητα αυτή υπάρχει και σε αυτήν τηπεριοχή. Natura, και μάλιστα κατακόκκινη Natura, κάτι και το οποίο δεν πρόκειται να αλλάξει αν μελετήσει κανείς και την στροφή σε Ευρωπαϊκό επίπεδο στο πράσινο και την οικολογία. Αυτονόητα κανείς καταλαβαίνει ότι δεν πρόκειται να υπάρξει κτίσμα οποιασδήποτε μορφής.
Όποτε;
Όποτε δεν είναι καιρός να μετατρέψουμε το υποτιθέμενο μειονέκτημα σε πλεονέκτημα; Δεν έχει έρθει ο καιρός να κάνουμε ένα βήμα προόδου και να αλλάξει ο τρόπος που σκεφτόμαστε;
και ποια η λύση μπορεί να αναρωτηθεί κάνεις;
Κατ’ εμε μόνο μία. Η δημιουργία του μεγαλύτερου Δημοτικού eco friendly camping των Βαλκανίων με θέμα το οικοσύστημα της περιοχής και φυσικά την χελώνα καρέτα – καρέτα.
Ένα δημοτικό camping σε μορφή Σ.Δ.Ι.Τ., με επαναγορά της έκτασης Παππά από δημόσιο φορέα, (π.χ. Πράσινο Ταμείο) όπου και χιλιάδες επισκέπτες θα φέρει στην περιοχή, και δημοτικά έσοδα θα δημιουργήσει, σε συνδυασμό με νέες θέσεις εργασίας, και κόσμο μέσα στις πόλεις μας θα βάλει, και γιατί όχι να επιχειρηθεί και διασύνδεση μέσω τοπικού σιδηροδρομικού συρμού με τις γύρω πόλεις.
Με τα πολλά θα φέρει ψωμί στο τόπο μας,
Αντίστοιχα κάμπινγκ υπάρχουνστην Ακάμα στην Κυπρο, στην Ολλανδία, την Γερμανία κ.ο.κ.
Στην Ακάμα ο χώρος συμμορφώνεται με πολύ αυστηρούς οικολογικούς όρους, και οι κατασκευαστές κατ’ επιλογή τους προχωρήσαν και ακόμη περαιτέρω.
Για παράδειγμα οι ξερολιθιές που αποτελούν χώρο φωλιάσματος για τα τοπικά μικροπούλια της περιοχής, η τοποθέτηση φωλιών σε δένδρα για ανθρωποπούλια, η αξιοποιήση της φυσικής μορφολογίας του εδάφους, τα δένδρα που διαφυλάχθηκαν, κ.ο.κ.
Η κατασκευή έγινε προσεκτικά με τις μικρότερες δυνατές παρεμβάσεις, χρησιμοποιήθηκαν ελάχιστα μηχανήματα, χρησιμοποιήθηκαν φυσικά υλικά όπως τοπική πέτρα και φυσικό κυπριακό ξύλο, συντηρήθηκαν και φτιάχτηκαν δόμες χρησιμοποιώντας παραδοσιακή τεχνογνωσία από τοπική πέτρα σκαλιστή από παλιούς τεχνίτες της περιοχής που αγαπούν την τέχνη αυτή και το αποτέλεσμα είναι εμφανές.
Επιλέχτηκε η χρήση φυσικών υλικών χωρίς μπογιά, χρώμα ή χημικά που αποσκοπεί στην αποφυγή οπτικής ρύπανσης, πράγμα το οποίο όχι μόνο ηρεμεί τη ματιά και την ψυχή του επισκέπτη στο κάμπινγκ αλλά και δεν διαταράσσει τη φυσικότητα του τοπίου και την άγρια ζωή που σφύζει στην περιοχή.
Το οικολογικό camping το έχουμε οι πλείστοι στο μυαλό μας ως χώρο όπου οι κατασκηνωτές απλώς μπορεί να προσέχουν πού πετάνε τι, όμως δεν είναι μόνο αυτό. Πρόκειται για κάμπινγκ σχεδιασμένο και διαμορφωμένο με ένα τρόπο φιλικό προς το περιβάλλον, σε πλήρη αρμονία και ισορροπία με την άγρια φύση και την οικολογική ευαισθησία της περιοχής που το φιλοξενείκαι το περιβάλλει.
Πρέπει λίγο να τα δούμε αλλιώς τα πράγματα καινοτομώντας και κάνοντας το ανέφικτο, εφικτό, ειδάλλως στην επόμενη απογραφή το ’31 θα είμαστε τρεις και ο κούκος.
Του Δημήτρη Τερζή, προέδρου του Εμπορικού Συλλόγου Κυπαρισσίας
