Ο Μπράντλεϊ Γουίγκινς είναι ένας πρώην ποδηλάτης από την Αγγλία και η ιστορία του είναι σαν μια βιογραφία ενός ροκ σταρ. Ο Βρετανός στις 28/04 είχε γενέθλια κι έγινε 41 ετών.
Ο Μπραντ Γουίγκινς είναι μια ζωή στο τρέξιμο. Ένας αθλητής που έπρεπε να πολεμήσει με τους δαίμονές του με τον μοναδικό τρόπο που ήξερε, βάζοντας τα πόδια του στα πεντάλ και τους τροχούς μπροστά σε όλους.
Η εγκατάλειψη όταν ήταν δύο ετών
Είναι γιος του Αυστραλού ποδηλάτη Γκάρι Γουίγκινς και γεννήθηκε από Βρετανίδα μητέρα στη Γάνδη του Βελγίου και μεγάλωσε στο Λονδίνο από την ηλικία των δύο ετών. Ο πατέρας του έζησε στο Βέλγιο ως επαγγελματίας ποδηλάτης, αλλά έφυγε από την οικογένεια όταν ο Μπράντλεϊ ήταν δύο και μετακόμισε με τη μητέρα του στο σπίτι των γονιών της στο βορειοδυτικό Λονδίνο και στη συνέχεια σε ένα διαμέρισμα της Εκκλησιαστικής Επιτροπής.
Ο έρωτας με τη ποδηλασία
Το ποδόσφαιρο ήταν το πρώτο του πάθος και ήταν οπαδός της Άρσεναλ. Ανακάλυψε την ποδηλασία όταν η μητέρα του τού είπε να παρακολουθήσει την τηλεοπτική κάλυψη του ατομικού τελικού επιδίωξης των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1992 στη Βαρκελώνη, που κέρδισε ο Βρετανός Κρις Μπορντμαν. Ερωτεύτηκε την ποδηλασία και τους ίδιους τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ο πρώτος αγώνας και το τροχαίο
Το 1992, σε ηλικία 12 ετών, μπήκε στον πρώτο του αγώνα, στο West London Challenge 92 και αργότερα εκείνο το έτος χτύπησε σε τροχαίο ατύχημα. Έλαβε αποζημίωση 1.700 λίρες για τους τραυματισμούς του και έδωσε στη μητέρα του 700 και χρησιμοποίησε τα υπόλοιπα για να αγοράσει το πρώτο του αγωνιστικό ποδήλατο.
Ο πρώην επαγγελματίας ποδηλάτης δρόμων και αγώνων πίστας αγωνίστηκε επαγγελματικά μεταξύ του 2001 και του 2016. Ξεκίνησε την ποδηλατική του καριέρα στην πίστα, αλλά αργότερα έκανε τη μετάβαση στην ποδηλασία δρόμου.
Μοναδικός στο είδος του
Κέρδισε παγκόσμιους τίτλους σε τέσσερις κλάδους (Madison, ατομική επιδίωξη, ομαδική επιδίωξη και δοκιμή οδικού χρόνου) και είναι ο μόνος αναβάτης που έχει κερδίσει τόσο το Παγκόσμιο όσο και το Ολυμπιακό πρωτάθλημα τόσο στην πίστα όσο και στον δρόμο, όπως επίσης έχει κερδίσει και το Tour de France.
Τα μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες
Κέρδισε χρυσό μετάλλιο σε τέσσερις διαδοχικούς Ολυμπιακούς Αγώνες από το 2004 έως το 2016 και είναι ο μόνος αναβάτης που κέρδισε το Tour de France και το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο την ίδια χρονιά.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του αντιμετώπισε μια σειρά ισχυρισμών ότι εκμεταλλεύτηκε ένα κενό στους κανονισμούς ντόπινγκ για χρήση φαρμάκου που βελτιώνει την απόδοση. Ο Bradley Wiggins έτρεχε ταχύτερα από οποιονδήποτε στον κόσμο, αφού μπόρεσε να τρέξει με 54.526 χιλιόμετρα την ώρα.
Οι δαίμονες
Η ποδηλασία είναι ένα άθλημα κόπωσης, όχι ένας περίπατος. Όσοι επιλέγουν να περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους σε μια σέλα έχουν πάντα πάντα έναν καλό λόγο. Υπάρχουν εκείνοι στους δύο τροχούς που ονειρεύονται να επιτύχουν κάτι, ίσως φήμη ή χρήματα. Και υπάρχουν αυτοί που φεύγουν με το ποδήλατο για να κρατηθούν μακριά από τους δαίμονες. Ο Μπράντλεϊ Γουίγκινς είναι στη δεύτερη κατηγορία.
Αθήνα, καλοκαίρι 2004. Έγινε ο πρώτος Βρετανός αθλητής που κέρδισε τρία μετάλλια στους ίδιους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Τα χρυσά και το αλκοόλ
Ωστόσο, δεν είναι αρκετό, αφού το κενό του δεν γεμίζει. Δοκίμασε το αλκοόλ. Ένα, δύο, τρία, δέκα ποτήρια μπίρας. Μέρα με τη μέρα, τις 11 το πρωί έως τις 6 το απόγευμα, ένα είδος πλήρους απασχόλησης.
Μερικά παιχνίδια μπιλιάρδου, λίγη τηλεόραση και ξανά στην παμπ κάτω και στη συνέχεια περισσότερες μπίρες. Το ποδήλατο είναι εκεί, στο σπίτι, μαζεύοντας σκόνη. Μόνο αυτό το κενό που τίποτα και κανείς δεν μπορεί να γεμίσει.
Η γέννηση του γιου που του άλλαξε τη ζωή
Οι μέρες μετατρέπονται σε εβδομάδες, οι εβδομάδες περνούν και μετατρέπονται σε μήνες. Εννέα μήνες, ώστε η γυναίκα του, Κάθριν, να γεννήσει τον μικρό Μπέντζαμιν. Είναι το σοκ που χρειάζεται. Η αίσθηση μιας ύπαρξης που φαινόταν χαμένη βρέθηκε στην κραυγή ενός νεογέννητου. Τώρα κάθε μέτρο, κάθε ανάβαση έχει έναν λόγο. Το να κάθεται σε αυτή τη σέλα είναι ο μόνος τρόπος που ο Μπράντλεϊ ξέρει να βρίσκεται δίπλα στη γυναίκα και τον γιο του.
Και πάλι χιλιόμετρα με το ποδήλατο, προπόνηση, αγώνες. Το αλκοόλ φεύγει αργά από το σώμα του και τα κιλά που λαμβάνονται αργά εξαφανίζονται. Η επιθυμία του ανταγωνισμού, η ανάγκη να δοκιμάσει τον εαυτό του επιστρέφει.
«Ήμουν απλώς βαρεμένος άκαμπτος και δεν ήξερα τι να κάνω. Είχαμε ένα μωρό. Έτσι λοιπόν ήταν μια περίπτωση, λοιπόν, πρέπει να κερδίσω κάποια γ@μημέν@ χρήματα και να αναλάβω ευθύνη. Νομίζεις ότι αν κερδίσεις τους Ολυμπιακούς, θα γίνεις εκατομμυριούχος από τη μια μέρα στην άλλη. Αλλά έσπασα το πίσω μέρος του καναπέ για κέρματα για να αγοράσω γάλα» τόνισε.
Να είσαι πρωταθλητής είναι απλό, να είσαι πατέρας δύσκολο
Κατά κάποιο τρόπο, το να είσαι πρωταθλητής είναι απλό. Το να είσαι πατέρας, ένας καλός πατέρας, είναι μια πολύ πιο περίπλοκη πρόκληση.
Άλλωστε, η σχέση με τον δικό του πατέρα δεν ήταν η καλύτερη. Από τα δύο μεγάλωσε με τη μητέρα του. Ο Μπράντλεϊ γνώριζε μόνο ότι ο πατέρας του ήταν επαγγελματίας ποδηλάτης. Ο μπαμπάς του αποσύρθηκε από την επαγγελματική ποδηλασία και επέστρεψε μόνιμα στην Αυστραλία μετά από ένα ατύχημα στην Κοπεγχάγη τον Ιανουάριο του 1987. Για 14 χρόνια δεν έχει καμία επαφή με τον πατέρα του. Χωρίς αναμνήσεις, μόνο μερικές φωτογραφίες μαζί. Στα τέλη του 1999, ο Μπράντλεϊ βρίσκεται στο Σίδνεϊ, όπου διαμένει ο πατέρας του, Γκάρι. Η πρώτη τους συνάντηση ήταν το 1999.
Η απογοητευτική συνάντηση με τον μπαμπά του
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Σίδνεϊ το 2000 πλησιάζουν. Έναν χρόνο αργότερα, ο Μπράντλεϊ αποφασίζει να επιστρέψει στην Αυστραλία. Τρεις μήνες προπόνησης και η ευκαιρία να περάσει τελικά χρόνο με τον πατέρα του είναι η απόλυτη απογοήτευση.
Ο Γκάρι Γουίγκινς ζει σε ένα τρέιλερ, η άδειά του τού έχει αφαιρεθεί πολλές φορές λόγω οδήγησης υπό την επήρεια μέθης. Είναι ένας απογοητευμένος άνθρωπος, που χαρακτηρίζεται από ένα ατύχημα που κατέστρεψε τη ζωή και την καριέρα του και ο οποίος αναζήτησε και βρήκε καταφύγιο στο αλκοόλ. Ο Μπράντλεϊ γρήγορα απογοητεύτηκε για τα προβλήματα με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά του πατέρα του και δεν συναντήθηκαν ποτέ ξανά.
Πέθανε σε ένα δρομάκι
Ο μπαμπάς Γουίγκινς πέθανε σε ένα δρομάκι στο Αμπερντίν σε ηλικία 55 ετών, τον Ιανουάριο του 2008. Η αιτία θανάτου ήταν ένα μεγάλο χτύπημα στο πίσω μέρος του κεφαλιού, αλλά δεν ήταν δυνατό να καθοριστεί εάν το τραύμα του κεφαλιού είχε ληφθεί κατά τη διάρκεια ενός καυγά στο πάρτι που βρισκόταν πριν, ή αν είχε χτυπήσει το κεφάλι του κατά την πτώση.
Ο Μπράντλεϊ δεν παρευρίσκεται στην κηδεία του πατέρα του. Ο Μπράντλεϊ θα θυμάται για πάντα την εγκατάλειψη σε νεαρή ηλικία. Πάνω απ’ όλα για αυτόν τον λόγο είναι πολύ προσεκτικός για να μην επαναλάβει τα λάθη του πατέρα του.
Η γραμμή του τερματισμού
Στις 28 Δεκεμβρίου 2016 ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από την επαγγελματική ποδηλασία. Το πιο αγαπημένο βραβείο του Μπράντλεϊ είναι το χαμόγελο των αγαπημένων του, απαλλαγμένος από τους δικούς του δαίμονες.
Μια δύσκολη ζωή που ζούσε αυτό το αγόρι από τη Γάνδη, πέρασε από τα φαντάσματα που τον κυριαρχούσαν. Αλλά με κάθε πτώση, πραγματική ή μεταφορική, μια αναγέννηση ακολουθούσε πάντα. Η γραμμή του τερματισμού έφτασε, ο Μπράντλεϊ κατέβηκε από τη σέλα και σήμερα γίνεται 41 ετών.
Πηγή: https://sputniknews.gr
