Του κυρ Γιάννη   Το ότι ζούμε μερικοί κυνηγοί σήμερα είναι θαύμα. Σκέφτομαι αυτά που έχουμε κάνει από άγνοια αλλά

Γράφει ο Δημήτρης Βενιζέλος   Το ρολόι απέναντι πλησιάζει 5 το απόγευμα. Λίγες στιγμές ακόμα και η σκέψη ήδη ταξιδεύει.

Γράφει ο Μίμης Κοντογιάννης   Ήταν η τελευταία μέρα του περσινού Γενάρη όταν ο γράφων ως ‘πολύξερος’ και έμπειρος λαγοκυνηγός

Γράφει ο Ευθύμιος Χαρ. Ταλάντης   Στα μέσα Γενάρη ο χειμώνας είχε σφίξει για τα καλά. Οι βουνοκορφάδες, αφρατοχιονισμένες λαμπύριζαν

Τίποτα δεν γίνεται τυχαία, υπάρχει εκπαίδευση, πάθος, συγκινήσεις που μπορεί να βγάλει ένας πατέρας από ένα παιδί όταν το συμβουλεύει

Δύο παράλληλες ιστορίες αντιπαραθέτουν από τη μια τα κόμπλεξ του παρελθόντος και από την άλλη την ευγένεια του σύγχρονου κυνηγού.

Γράφει ο Γιάννης Δήμας   Με μελανιασμένα τα χέρια και το πρόσωπο, από τον πολύ δυνατό βοριά, προσπαθούσαμε να βρούμε

Γράφει ο Αλ. Μυλωνάς   Δεν θα μπορούσε να υπάρχει πιο ελπιδοφόρο μήνυμα για τον κυνηγετικό κόσμο από την επιστολή