Στη χώρα μας, το Πρόγραμμα είναι γνωστό ως Μεσοχειμωνιάτικες Καταμετρήσεις Υδρόβιων Πουλιών (ΜΕΚΥΠ) και από το 1997 συντονίζεται κάθε χρόνο από την Ελληνική ΟΡΝΘΟΛΟΓΙΚΗ Εταιρεία. Οι παρατηρήσεις γίνονται στην καρδιά του χειμώνα, όμως παρόλο το κρύο, οι ΜΕΚΥΠ είναι ένα από μακροβιότερα προγράμματα παρακολούθησης με τη μεγαλύτερη συμμετοχή εθελοντών στη χώρα! Μόνο την τελευταία δεκαετία, πάνω από 550 καταμετρητές έχουν συνεισφέρει στις ΜΕΚΥΠ, προερχόμενοι κυρίως από το δίκτυο εθελοντών της Ελληνικής ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ Εταιρείας, τους Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών και τις τοπικές περιβαλλοντικές οργανώσεις. Το δίκτυο των ΜΕΚΥΠ καλύπτει 224 υγροτόπους (330.000 εκτάρια), ενώ σε ετήσια βάση καταμετρώνται πάνω από 500.000 άτομα υδρόβιων ειδών που ανήκουν σε περισσότερα από 93 είδη.
Σχετικά με τις τάσεις πληθυσμών στην Ελλάδα, μεταξύ των ετών 2009-2013 και 2014-2018 παρατηρείται μείωση 4% στους αριθμούς των υδρόβιων ειδών και ιδιαίτερα σε ομάδες όπως οι Ερωδιοί, οι Πάπιες, οι Φαλαρίδες και τα Παρυδάτια. Ομάδες ειδών που παρουσιάζουν αύξηση αποτελούν οι Χουλιαρομύτες, οι Κύκνοι, οι Πελεκάνοι, τα Φοινικόπτερα αλλά και οι Γλάροι και τα Γλαρόνια. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, η Ελλάδα φιλοξενεί τους πιο σημαντικούς πληθυσμούς διαχειμαζόντων πελεκάνων, καθώς και μεγάλους αριθμούς από είδη κορμοράνων, ενώ η πλειονότητα των μετρήσεων (>40%) στους ελληνικούς υγροτόπους αφορά είδη παπιών, κυρίως το Κιρκίρι, την Πρασινοκέφαλη Πάπια και το Σφυριχτάρι.
Πάνω από τους μισούς πληθυσμούς των παπιών που απαντούν στην ελληνική επικράτεια, διαχειμάζουν σε δύο μόνο υγροτόπους, τον Αμβρακικό Κόλπο και το Δέλτα του Έβρου! Ο Αμβρακικός Κόλπος μάλιστα φιλοξενεί από μόνος του το 16% των συνολικών πληθυσμών των υδρόβιων ειδών πουλιών που καταγράφονται στην Ελλάδα, ενώ 10 συνολικά υγρότοποι περιλαμβάνουν τα 2/3 των ετήσιων καταμετρήσεων. Οι υγρότοποι του Μεσολογγίου παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη ποικιλία ειδών με 89 είδη, ενώ ακολουθούν ο Αμβρακικός Κόλπος, το Δέλτα του Αξιού, Λουδία και Αλιάκμονα, η Λίμνη Κερκίνη και το Δέλτα του Έβρου.
Η ανάλυση των δεδομένων των ΜΕΚΥΠ της περιόδου 2014-2018 ανέδειξε ότι τουλάχιστον 17 υγρότοποι στην Ελλάδα πληρούν Κριτήριο 5 ή/και 6 της Σύμβασης Ραμσάρ. Μεταξύ των 10 υγροτόπων που είχαν αναγνωριστεί ως Υγρότοποι Διεθνούς Σημασίας αρχικά το 1971, οι έξι φιλοξενούν και σήμερα κατά μέσον όρο πάνω από 20000 υδρόβια πουλιά, επομένως πληρούν το Κριτήριο 5. Δύο ακόμη υγρότοποι, ο Καλαμάς και το Δέλτα του Σπερχειού, επίσης πληρούν το ίδιο Κριτήριο, και άρα μπορούν να θεσπιστούν ως Υγρότοποι Ραμσάρ! Επιπλέον, 16 υγρότοποι υποστηρίζουν τακτικά παγκοσμίως σημαντικούς πληθυσμούς 19 υδρόβιων ειδών, δηλαδή πληρούν το Κριτήριο 6 και άρα έχουν τη δυνατότητα να θεσπιστούν και αυτοί ως Υγρότοποι Ραμσάρ.
Οι πληροφορίες που λαμβάνουμε από τις ΜΕΚΥΠ, αλλά και τόσα άλλα προγράμματα παρακολούθησης, βοηθούν ουσιαστικά στην προστασία των υδρόβιων πουλιών και των υγροτόπων και στην ανάδειξη της αξίας των υγροτοπικών οικοσυστημάτων. Χωρίς τη συστηματική συμμετοχή έμπειρων καταμετρητών όμως δεν θα είχαμε τη δυνατότητα να καλύψουμε τόσα είδη, ούτε τόσες περιοχές.
