Το πρώτο πράγμα που προσέχεις στη νήσο Μάκινακ είναι η ησυχία. Πρόκειται για το μέρος στις Ηνωμένες Πολιτείες που έχει απαγορεύσει τα αυτοκίνητα, με αποτέλεσμα να λείπουν οι θορυβώδεις κόρνες, οι εξατμίσεις και οι διαπληκτισμοί στους δρόμους μεταξύ οδηγών. Μόνο τα άλογα, το νερό της λίμνης “Huron” που χτυπά την ακτή και τα ποδήλατα που αλλάζουν ταχύτητες ακούγονται εκεί. Κάθε τόσο κάποιος να ακούγεται λέει “έρχομαι απ’ τα αριστερά σου!”. Όλοι χαμογελούν και συνεχίζουν να κάνουν πετάλι. Η νήσος Μάκινακ, λοιπόν, που βρίσκεται στη λίμνη “Huron”, ανάμεσα στις κάτω και άνω χερσονήσους του Michigan δεν έχει καθόλου αμάξια (μόνο λίγα οχήματα για περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης).
Αυτό δεν συμβαίνει, ωστόσο, για κάποιον από τους λόγους που σου έρχονται στο μυαλό. Στην πραγματικότητα αυτό συμβαίνει μόνο και μόνο για τα άλογα. Το 1890, τουρίστες επιχείρησαν να φέρουν αμάξια (άμαξες δίχως άλογα) στη νήσο, ενοχλώντας τους κατοίκους με τον θόρυβό τους και τρομάζοντας τα άλογα. Έτσι, δεν άργησε να αποφασιστεί η αλλαγή στον τρόπο ζωής. Οι μόνιμοι κάτοικοι δεν επιθυμούσαν καθόλου αυτές τις μοντέρνες κατασκευές, οπότε το 1898, η πόλη τις απαγόρευσε. Το 1923, κάτοικος ήταν αποφασισμένος να ξαναφέρει τα αυτοκίνητα, ισχυριζόμενος ότι κάτι τέτοιο δεν ήταν παράνομο. Ο ίδιος άρχισε να κόβει βόλτες γύρω από το νησί με αμάξι. Οι κάτοικοι και πάλι ενώθηκαν και αυτή τη φορά έκαναν νόμο πως κανένα όχημα δεν θα επιτρέπεται στο νησί για προσωπική χρήση. Η νήσος- ιστορικό μνημείο διαθέτει πληθώρα κτηρίων φτιαγμένα από ξύλο, ενώ διαθέτει ένα μεγάλο πάρκο, αλλά και πυροσβεστικά και αστυνομικά οχήματα για την ασφάλεια όλων.
Η Mary McGuire Slevin, διευθύντρια του τουριστικού γραφείου της νήσου, εξηγεί ότι η πόλη, η οποία έχει περίπου 450 μόνιμους κατοίκους, πάντα “αγκάλιαζε” έναν πιο αργό τρόπο ζωής. Οι στενοί δρόμοι της νήσου είναι σχεδιασμένοι για άμαξες συρόμενες από άλογα και όχι αυτοκίνητα και οι κάτοικοι δεν βλέπουν κάποιο λόγο να αλλάξουν τις υποδομές για αυτά. Όταν τα ποδήλατα έκαναν την εμφάνιση τους, οι νησιώτες τα είδαν σαν ένα τρόπο να διασχίζουν την πόλη γρήγορα και τα καλοδέχτηκαν. “Τα ποδήλατα είναι απλά ο τρόπος ζωής μας,” λέει η Slevin. “Είναι σαν μέρος του σώματός μας, ούτε καν το σκεφτόμαστε. Οι τουρίστες που βγαίνουν για ποδηλατοδρομία είναι πιο ανάλαφροι και έχουν ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπο.”
Οι ενοικιάσεις ποδηλάτων αποτελούν πολύ μεγάλη επιχείρηση, ιδίως κατά το καλοκαίρι, όταν ο πληθυσμός του νησιού αγγίζει τις 15.000 και παραπάνω. Η Slevin υπολογίζει ότι το καλοκαίρι, περισσότερα από 10.000 ποδήλατα χρησιμοποιούνται στο νησί, μαζί με κάρα συρόμενα από άλογα. Μαζί με τις ενοικιάσεις ποδηλάτων, υπολογίζει ότι γύρω στο 30 τοις εκατό των τουριστών φέρνουν τα δικά τους ποδήλατα στα πλοία. Όμως δεν μπορεί ο κάθε ένας να ανοίξει ένα μαγαζί και να ενοικιάζει ποδήλατα. Η πόλη έκανε μια έρευνα από την οποία προσδιορίστηκε πόσα ποδήλατα μπορούν να ενοικιαστούν κάθε στιγμή. Σημειώνεται ότι, ποδήλατα και άλογα συμβιώνουν αρμονικά στο νησί, ωστόσο, στον κεντρικό δρόμο μπορεί να συγκεντρωθούν άλογα που μεταφέρουν τις άμαξες, την ώρα που οι ποδηλάτες πηγαινοέρχονται γρήγορα, περνώντας κάποιες φορές ξυστά από τα άλογα. Η Slevin εξηγεί ότι το νησί έχει στενή σχέση με τους Άμις, οι οποίοι βοηθούν στην εκπαίδευση των αλόγων τους και κατασκευάζουν ειδικά κάρα τα οποία βοηθούν τους κατοίκους να ρυμουλκούν φορτία. “Δουλεύουμε αλήθεια με τους καλύτερους που μπορούμε να βρούμε για να μας βοηθήσουν να προσαρμοστούμε στο να κάνουμε τα πάντα με τα ποδήλατά μας,” είπε η Slevin. “Ρυμουλκούμε οτιδήποτε πρέπει να ρυμουλκύσουμε, πίνουμε καφέ και στέλνουμε μηνύματα πάνω στα ποδήλατά μας. Οδηγούμε ακριβώς μέχρι την εξώπορτα της δουλειάς μας και παρκάρουμε ακριβώς από έξω”.
Τα άλογα αφεντεύουν
Κατά την διάρκεια της τουριστικής περιόδου, υπάρχουν γύρω στα 600 άλογα στο νησί. Μόλις αυτή τελειώσει, 30 άλογα μεταφέρονται με πλοίο στην άνω χερσόνησο του Michigan όπου περνούν τον χειμώνα άνετα στην περιοχή Rudyard/Pickford. “Παίρνουμε τα άλογα από τους Άμις, οι οποίοι τα χρησιμοποιούν για να οργώνουν για 5 ή 6 χρόνια. Έπειτα, μπορούν να δουλεύουν μερικές ημέρες την εβδομάδα κατά την τουριστική περίοδο και να χαλαρώνουν τον χειμώνα για το υπόλοιπο της ζωής τους,” τονίζει η Slevin. Στα λίγα οχήματα που επιτρέπονται στο νησί συμπεριλαμβάνεται ένα αστυνομικό Jeep που χρησιμοποιείται για την επίβλεψη των γηραιότερων κατά την διάρκεια του χειμώνα. Αν και το νησί “αγκαλιάζει” όπως ειπώθηκε παραπάνω έναν αργό τρόπο ζωής, διαθέτει ένα εξαιρετικό σύστημα βοηθητικών προγραμμάτων.
Όχι στα ηλεκτρικά ποδήλατα
Μιας και τα ηλεκτρικά ποδήλατα έχουν γίνει τελευταία δημοφιλή, τουρίστες επιχείρησαν να τα φέρουν στο νησί. “Δεν θέλαμε ανθρώπους να προσπερνούν γρήγορα τα άλογα και να τα τρομάζουν ή να δημιουργούν ατυχήματα με άλλους ποδηλάτες”, λέει, πάντως, κάτοικος. Γι’ αυτό, απαγορεύονται ηλεκτρικά scooter και Segway, εκτός αν υπάρχει χαρτί γιατρού και έγκριση από την ηγεσία της πόλης για χρήση τους.
Εγκληματικότητα: Κλοπές ποδηλάτων
Δεν προξενεί έκπληξη το γεγονός ότι οι κλοπές ποδηλάτων είναι το βασικότερο πρόβλημα στο νησί. Τα περισσότερα ποδήλατα δεν είναι κλειδωμένα, οπότε η Slevin λέει πως η πιο συχνή κλοπή είναι από τουρίστες που έχουν αργήσει για τα πλοία και αρπάζουν όποιο ποδήλατο βρουν προκειμένου να φτάσουν στο λιμάνι. Άλλοι πάλι αντί να περιμένουν στις μεγάλες ουρές για ενοικίαση, θα “δανειστούν” ένα ποδήλατο για να πάνε στο ξενοδοχείο τους. “Βρίσκουμε πολλά ποδήλατα στις αποβάθρες και προς το Mission Point (εκεί όπου βρίσκεται ένα πολυτελές ξενοδοχείο,” υπογραμμίζει η Slevin. Οι ντόπιοι στολίζουν τα ποδήλατα τους για να ξεχωρίζουν, κάτι που είναι, όμως, ιδιαιτέρως επικίνδυνο. Ένα μυστικό για να πάρεις το ποδήλατό σου πίσω είναι να δώσεις στους θυρωρούς του ξενοδοχείου λίγα μετρητά και να τους ζητήσεις να είναι σε επιφυλακή. Οι τελευταίοι τα βλέπουν όλα.
Ποδηλασία σε κατάσταση μέθης
Το νησί έχει αρκετές pub, καθώς είναι ένα όμορφο μέρος, με θέα τη λίμνη Huron. Το κακό είναι ότι οι τουρίστες λανθασμένα νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν ποδήλατο μετά από κατανάλωση αλκοόλ. Πολλοί από αυτούς καταλήγουν να πέφτουν, μερικές φορές τραυματίζοντας τους εαυτούς τους ή άλλους. Οι ντόπιοι, φυσικά, φεύγουν απ’ τα μπαρ περπατώντας (η παίρνουν ένα ταξί αλόγου). Στο άλογο από την άλλη, δεν αρέσει η υπερβολική μυρωδιά του αλκοόλ και έτσι μερικές φορές δεν μένει έξω από κάποιο μπαρ, αλλά φεύγει.
Μια διαφορετική κουλτούρα
Με την απόφασή του να απαγορεύσει τα αυτοκίνητα, το νησί θεωρήθηκε αρχικά εκτός πραγματικότητας. Αυτή τη στιγμή, η άποψη αυτή αντιστρέφεται μιας και η τιμή της βενζίνης ανεβαίνει και ιδιαίτερα οι νέες γενιές “αγκαλιάζουν” την ποδηλασία ως μια καλή επιλογή για μετακίνηση. Η Slevin σημειώνει, τέλος, ότι πολλοί πρώην νησιώτες τώρα ζουν στο Portland λόγω της ποδηλατικής του κουλτούρας. Άλλωστε, όσο περισσότεροι άνθρωποι ανακαλύπτουν πως το ποδήλατο μπορεί να γίνει τρόπος ζωής, τόσο οι υποδομές για ποδήλατα μπορούν να γίνουν προτεραιότητα.
Πηγή: triplepundit.com
