Έχω στην κατοχή μου ένα αγγλικό Σέττερ 20 μηνών, με καλή και σταθερή φέρμα. Μέχρι τώρα έχει κυνηγήσει ορτύκι και μπεκάτσα με καλά αποτελέσματα, κατά τη γνώμη μου. Το πρόβλημα όμως είναι ότι έχει ακανόνιστη έρευνα, ειδικά στην μπεκάτσα, και σε μεγάλος βάθος. Χάνεται για 5 λεπτά περίπου, έχοντας όμως επαφή μαζί μου, δηλαδή γυρνάει να με δει, να με εντοπίσει και να πάρει το χάδι του. Πώς θα μπορέσω να ελέγξω την έρευνά του σε λασέ ή κύκλους και την επαφή μαζί μου χωρίς να τον καλώ συνέχεια να επιστρέψει;
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων και καλή συνέχεια στο υπέροχο έργο σας.
Μελετώντας την ερώτησή σας, δεν διαπιστώνω κάποιο σοβαρό πρόβλημα στην κυνηγετική πρακτική του σκύλου σας, αν συνυπολογίσουμε και τη μικρή του ηλικία. Θεωρώ πολύ συνετή την έρευνά του αφού από μόνος του έχει την τάση να σας ψάχνει, έστω και ανά 5 λεπτά, αν σκεφτούμε ότι ένας σκύλος παθιασμένος με το θήραμα και σε μέρες με πολλές συναντήσεις, εξιτάρεται τόσο που βγαίνει εύκολα εκτός ελέγχου. Όπως όμως και να έχει, δουλέψτε τον στον κάμπο, σε αλλαγές πορείας, δείχνοντας με το χέρι την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει, πάντα κάθετα στη διεύθυνση του ανέμου και έως ότου ο σκύλος καταλάβει το μάθημα. Χρησιμοποιήστε σφυρίχτρα με συγκεκριμένο ήχο σαν εντολή «αλλαγής πορείας» και επεκτείνετε σταδιακά το μάθημα σε περιοχές με πυκνότερη βλάστηση.
