του Ανδρέα Κουϊνέλη
Η συμπεριφορά του κυνηγού, που πλέον είναι ο διαχειριστής της άγριας ζωής αλλά και η δική μας συμπεριφορά θα πρέπει να είναι σε πολύ ηθικό επίπεδο αφού τα ίδια μας τα παιδιά ακολουθούνε τα δικά μας βήματα και της δικές μας συμπεριφορές. Ο κυνηγός θα πρέπει να αποτελεί τίτλο τιμής και όχι απλά θηρευτή της φύσης.
Στις Ρυθμίσεις Θήρας 2021-2022 (ΦΕΚ 3515/Β/2021) αναφέρεται ότι «Κατά το χρονικό διάστημα Απρίλιο έως και Ιούνιο δεν επιτρέπεται η εκγύμναση για λόγους που σχετίζονται με την όχληση της θηραματοπανίδας, ιδίως κατά την αναπαραγωγική περίοδο. Για την έναρξη ισχύος της ανωτέρω απαγόρευσης απαιτείται η έκδοση Δασικής Απαγορευτικής Διάταξης (Δ.Α.Δ.) από την οικεία Δασική Αρχή, στην οποία θα ορίζεται επακριβώς η διάρκεια της ανωτέρω τοπικής απαγόρευσης των εκγυμνάσεων κυνηγετικών σκύλων, εντός του προαναφερόμενου τριμήνου (Απριλίου, Μαΐου και Ιουνίου)».
Στα εκπαιδευτικά το διάστημα της Άνοιξης εκπαιδεύουμε τα νεαρά σε πεδινές πέρδικες και ορτύκια όπου τα βρίσκουμε σε ζευγάρια και σε ήρεμη κατάσταση λόγω την περίοδο ζευγαρώματος. Είναι σίγουρο ότι η επαφή με το θήραμα βοηθά τα νεαρά μας διότι το έδαφος όπου συναντούμε τα εν λόγο θηράματα είναι χωράφια από σιτάρι, σε πεδιάδες όπου ο αέρας γίνεται σημαντικός σύμμαχος για τον εντοπισμό του θηράματος, αλλά και η μορφολογία του εδάφους μας επιτρέπει να δούμε τις συμπεριφορές των κυνηγόσκυλων μας, διορθώνοντας τις όποιες ατέλειες. Οι κάτοχοι ιχνηλατών πράττουν το ίδιο κατά την ίδιο νεκρή περίοδο, εκπαιδεύουν τα νεαρά σε ιχνηλασία και ξεφώλιασμα, σε δίωξη ώστε να κρατούν τα νεαρά τους αλλά και τα έμπειρα τους σε φόρμα.
Είναι αρκετοί οι επαγγελματίες εκπαιδευτές που διαλέγουν χώρες όπως η Σερβία, η Βουλγαρία, τα Σκόπια, όπου οι συναντήσεις είναι πραγματικά πολλές και αρκετές ώστε να μεταμορφώσουν ένα άπειρο νεαρό σε έμπειρο όσο αφορά την έρευνα και την προσέγγιση στο θήραμα μέσα σε 10-12 μέρες. Στις εν λόγο χώρες υπάρχει όμως και το πλεονέκτημα της διαχείρισης των βιοτόπων, καθώς παρακολουθούνται και ελέγχονται και αμείβονται για αυτό τα κατά τόπους δασαρχεία όποτε δεν μπορεί να υπάρξει πίεση και καταστροφή θηράματος. Στη χώρα μας που είναι ελεύθερη η μετακίνηση καθώς και η επίσκεψη μας σε εκτάσεις δημόσιες και μη μια αντίστοιχη ενέργεια είναι σίγουρο ότι μόνο κακό θα προκαλέσει στο ενδημικό μας θήραμα σε σχέση με τα οφέλη που θα αποκομίσει ο Έλληνας κυνηγός. Το νόμιμο δεν είναι πάντα και ηθικό και το γνωρίζουμε καλά εμείς οι λάτρες κυρίως τη κυνηγιού ως διαδικασία σε σχέση με το κυνήγι ως κάρπωση.
Σε όλα τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν και οι επιστημονικές μελέτες σχετικά με την εκπαίδευση σκύλων εν καιρό αναπαραγωγικής περιόδου, που αναδεικνύουν τους λόγους μη τέλεσης τους. Είναι αυτές οι μελέτες από την επιστημονική κοινότητα που κάποιοι αγνοούν και χρέος όλων μας είναι να τους τις κοινοποιήσουμε για να τους αποδείξουμε με επιχειρήματα το μέγεθος της καταστροφής που μπορεί να προκαλέσει η αλόγιστη πίεση στα θηράματα τη περίοδο της αναπαραγωγής τους, αλλά και μετά όπου έχουν τους νεοσσούς τους, τα μωράκια τους και εκτός όλων των φυσικών θηρευτών τους θα πρέπει να τα γλυτώσουν και από τα κυνηγόσκυλα μας, τη παρουσία μας, τους ήχους μας.
Σίγουρα η εμπειρία μετράει αλλά οι εποχές έχουν αλλάξει, η βιότοποι έχουν συρρικνωθεί, το να κυνηγάς 50 χρόνια με σκύλους δε σου δίνει δικαιώματα σε γνώση σε σχέση με τη γνώση των επιστημονικών συνεργατών των Κυνηγετικών Ομοσπονδιών για τα θηράματα μας στην ορνιθολογία συμπεριφορά ζώων και πουλιών. Είναι σίγουρο με την απλή λογική μας αλλά και με τη βοήθεια της επιστήμης ότι, η εκπαίδευση κυνηγετικών σκύλων κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου των θηραμάτων έχει αρκετές αρνητικές συνέπειες.
Η μείωση του πληθυσμού των θηραμάτων δηλαδή η συνεχής ενόχληση μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλότερα ποσοστά επιβίωσης των νεογέννητων επηρεάζοντας τον συνολικό αριθμό των θηραμάτων στις επόμενες κυνηγετικές περιόδους και έτσι με την πάροδο του χρόνου κάθε επόμενη χρόνια είναι αντίκτυπος των θηραμάτων. Η διαταραχή της φωλεοποίησης και των νεαρών ζώων δηλαδή τα έγκυα η θηλάζοντα ζώα καθώς και τα πουλιά που φωλιάζουν στο έδαφος μπορεί να εγκαταλείψουν τα μικρά η τα αυγά τους λόγω του στρες που προκαλείται από τους σκύλους.
Οι συχνές διαταραχές μπορούν να οδηγήσουν σε χαμηλότερα ποσοστά εκκόλαψης η επιβίωσης μεταξύ των ειδών θηραμάτων μειώνοντας τον αριθμό των πληθυσμών για μελλοντικές κυνηγετικές περιόδους. Όπως επίσης η διαταραχή των οικοτόπων δηλαδή η παρουσία σκύλων που τρέχουν μέσα από περιοχές αναπαραγωγής μπορεί να καταστρέψει φωλιές να καταπατήσει τη βλάστηση και να προκαλέσει περιττό άγχος στην άγρια ζωή. Το στρες και εξάντληση των θηραμάτων δηλαδή οι επαναλαμβανόμενες ενοχλήσεις αυξάνουν το στρες των ζώων κάτι που μπορεί να επηρεάσει τη φυσιολογία και την αναπαραγωγική τους ικανότητα όπου και σε αυτή την φάση οι αρπαγές έχουν πολύ πιο εύκολο έργο και είναι ακόμη ένας λόγος που βλέπουμε απομεινάρια λαγών και φτερά πουλιών από την αρπακτικότητα διαφόρων ζώων και πουλιών.
Για να υποστηρίξετε λοιπόν το βιώσιμο κυνήγι δηλαδή το ηθικό και με της σωστές συμπεριφορές θα είναι καλύτερο να εκπαιδεύσετε κυνηγετικά σκυλιά εκτός των περιόδων αναπαραγωγής η σε ελεγχόμενα σημεία δηλαδή φάρμες, ή στο εξωτερικό σε ελεγχόμενες περιοχές, όπου δεν θα επηρεάσουν τους άγριους πληθυσμούς και το ενδημικό μας θήραμα. Επίσης θα πρέπει να αποβάλουμε δικαιολογίες σε ότι αφορά την εκγύμναση των σκυλιών αφού υπάρχουν τρόποι όπως περίπατος με το σχοινί σε ελεγχόμενες περιοχές και διάφορους άλλους τρόπους.
Τέλος, για να μη γίνεται και παράνομη, αυτό που προβλέπει η Δασική Νομοθεσία για τα εκπαιδευτικά των κυνηγετικών σκύλων είναι, ότι επιτρέπεται καθ’ όλο το έτος η εκγύμναση κυνηγετικών σκύλων, που συνοδεύονται από κυνηγούς ή κυναγωγούς, χωρίς να φέρουν κυνηγετικό όπλο, σε περιορισμένες εκτάσεις, οι οποίες καθορίζονται από την οικεία Δασική Αρχή (καθορισμός Ζώνης Εκγύμνασης Σκύλων).
Οι γενικοί όροι και περιορισμοί έχουν ως εξής:
α) Απαγορεύεται η εκγύμναση των κυνηγετικών σκύλων σε οποιαδήποτε άλλη θέση εκτός των ορίων των Ζωνών Εκγύμνασης Σκύλων.
β) Κυνηγοί ή Κυναγωγοί θα πρέπει να φέρουν μαζί τους το βιβλιάριο υγείας του σκύλου.
γ) Τους προς εκγύμναση σκύλους θα συνοδεύουν οι ίδιοι οι κάτοχοι ή συνοδοί ή εκπαιδευτές ή κυνηγοί ή κυναγωγοί αυτών χωρίς κυνηγετικό όπλο.
δ) Δεν επιτρέπεται η χρήση μέσων, των οποίων απαγορεύεται η χρήση κατά την άσκηση θήρας, όπως κραχτών, παγίδων, κ.τλ.
ε) Δεν επιτρέπεται η απελευθέρωση οποιουδήποτε θηράματος στις ΖΕΣ με σκοπό την εκγύμναση των σκύλων, χωρίς προηγούμενη έγκριση της Δασικής Υπηρεσίας
στ) Οι εκπαιδευτές έχουν την απόλυτη ποινική και αστική ευθύνη απέναντι στο ιδιωτικό ζωικό και πτηνοτροφικό κεφάλαιο των περιοχών εκπαίδευσης και είναι υποχρεωμένοι να αποτρέπουν τους κυνηγετικούς σκύλους τους από τυχόν όχληση τους.
Τέλος όλοι μας γνωρίζουμε ότι διανύουμε την πιο ευαίσθητη περίοδο του έτους, την αναπαραγωγική περίοδο των επιδημητικών θηραμάτων όπως είναι η νησιώτικη πέρδικα, η πεδινή πέρδικα που δεν είναι θηρεύσιμο είδος αλλά σημαντικό για τη αγωνιστική κυνοφιλία και τους κυνόφιλους κυνηγούς, ο λαγός, ο αγριόχοιρος, τα ορτύκια, η φάσα.
Για το λόγο αυτό είναι φρόνιμο και διαχειριστικά ορθό ως σύγχρονοι κυνηγοί να ενημερώσουμε ο κάθε ένας από εμάς των άλλων, ώστε έμπρακτα να δείξουμε τον σεβασμό μας προς τη νέα γενιά των Κυνηγών και τη Φύση. Αυτή την περίοδο που το ενδημικό θήραμα χρειάζεται τη βοήθεια μας οφείλουμε όχι μόνο να το σεβαστούμε, αλλά και να το προστατέψουμε. Να τα δώσουμε τον χρόνο που έχουν ανάγκη. Η αναπαραγωγική επιτυχία εξαρτάται αρκετές φορές από την ευαισθησία μας, τον σεβασμό μας και την κυνηγετική παιδεία που επιδεικνύει ο καθένας από εμάς ξεχωριστά.