Oι πιο ευνοϊκές ημέρες για ψάρεμα είναι δύο έως τρεις ημέρες πριν και μετά από τη Νέα Σελήνη και την Πανσέληνο.
Η επιστήμη του ψαρέματος συνδέεται στενά με τη Σελήνη και τις παλίρροιες. Η βαρυτική έλξη της Σελήνης στους ωκεανούς της Γης δημιουργεί παλιρροιακές κινήσεις που μπορούν να επηρεάσουν τη συμπεριφορά και τα πρότυπα σίτισης των ψαριών. Η κατανόηση του τρόπου λειτουργίας αυτών των κινήσεων μπορεί να βοηθήσει τους ψαράδες να προσδιορίσουν την καλύτερη στιγμή για ψάρεμα. Εκτός από το ρεύμα, η σελήνη επηρεάζει την ωοτοκία και τη μετανάστευση.
Η βαρυτική έλξη της Σελήνης είναι η κυρίαρχη δύναμη πίσω από τις παλίρροιες. Η βαρυτική δύναμη της Σελήνης προκαλεί τη διόγκωση του νερού του ωκεανού προς τη Σελήνη, οδηγώντας σε παλίρροια στην πλευρά της Γης που βλέπει προς τη Σελήνη. Ταυτόχρονα, παλίρροιες δημιουργούνται και στην αντίθετη πλευρά της Γης, όπου η βαρυτική έλξη της Σελήνης είναι ασθενέστερη, με αποτέλεσμα μια ακόμη παλίρροια. Τα χαμηλά σημεία μεταξύ αυτών των δύο παλιρροιών χαρακτηρίζονται ως άμπωτες.
Κατά τη διάρκεια αυτών των φάσεων, οι βαρυτικές δυνάμεις του Ήλιου και της Σελήνης ευθυγραμμίζονται για να τραβήξουν το νερό του ωκεανού προς την ίδια κατεύθυνση, προκαλώντας μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ της υψηλής και της χαμηλής παλίρροιας. Άλλοι παράγοντες, όπως η περιστροφή του Ήλιου και της Γης, επηρεάζουν επίσης τις παλίρροιες. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια των ηλιοστασιών, η βαρυτική έλξη του Ήλιου στη Γη βρίσκεται στο μέγιστο, προκαλώντας αύξηση του παλιρροιακού εύρους. Ο παλιρροιακός κύκλος συνδέεται στενά με τη σεληνιακή ημέρα, επομένως η μέση διάρκεια ενός παλιρροιακού κύκλου είναι περίπου 12 ώρες και 25 λεπτά. Αυτό σημαίνει ότι συνήθως υπάρχουν δύο υψηλές παλίρροιες και δύο άμπωτες κάθε μέρα, περίπου 6 ώρες και 12,5 λεπτά μεταξύ κάθε υψηλής παλίρροιας και της επόμενης άμπωτης.
Δεδομένου ότι η σεληνιακή ημέρα είναι ελαφρώς μεγαλύτερη από 24 ώρες, ο χρόνος της υψηλής και της χαμηλής παλίρροιας αλλάζει κατά περίπου 50 λεπτά καθημερινά. Αυτό σημαίνει ότι η υψηλή παλίρροια συμβαίνει περίπου 50 λεπτά αργότερα κάθε μέρα σε σύγκριση με την προηγούμενη ημέρα. Ο σεληνιακός κύκλος επηρεάζει σημαντικά τις παλίρροιες της Γης λόγω της βαρυτικής έλξης της Σελήνης. Αυτή η δύναμη από τη Σελήνη προκαλεί τη διόγκωση των ωκεανών. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Σελήνη περνάει από μια σειρά φάσεων, όπως η νέα Σελήνη, η αυξανόμενη ημισέληνος, το πρώτο τέταρτο, η αυξανόμενη αύλακα, η πανσέληνος, η φθίνουσα αύλακα, το τρίτο τέταρτο και η φθίνουσα ημισέληνος. Η Σελήνη επηρεάζει τρομερά τους ωκεανούς της Γης, προκαλώντας την άνοδο και την πτώση των παλιρροιών δύο φορές την ημέρα.
Η Επιστήμη της Αλιείας Σεληνιακοί Κύκλοι – Μεταναστεύσεις Ψαριών
Ο σεληνιακός κύκλος έχει επηρεάσει σημαντικά τη συμπεριφορά και την οικολογία της θαλάσσιας ζωής. Η βαρυτική έλξη της Σελήνης, σε συνδυασμό με την περιστροφή της Γης, δημιουργεί παλιρροϊκές διεργασίες που επηρεάζουν την κατανομή των τροφικών πόρων, τις αναπαραγωγικές συμπεριφορές και τα πρότυπα μετανάστευσης πολλών θαλάσσιων ειδών.
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά παραδείγματα της επιρροής του σεληνιακού κύκλου στη θαλάσσια ζωή είναι τα μαζικά συμβάντα ωοτοκίας. Πολλοί οργανισμοί των κοραλλιογενών υφάλων, συμπεριλαμβανομένων των κοραλλιών, των αχινών και ορισμένων ειδών ψαριών, έχει αποδειχθεί ότι ωοτοκούν κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων σεληνιακών φάσεων, όταν οι παλίρροιες είναι υψηλές και υπάρχει βέλτιστη ροή νερού για τη διασπορά των αυγών και του σπέρματος στα γύρω νερά. Αυτά τα συντονισμένα μαζικά συμβάντα ωοτοκίας είναι απαραίτητα για την επιβίωση και τη γενετική ποικιλομορφία αυτών των ειδών.
Ο σεληνιακός κύκλος επηρεάζει επίσης τις διατροφικές συμπεριφορές σε πολλά θαλάσσια είδη. Για παράδειγμα, ο χρόνος άνθισης του πλαγκτόν μπορεί να επηρεαστεί από τους σεληνιακούς κύκλους, με αυξημένη διαθεσιμότητα ζωοπλαγκτού κατά τη διάρκεια ορισμένων σεληνιακών φάσεων. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγές στα διατροφικά πρότυπα των ψαριών, των θαλάσσιων θηλαστικών και άλλων αρπακτικών. Επιπλέον, έχει αποδειχθεί ότι ο σεληνιακός κύκλος επηρεάζει τα μεταναστευτικά πρότυπα ορισμένων θαλάσσιων ζώων.
Για παράδειγμα, ορισμένα είδη θαλάσσιων χελωνών και πελαγικών ψαριών (δελφίνια, τόνοι, wahoo και μπλε μάρλιν) χρησιμοποιούν σεληνιακά σήματα για να καθοδηγήσουν τις κινήσεις τους κατά τη διάρκεια μεταναστεύσεων μεγάλων αποστάσεων. Αντίθετα, άλλα, όπως ορισμένα είδη καρχαριών και σαλαχιών, χρησιμοποιούν σεληνιακούς κύκλους για να πλοηγηθούν κατά τη διάρκεια μικρότερων μεταναστεύσεων. Συνολικά, η επίδραση του σεληνιακού κύκλου στη θαλάσσια ζωή είναι πολύπλοκη και πολύπλευρη, επηρεάζοντας ένα ευρύ φάσμα συμπεριφορών και οικολογικών διεργασιών. Η κατανόηση αυτών των αλληλεπιδράσεων μπορεί να βοηθήσει τους ψαράδες να αξιοποιήσουν στο έπακρο τον χρόνο τους στο νερό και να σχεδιάσουν αλιευτικά ταξίδια.
