Μαγεία! Μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί η αίσθηση όταν βλέπεις τα κοπάδια με τα παπιά να μπαίνουν σε έναν υγροβιότοπο. Είναι ένα θέαμα αλλά κι ένα άκουσμα μοναδικό που σίγουρα μένει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη όποιου είναι διατεθειμένος να εγκαταλείψει τη ζέστη και τη θαλπωρή του σπιτιού του, για να τρέχει μέσα στο κρύο και την υγρασία με αμφίβολα πάντα αποτελέσματα.
Του Λεονάρδου Στεφάνου, Δασοπόνου
Η χώρα μας και στην ουσία οι υδροβιότοποι μας χρησιμοποιούνται από τα υδρόβια ποικιλοτρόπως, είτε ως σταθμοί διαχείμασης είτε ως ενδιάμεσοι σταθμοί ξεκούρασης κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της αποδημίας, είτε ως προσωρινοί σταθμοί όπου τα υδρόβια, που διαχειμάζουν βορειότερα, έρχονται για να αποφύγουν εξαιρετικά έντονα καιρικά φαινόμενα και μετά την πάροδό τους επιστρέφουν πάλι στους μόνιμους σταθμούς τους.Συμπερασματικά, οι μεγαλύτερες συγκεντρώσεις των υδροβίων, που επισκέπτονται τη χώρα μας κατά τη διάρκεια του χειμώνα, πραγματοποιούνται όταν οι πολύ αντίξοες καιρικές συνθήκες το επιτάσσουν.
Ανθεκτικά και σκληροτράχηλα
Από τη φύση τους, τα υδρόβια είναι προσαρμοσμένα άριστα στις συνθήκες του βιοτόπου τους και προικισμένα με τη δυνατότητα να αντέχουν σε καιρικές συνθήκες που πολύ λίγοι οργανισμοί πάνω στον πλανήτη θα μπορούσαν να υποφέρουν. Αυτός είναι και λόγος που μέχρι τώρα η παρουσία τους δεν είναι ικανοποιητική στους κυνηγότοπους, με ελάχιστες βέβαια εξαιρέσεις. Η εξέλιξη των καιρικών συνθηκών, μέχρι σήμερα, δεν τα έχει αναγκάσει να μετακινηθούν σε μεγάλους αριθμούς από τους τόπους όπου είναι εγκατεστημένα και υπάρχουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Όταν ο καιρός χαλάσει, και το χιόνι και κυρίως ο πάγος τα αναγκάσει, τα πουλιά εγκαταλείπουν τους τόπους αυτούς και μας επισκέπτονται σε μεγάλους αριθμούς. Όποιος θέλει να ασχοληθεί με το κυνήγι των υδροβίων, πρέπει να έχει υπόψιν του μερικές λεπτομέρειες οι οποίες κάνουν το κυνήγι αυτό και το χώρο που διεξάγεται μοναδικό.
Ιδιαίτερα απαιτητικό κυνήγι…
Κατά το κυνήγι των υδροβίων αντιμετωπίζει κανείς, κατά κανόνα, τις πιο δύσκολες συνθήκες, είναι αναγκασμένος να στέκεται ώρες μέσα στον αέρα και το χιόνι, να είναι ταυτόχρονα ο μισός μέσα στο παγωμένο νερό, είναι υποχρεωμένος να διασχίζει μεγάλες αποστάσεις μέσα στη λάσπη και το βούρκο για να φτάσει μέχρι το καρτέρι του. Είναι αναγκασμένος να παραμένει ακίνητος μέσα στο κρύο, πρωί και απόγευμα, με την υγρασία να του τρυπάει τα κόκαλα και με την πιθανότητα τις περισσότερες φορές να γυρίσει πίσω άπρακτος.Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ο κυνηγός πρέπει να δίνει μεγάλη σημασία στην ένδυση του, γιατί εκτός από λίγες περιοχές της βόρειας Ελλάδας τα πουλιά έρχονται το χειμώνα και κατά κανόνα όταν επικρατούν πολύ δύσκολες καιρικές συνθήκες.
…που κρύβει πολλούς κινδύνους
Ο κυνηγός υδροβίων, ξεκινώντας από την ένδυση και την υπόδηση, είναι αναγκασμένος να χρησιμοποιεί τον πιο εξειδικευμένο εξοπλισμό από κάθε άλλον. Μόνον αυτός έχει να αντιμετωπίσει έναν παράγοντα που δεν υπάρχει σε κανέναν άλλο κυνηγότοπο και είναι το νερό.Πρέπει, λοιπόν, πρώτα απ’ όλα να διατηρούμαστε ζεστοί και στεγνοί, είναι απαραίτητες τουλάχιστον οι γαλότσες μέχρι το γόνατο. Οι βαλτοκυνηγοί είναι εφοδιασμένοι ή με μπότες που δένουν στη ζώνη ή με μπότες που φτάνουν μέχρι το στήθος.
Πρέπει να επισημανθεί ότι οι μπότες δεν μας εξασφαλίζουν τη δυνατότητα να μπορούμε να περιφερόμαστε περπατώντας οπουδήποτε στο βάλτο. Ο βάλτος μπορεί να χαρακτηριστεί ως ο πλέον επικίνδυνος τύπος κυνηγότοπου γιατί κρύβει πολλές παγίδες που μπορεί να αποδειχθούν ακόμα και μοιραίες ανάλογα με τις συνθήκες.
Τα μάτια μας δεκατέσσερα
Στο βάλτο πολλές φορές τα πράγματα μπορεί να μην είναι όπως ακριβώς φαίνονται. Το έδαφος μπορεί να μην είναι εκεί όπου νομίζουμε, έτσι βλέπουμε π.χ. ότι το νερό έχει ένα βάθος γύρω στο μισό μέτρο, μπορεί αυτό να είναι βούρκος και να βρεθούμε ξαφνικά χωμένοι μέχρι τη μέση στο βούρκο και με το ένα πόδι να αιωρείται. Δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν βρεθεί χωμένοι στο βούρκο ή έχουν χάσει το όπλο τους κ.λπ.
Προσοχή, λοιπόν, στις παγίδες γιατί και το σενάριο που περιέγραψα είναι ένα από τα πιο αισιόδοξα σε τέτοιες περιπτώσεις, καλό είναι, λοιπόν, όταν επισκεπτόμαστε έναν τόπο τον οποίο δεν γνωρίζουμε, να είμαστε πολύ προσεκτικοί στις μετακινήσεις μας και να δοκιμάζουμε πάντα πριν πατήσουμε ή να έχουμε κάποιον που γνωρίζει καλά το μέρος.
Δεν ρισκάρουμε για κανέναν λόγο
Κίνδυνος είναι το ίδιο το νερό, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που επικρατούν πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Πρέπει να έχει στο μυαλό του κανείς ότι όταν είσαι μέχρι τη μέση στο νερό ή όταν είσαι σε μια βάρκα, υπάρχει πάντα η πιθανότητα να βρεθείς βρεγμένος ή ακόμα χειρότερα μέσα στο νερό.
Αυτό, αναλογιζόμενοι το βάρος του εξοπλισμού που ενδέχεται να κουβαλάμε, μπορεί να αποβεί μοιραίο, σε συνδυασμό δε με το γεγονός ότι έξω ίσως επικρατούν πολικές θερμοκρασίες, μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να βρεθούμε «κοκκαλωμένοι» μέσα σε πολύ λίγα λεπτά της ώρας, ακόμα κι αν γλιτώσουμε από το βούλιαγμα και δεν κολλήσουμε στη λάσπη. Μόλις συμβεί κάτι και βραχούμε πρέπει αμέσως να γυρίσουμε πίσω και σε καμία περίπτωση δεν μένουμε σταθεροί στο καρτέρι μας.
Από τα παραπάνω βγαίνει το συμπέρασμα ότι σε περίπτωση που πέσει ένα πουλί στα βαθιά σε καμία περίπτωση δεν βουτάμε για να πάμε κολυμπώντας να το πάρουμε, κανένα πουλί δεν αξίζει περισσότερο από τη ζωή μας.
Κατάλληλα φυσίγγια
Ένα άλλο κομμάτι του εξοπλισμού μας, που απαιτεί εξειδίκευση στο κυνήγι των υδροβίων, είναι το όπλο αλλά και τα φυσίγγια που θα χρησιμοποιήσουμε. Αυτό το είδος κυνηγιού είναι που δικαιολογεί τις βαρύτερες γομώσεις, τουλάχιστον όσον αφορά τα ελληνικά δεδομένα. Ο λόγος είναι ότι τα υδρόβια είναι από τα μεγαλύτερα φτερωτά θηράματα κι έχουν το πλεονέκτημα να διαθέτουν πολύ πυκνό και παχύ φτέρωμα το οποίο δεν μπορούν να διαπεράσουν εύκολα τα ψιλά σκάγια.
Για να καταβληθεί λοιπόν άμεσα ένα πουλί που έχει μέσο βάρος γύρω στα 800 γραμμάρια, στα 35–40 μέτρα, απαιτούνται τουλάχιστον 4 σκάγια Νο 2–3, επομένως χρησιμοποιούμε σφιχτά τσοκαρίσματα με πολλά γραμμάρια χοντρά σκάγια για να έχουμε πυκνότερη δέσμη.
Ο βάλτος σού προσφέρει βιώματα που κανείς άλλος κυνηγότοπος δεν μπορεί. Τα υδρόβια είναι πολύ έξυπνα και προικισμένα από τον δημιουργό πουλιά. Πιστέψτε με, όμως, πραγματικά αξίζει τον κόπο, το ρίσκο και την ταλαιπωρία, ειδικά σε όσους αρέσουν τα δύσκολα.
