Μέσα σε δέκα μήνες ένα νομοσχέδιο και μια νομοθετική διάταξη αποδόμησαν σχεδόν στο σύνολό τους ό,τι μέτρα προστασίας είχαν θεσπιστεί και νομοθετηθεί για το περιβάλλον τα τελευταία 30 χρόνια!!!
Μέτρα για τα οποία το ελληνικό δημόσιο, μετά την ένταξη της χώρας στην ΕΕ, δαπάνησε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, προκειμένου να οριοθετήσει, σε όλη τη χώρα, περιοχές Νatura, Ζώνες Ειδικής Προστασίας, Εθνικούς Δρυμούς, Εθνικά και Θαλάσσια Πάρκα.
Ο σκοπός είναι προφανής: Να παραδοθεί με συνοπτικές διαδικασίες ο φυσικός πλούτος της χώρας στα χέρια των ολίγων, των εταιρειών και των κάθε μορφής «επενδυτών» που αντί για φύση και περιβάλλον, βλέπουν μόνο χρήμα και ευκαιρίες για πλουτισμό.
Στη ψήφιση αυτών των νόμων – ο νέος νομός για το περιβάλλον ψηφίστηκε το Μάιο του 2020 και το νέο πλαίσιο για τις δημόσιες συμβάσεις ψηφίστηκε το Φεβρουάριο του 2021- η αντίδραση του συνόλου των οικολογικών οργανώσεων της χώρας και πλήθος συλλογικοτήτων, ήταν σύσσωμη.
Ανυπολόγιστος φυσικός πλούτος: Έκπληκτοι μένουν οι ξένοι επιστήμονες βιολόγοι, ορνιθολόγοι, βοτανολόγοι με τον ανυπολόγιστο φυσικό πλούτο που ανακαλύπτουν όταν επισκέπτονται και μελετούν τις περιοχές της χώρας όπου η άγρια φύση υπάρχει ακόμα αλώβητη, ή διατηρείται σε καλή κατάσταση.
Και για να έχουμε μια πιο συγκριμένη άποψη, ας δούμε μερικά από τα ομορφότερα Ελληνικά ορεινά τοπία που κινδυνεύουν άμεσα από τις ανθρωπογενείς δραστηριότητες και κυριολεκτικά έχουν μπει στο στόχαστρο μιας ληστρικής ενεργειακής βιομηχανίας, βιομηχανίας αιολικής ενέργειας, εξορύξεων, πετρελαϊκών εταιρειών, αλλά και των κάθε μορφής στείρων «αναπτυξιολόγων».
