Είναι μια πολιτική μάχη που συμβαίνει μακριά από την κοινή θέα, μερικές δεκάδες χιλιόμετρα από τις ευρωπαϊκές ακτές. Για να αυξηθεί η ικανότητα παραγωγής καθαρής ενέργειας, οι ανεμογεννήτριες αναδύονται από τα νερά. Αλλά αυτή η βιομηχανική άνθηση δεν κάνει χαρούμενους τους Ευρωπαίους ψαράδες. Σε αυτά τα πάρκα απαγορεύεται συχνά η πρόσβαση, γεγονός που μειώνει τις αλιευτικές περιοχές, όπως και στη Βόρεια Θάλασσα, όπου αυτή η γεωγραφική επικάλυψη είναι πολύ έντονη.
«Για να έχουμε μια βιώσιμη αλιεία, χρειαζόμαστε γενικά όσο το δυνατόν περισσότερο χώρο, διότι στην πραγματικότητα το ψάρεμα είναι ένα κυνήγι. Πρέπει να βρούμε τις πιο βιώσιμες περιοχές για να μπορούμε να ψαρεύουμε. Και σίγουρα η ανάπτυξη ανεμογεννητριών στη θάλασσα χρειάζεται πολύ χώρο, κάτι που δεν είναι θετικό για εμάς», λέει ο διευθυντής της εταιρείας ψαράδων Rederscentrale του Βελγίου, Εμιέλ Μπουκάρτ.
Για να επιτευχθεί ουδετερότητα άνθρακα το 2050, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή βασίζεται στην παραγωγή του 30% της ηλεκτρικής ενέργειας από υπεράκτιες ανεμογεννήτριες. Για τους ψαράδες, αυτό μειώνει τον φυσικό τους χώρο σε συνδυασμό με τα φορτηγά πλοία και τις προστατευόμενες περιοχές. Σύμφωνα με τις ΜΚΟ, πρόκειται για κοινή προσπάθεια.
Στην έκθεσή του που παρουσιάστηκε την Τετάρτη, ο ευρωβουλευτής Πίτερ Βαν Ντάλεν προτείνει τρόπους εργασίας για να επιτρέψει τη συνύπαρξη ψαράδων και ανεμογεννητριών.
«Ειδικά στη Βόρεια Θάλασσα έχουμε πολλές θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές. Και νομίζω ότι πρέπει να διερευνήσουμε την κατασκευή αιολικών πάρκων σε αυτές τις θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές. Αυτό είναι το ένα. Το δεύτερο, στα υπάρχοντα αιολικά πάρκα πρέπει να διερευνήσουμε τη δυνατότητα αλιείας εκεί. Αυτό είναι δύσκολο το ξέρω, υπάρχουν πολλές ερωτήσεις και θέματα ασφαλείας, αλλά θα πρέπει να το διερευνήσουμε και αυτό», λέει ο ευρωβουλευτής του ΕΛΚ Πίτερ Βαν Ντάλεν.
«Πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να υποστηρίξει πραγματικά έργα έρευνας και ανάπτυξης, ειδικά σε λύσεις που είναι κάπως καινοτόμες. Πρόκειται για έναν τομέα που συχνά λέγεται ότι είναι ώριμος, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν πολλές τεχνολογίες που αναπτύσσονται, τεχνολογίες που μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση των επιπτώσεων, που μπορούν επίσης να επιτρέψουν την εφαρμογή έργων σε πιο βαθιά νερά, για παράδειγμα. Και εκεί η υποστήριξη των ευρωπαϊκών κονδυλίων μπορεί πραγματικά να φέρει κάτι νέο», λέει ο Αλεξάντρ Κορνέ, υπεύθυνος ωκεανών του WWF EUROPE.
Υπάρχουν 110 αιολικά πάρκα στα ευρωπαϊκά ύδατα, που διαθέτουν 5.000 ανεμογεννήτριες.
https://gr.euronews.com/2021/03/17/brief-from-brussels-psarades-anemogennitries?jwsource=cl
