Η θέση του Κ.Σ. Κοζάνης για το τραγελαφικό νομοσχέδιο «ΑΡΓΟΣ»

Ο νόμος που θα μείνει γνωστός ως «Ο Νόμος που ευτέλισε το θεσμό της Δημόσιας Διαβούλευσης».

Θα αναλύσουμε αρχικά μόνο το κεφάλαιο αδέσποτα και σε δεύτερο χρόνο τις διατάξεις για τα δεσποζόμενα που ενδιαφέρουν τους περισσότερους από εμάς.

Δείτε λοιπόν πως προσεγγίζει ο νέος νόμος το θέμα αδέσποτα και πως για άλλη μία φορά θα κατασπαταληθούν πόροι χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Πέφτουν πολλά εκατομμύρια ευρώ και δημιουργείται το Εθνικό Μητρώο Ζώων Συντροφιάς (ΕΜΖΣ) και αρκετά υπομητρώα. Δηλαδή μία ηλεκτρονική βάση καταγραφής όλων των σκύλων και γατών αδέσποτων και δεσποζόμενων, των ιδιοκτητών τους, των φιλοζωικών σωματείων, των εκπαιδευτών κλπ.

Επίσης, δημιουργείται Πανελλήνια Πλατφόρμα Υιοθεσίας Αδέσποτων Ζώων Συντροφιάς και Εργαστήριο Φύλαξης και Ανάλυσης Γενετικού Υλικού Ζώων Συντροφιάς όπου θα φυλάσσεται το DNA του κάθε ζώου για 12 χρόνια.

Οι Δήμοι θα ενισχυθούν οικονομικά για να δημιουργήσουν δημοτικά καταφύγια, για να αγοράσουν ειδικά οχήματα περισυλλογής και να εκπαιδεύσουν το προσωπικό τους στο χειρισμό των ζώων. Βέβαια, τους δίνεται η δυνατότητα με διαδικασίες ανάθεσης ή συμβάσεις μίσθωσης να συμβάλλονται με φυσικά ή νομικά πρόσωπα για την παροχή κτηνιατρικών υπηρεσιών, υπηρεσίες σταυλίτη, μπόγια, εκπαιδευτή, υπηρεσίες καθαριότητας και φύλαξης, προσωπικό καταχώρισης δεδομένων κλπ. Οι συμβάσεις αυτές εξαιρούνται από το νόμο 4604 περί μέγιστο αριθμό συμβάσεων από τους Δήμους.

Πάρτι συμβάσεων και «εξυπηρετήσεων» δηλαδή με πρόσχημα τα αδέσποτα. Κανονικές Μ.Κ.Ο.

Οι Δήμοι λοιπόν θα περισυλλέγουν τα αδέσποτα σκυλιά και γάτες, θα τα στειρώνουν, θα τα φωτογραφίζουν, θα τα καταχωρούν στο ΕΜΖΣ, θα τοποθετούν microchip και θα τα φιλοξενούν στα δημοτικά και ιδιωτικά καταφύγια που θα δημιουργηθούν και θα επιδοτούνται για τη λειτουργία τους από το κράτος.

Εάν δεν υιοθετηθούν που είναι το σύνηθες και δεν υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις φιλοξενίας, ο νόμος προβλέπει την επανένταξή τους στο οικείο τους περιβάλλον, δηλαδή μέσα στις πόλεις, όπου ο Δήμος υποχρεούται να τοποθετήσει ταΐστρες και ποτίστρες και να μεριμνήσει για την σίτισή τους. Δεν επιτρέπεται όμως η επαναφορά τους σε απόσταση μικρότερη των 200 μέτρων από νοσοκομεία, σχολεία, αθλητικούς χώρους, στρατόπεδα, λαϊκές αγορές, σταθμούς, αυτοκινητόδρομους, παιδικές χαρές κλπ. Αν πλησιάζουν ο Δήμος θα πρέπει να τα απομακρύνει και εάν αυτά επανέρχονται να τα ξανά απομακρύνει και ούτω καθεξής.

Όλα τα αδέσποτα σκυλιά και γάτες, θα πρέπει μία φορά το χρόνο να εντοπίζονται από τους υπαλλήλους του δήμου ή τις Μ.Κ.Ο., να περισυλλέγονται ξανά ώστε να υποβάλλονται σε ετήσιο αντιλυσσικό εμβολιασμό, αποπαρασίτωση και ορολογικές εξετάσεις. Εάν κάποιο ζώο παρόλες τις προσπάθειες δεν εντοπιστεί για τρία χρόνια θα θεωρείται νεκρό. Μετρήστε έξοδα για τη σύλληψη κάθε χρόνο όλων των αδέσποτων σκύλων και γατών. Μετρήστε κόστος εξετάσεων, αποπαρασιτώσεων, και αμοιβές κτηνιάτρων !

Εάν κατά τη διάρκεια του ετήσιου προληπτικού ελέγχου, σε αδέσποτο ζώο διαγνωστεί η νόσος λεϊσμανίωση, δυνητικός κίνδυνος για τη δημόσια υγεία, και ο κτηνίατρος αποφανθεί ότι επιβάλλεται η θεραπεία του, θα κρατείται σε κλειστό χώρο με προστατευτικές σίτες. Θα υποβάλλεται σε θεραπεία που απαιτεί χορήγηση χαπιών πρωί – βράδυ και μπορεί να διαρκέσει από 6 μήνες έως και εφόρου ζωής. Εάν η πορεία της νόσου κριθεί μη αναστρέψιμη, θα υποβάλλεται σε ευθανασία. Εάν θεραπευτεί θα επιστρέψει στην πόλη και κάθε έξι μήνες θα συλλαμβάνεται για να του γίνονται εξετάσεις.

Αυτά τα φαιδρά, στην Ελλάδα που το 70% των αδέσποτων είναι φορείς της νόσου. Υπολογίστε πόσους κλειστούς χώρους με σίτες, πόσα χάπια και πόσες εργατοώρες.

Ο νόμος προβλέπει επίσης ότι, οι υπεύθυνοι των καταφυγίων θα πρέπει να μεριμνούν για τον περίπατο των σκύλων με λουρί, διάρκειας τουλάχιστον (30) λεπτών, δύο (2) φορές ημερησίως.

Λογικό ακούγεται αφού το ζώο θα περάσει την υπόλοιπή ζωή του σε κλουβί διαστάσεων δύο επί δύο (2×2) και ύψους 1,70μ., σύμφωνα με τις προδιαγραφές του νόμου. Αλλά σε ένα καταφύγιο με ογδόντα (80) σκυλιά για παράδειγμα, ας αφήσουμε τις γάτες, θα χρειαστούν 80 εργατοώρες. Δηλαδή 10 εργαζόμενοι μόνο για τις βόλτες των σκύλων. Χωρίς να υπολογίσουμε τις ώρες για το τάισμα και την καθαριότητα του χώρου. Μάλλον η επαναφορά στον αστικό ιστό βολεύει καλύτερα.

Για τα επιθετικά ή επικίνδυνα σκυλιά, θα αποφασίζει πενταμελής επιτροπή με εκπροσώπους των φιλοζωικών, του Δήμου, κτηνίατρο και επαγγελματία εκπαιδευτή. Σε περίπτωση διαφωνίας της πενταμελούς, που είναι το μόνο σίγουρο, την οριστική απόφαση θα λαμβάνει μία άλλη τριμερής επιτροπή τριών κτηνιάτρων. Μέχρι να αποφασίσουν όλοι αυτοί, μένουμε σπίτι, μένουμε ασφαλείς.

Όσο για τη διαδικασία υιοθεσίας αδέσποτου είναι ελαφρώς πιο πολύπλοκη και χρονοβόρα από την υιοθεσία παιδιού. Κατά τα άλλα … γίνεται.

Στα θετικά του νομοσχεδίου η πρόβλεψη για δημιουργία πάρκων σκύλων εντός των πόλεων, η κατασκευή αποτεφρωτηρίων και η ανάληψη της ευθύνης από τον Δήμο για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημιά προκαλείται από αδέσποτο ζώο.

Την επόμενη φορά θα αναλύσουμε τι προβλέπει ο νέος νόμος για τα δεσποζόμενα ζώα. Τι ισχύει για τις στειρώσεις, την αναπαραγωγή, τη λήψη γενετικού υλικού DNA και τα υπέρογκα πρόστιμα στους παραβάτες. Η κυνοφιλία στο απόσπασμα!