Του Θανάση Κυριτσάκα
Στις μέρες μας, η ένοχη εξέλιξη που θυσιάζει τα πάντα στο βωμό του συμφέροντος, της ονομαστικής αξίας, ψάχνει για εξιλαστήρια θύματα. Κατηγορεί τον κυνηγό γιατί αυτός παραμένει πιστός σε παραδόσεις που δεν ευνοούν τα ραδιούργα σχέδιά της. Όμως, ο Κυνηγός αντιστέκεται γιατί γνωρίζει πως μόνο η φύση μπορεί να του προσφέρει τη σωματική και πνευματική αποτοξίνωση και όχι τα ψυχοφάρμακα και οι ψυχολόγοι, ενώ παράλληλα με αυτόν τον τρόπο επιστρέφει πίσω στις αρχέγονες ρίζες του.
Οι πρόγονοί μας, οι κυνηγοί
Ο Μπράιαν Σάικς, καθηγητής της ανθρώπινης γενετικής στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, αυθεντία στο DNA και στην ανθρώπινη εξέλιξη, ερεύνησε και μελέτησε την καταγωγή και την εξέλιξη των Ευρωπαίων πριν 45.000 χρόνια μέχρι σήμερα.
Στο βιβλίο του «Οι εφτά κόρες της Εύας», καταθέτει τα συμπεράσματα και τα αποτελέσματα της έρευνάς του για ένα ξεχωριστό γονίδιο, που μεταβιβάζεται αναλλοίωτο από γενιά σε γενιά μέσω της μητέρας, επιτρέποντας έτσι να ανιχνευθούν οι γενετικοί πρόγονοι στο χώρο και στο χρόνο, χιλιάδες χρόνια πίσω.
Όλοι οι Ευρωπαίοι είμαστε απόγονοι των εφτά θυγατέρων της Εύας, που έζησαν σε διάφορες περιοχές της Ευρώπης, πριν από 10.000 ως 45.000 χρόνια πριν. Αυτό είναι το συμπέρασμα της μελέτης του, έχοντας ως αρχή την εξέταση του μιτοχονδριακού DNA που μεταφέρθηκε από τις εφτά γυναίκες, χωρίς καμία αλλαγή από τη μια γενεά στην άλλη. Αυτή η ανάλυση αποδεικνύει επιπλέον ότι είμαστε οι απόγονοι των κυνηγών-συλλεκτών, που κατοικούσαν στους σημερινούς τόπους κατά τη διάρκεια χιλιάδων ετών πριν την αγροτική επανάσταση, η οποία άρχισε τα τελευταία 10.000 χρόνια.
Συνετοί, σεμνοί και σοφοί
Κατά τη διάρκεια των χιλιάδων ετών, οι κυνηγοί-συλλέκτες ενσαρκώνουν το θάρρος και τη δύναμη απέναντι στις δύσκολες συνθήκες επιβίωσής τους. Δεν είναι ιδιοκτήτες γης, ούτε έχουν μόνιμη κατοικία, γιατί μετακινούνται συχνά σε νέους τόπους και περιοχές, οπότε δεν χρειάζονται όπλα για την προστασία των αγρών και της σοδειάς, αλλά όπλα για το κυνήγι, που τα κατασκευάζουν από απλά φυσικά υλικά, ξύλο, πέτρα, δέρμα. Κυρίως, όμως, έχουν συναδελφικότητα στους κόλπους της μικρής ομάδας που ζουν, η οποία φροντίζει για την εύρεση και το μοίρασμα της τροφής, την ισορροπία και το σεβασμό της φύσης σε σχέση με τα φυτά και τα ζώα, τα οποία αποτελούν ικανή και αναγκαία συνθήκη για την επιβίωσής τους.
Ο σεβασμός στη φύση ήταν το κυρίαρχο στοιχείο της πίστης του κυνηγού-συλλέκτη, που γνώριζε πολύ καλά ότι η ζωή του εξαρτάται απ’ αυτή και την πλάση της και για αυτό το λόγο όλοι του οι θεοί ήταν απ’ τον κόσμο των πουλιών και των ζώων.
Κυνηγοί-συλλέκτες υπάρχουν και σήμερα στον πλανήτη μας, είναι οι φυλές που ζουν στα απομακρυσμένα δάση και έχουν αποφύγει μέχρι τώρα τον εκπολιτισμό του σύγχρονου ανθρώπου, πράγμα που δεν μπόρεσαν να αποφύγουν οι Ερυθρόδερμοι της Αμερικής. Έτσι είναι εύκολο να καταλάβουμε την κοινωνική εξέλιξη του ανθρώπου έχοντας ως αρχική βάση και μέτρο σύγκρισης τους κυνηγούς-συλλέκτες.
Η απενοχοποίηση του κυνηγίου
Ο κυνηγός της σημερινής εποχής μπορεί να απέχει πολύ απ’ τον πρωταρχικό κυνηγό-συλλέκτη, αλλά εθιμοτυπικά και πρακτικά το κυνήγι, σήμερα και πάντα, θα ενσαρκώνει τη συναδελφικότητα, την ισότητα, το θάρρος και τη δύναμη, τη γνώση και το σεβασμό στη φύση, ανάμεσα στις επερχόμενες γενεές.
Κανένας κυνηγός δεν θέλει κατακερματισμένη τη φύση και το περιβάλλον της, κανένας κυνηγός δεν καίει τα δάση, κανένας κυνηγός δεν αποξήρανε τις λίμνες και δεν μόλυνε τα ποτάμια και τις θάλασσες, άλλοι έχουν καταντήσει τον πλανήτη βρόμικο και δύσοσμο στο βωμό του εύκολου κέρδους και είναι οι μεγαλύτεροι εγκληματίες.
Εμείς οι κυνηγοί, στην ουσία είμαστε οι «κλώνοι» του κυνηγού-συλλέκτη, που κληρονομήσαμε τα αρχέγονα ένστικτά του και πρέπει να είμαστε περήφανοι γι’ αυτή την αυθεντική μας ύπαρξη γιατί διαιωνίζουμε και μεταφέρουμε τα πρωταρχικά γονίδια, σε αντίθεση με τους μη κυνηγούς και αντικυνηγούς που έχουν υποστεί μετάλλαξη και ζουν σε μια εικονική πραγματικότητα.
Με αυτή την έννοια, όπως είναι φανερό, το κυνήγι δεν είναι ούτε χόμπι, ούτε σπορ, αλλά τρόπος ζωής που απορρέει απ’ τα αρχέγονα ένστικτά μας και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται, δεν είμαστε ένοχοι για τίποτα και δεν χρειάζεται να απολογούμαστε σε κανέναν.
Εξασκούμε τη δραστηριότητα του κυνηγιού σύμφωνα με τους νόμους της θήρας που έχει επιβάλει το κράτος, με όλους τους περιορισμούς και τις απαγορεύσεις, πληρώνοντας κάθε χρόνο δισεκατομμύρια και είμαστε οι μοναδικοί που φροντίζουμε για τον αναπληθυσμό των ειδών και την ανάπλαση των βιοτόπων.
Ποιο πλάσμα θα κατέστρεφε το σπίτι του;
Η βιομηχανική επανάσταση των τελευταίων χρόνων έχει καταστρέψει το περιβάλλον όλου του πλανήτη σε αέρα, γη και θάλασσα. Εκατομμύρια εργοστάσια ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα, τα ποτάμια, τις λίμνες, τις θάλασσες, χωρίς κανένα μέτρο για την προστασία της φύσης, της χλωρίδας και πανίδας. Δάση αποψιλώθηκαν, βουνά μετατράπηκαν σε πέτρινα νταμάρια με δρόμους σ’ όλο το μήκος και πλάτος τους, αυτοκίνητα εκατομμύρια, με εκατομμύρια τόνους καυσαέριο και δηλητηριώδεις ουσίες, ατομική βόμβα, ραδιενεργά κατάλοιπα παντού, τα ποτάμια και οι θάλασσες βρίθουν από χημικά και δηλητήρια, με αποτέλεσμα την ανεπανόρθωτη καταστροφή της φύσης, χωρίς πιθανότητα ανάκαμψης.
Συνέχεια της βιομηχανικής επανάστασης είναι και η γεωργική επανάσταση με τη χρήση μηχανοκίνητων εργαλείων και φυτοφαρμάκων, λόγω μαζικής και εκτεταμένης καλλιέργειας μεγάλων εκτάσεων. Εκατομμύρια δέντρα κόπηκαν και εκατομμύρια στρέμματα αποψιλώθηκαν για να καλλιεργηθούν, λίμνες αποξηράνθηκαν, ποτάμια και πηγές στέρεψαν, με αποτέλεσμα να έχουμε μια ανατροπή του οικολογικού συστήματος, που επέδρασε αρνητικά στη διαβίωση και τη φωλαιοποίηση των ζώων.
Αποτέλεσμα όλης αυτής της «εξέλιξης» είναι τελικώς η μετανάστευση εργατικών χεριών στα μεγάλα αστικά κέντρα, η συρρίκνωση και η εγκατάλειψη της περιφέρειας, η δημιουργία πόλεων-“τεράτων”, ανεξέλεγκτη δόμηση αυθαιρέτων με καταπάτηση της φύσης, άνθρωποι ρομπότ και σχιζοφρενείς σε καθημερινή βάση, με πολλή μοναξιά, ρουτίνα και ατομισμό, με μόνο κίνητρο το χρήμα.
Το αρχέγονο γονίδιό μας
Στην Ευρώπη, ο απλός κόσμος αντέδρασε σε όλη αυτή την αστική απομόνωση με τη δημιουργία Οργανώσεων Υπαίθριων Δραστηριοτήτων, όπου διαθέτει τον ελεύθερο χρόνο του στην εξοχή, με κύρια ενασχόληση το κυνήγι, με πολλούς και διαφόρους τρόπους και μέσα, το ψάρεμα σε θάλασσες, λίμνες και ποτάμια, τη συλλογή φυτών και εντόμων, τη σωματική άσκηση με διάφορα μέσα, έχοντας ως κύριο σκοπό τη σωματική και πνευματική αποτοξίνωση, που μόνο η φύση μπορεί να προσφέρει και όχι τα ψυχοφάρμακα και οι ψυχολόγοι, επιστρέφοντας με αυτό τον τρόπο πίσω στις αρχέγονες ρίζες. Αιτία γι’ αυτή τη φυγή προς τη φύση είναι το αρχέγονο γονίδιο του κυνηγού-συλλέκτη που κουβαλάμε μέσα μας, θυμίζοντάς μας την καταγωγή μας, όσο κι αν ο σύγχρονος πολιτισμός προσπαθεί να μας βάλει σε βιολογικό και πνευματικό λήθαργο.
Όλοι είμαστε αγρευτές της φύσης άμεσα ή έμμεσα και δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά, γιατί είμαστε «παιδιά» της, ο καθένας μπορεί να την απολαμβάνει με το δικό του τρόπο μέσα στα πλαίσια του σεβασμού, της ισορροπίας και της ακεραιότητάς της, που επιβάλλουν οι εθιμοτυπικοί και οι θεσμικοί νόμοι. Στατιστικά το κυνήγι έχει μια επιβάρυνση στην πανίδα γύρω στο 4%, ενώ το υπόλοιπο 96% προέρχεται από τη βιομηχανία και την έντονη αγροτική εκμετάλλευση.
Οτιδήποτε λέγεται για τους κυνηγούς πλέον πρέπει να λαμβάνεται για αστείο!
