ΜΑΚΗΣ ΜΙΤΑΣ
Για το χρυσό στο Παγκόσμιο πριν λίγες μέρες:
“Είναι τρομερό συναίσθημα. Το χρυσό μετάλλιο σε ένα Παγκόσμιο είναι κάτι το οποίο μπορεί κάποιος αθλητής να μην το πάρει ποτέ και να έχει πάρει 10 μετάλλια.Το θεωρώ πολύ ευλογία, πολύ ιδιαίτερο. Το χα ξανακαταφέρει πριν από 11 χρόνια που είχα κάνει το παγκόσμιο ρεκόρ. Κάνω πάρα πολύ καλή προπόνηση, δουλεύω πάρα πολύ και γι’ αυτό το περίμενα ότι θα έρθει. Εδώ και δύο χρόνια είμαι συνέχεια δίπλα στον τελικό, με ισοβαθμίες έχω βγει έξω, για ένα πιάτο έχανα συνέχεια σε όλα τα παγκόσμια. Ήμουν στην 13η θέση της παγκόσμιας κατάταξης και δεν είχα μπει τελικό. Ήμουν συνέχεια κοντά”
Για τις δυσκολίες του πρωταθλητισμού:
“Εγώ έχω αφιερώσει τη ζωή μου στη σκοποβολή. Από 12 χρονών κάνω μόνο αυτό. Δε ξέρω να κάνω κάτι άλλο δυστυχώς. 100 ζωές να ζούσα θα το ξανάκανα. Θέλει πάρα πολλές θυσίες. Είναι πολύ δύσκολο αγώνισμα, θέλει πολλές λεπτομέρειες- στους Ολυμπιακούς στη Βραζιλία ήμουν ένα πιάτο μακριά από τον χρυσό Ολυμπιονίκη και βγήκα 12ος. Υπάρχουν αθλητές επαγγελματίες που δεν κάνουν τίποτα, έχουν τα πάντα έτοιμα για να καταφέρουν τους στόχους τους, όμως αυτό δε σημαίνει τίποτα, εμείς έχουμε την ελληνική ψυχή”
Για τους Ολυμπιακούς αγώνες στο Παρίσι:
“Το Παρίσι είναι ο μεγάλος στόχος. Θέλω να καταφέρω να πάω αυτή τη φορά. Ο κορονοϊός με διέλυσε και δε μπόρεσα να πάω στους προηγούμενους Ολυμπιακούς αγώνες. Αυτή τη φορά θέλω να τα καταφέρω, δεν είναι εύκολο αλλά πιστεύω ότι αν κάνω αυτά που έκανα στο Καζακστάν όλα θα πάνε καλά”
Ο Μάκης Μίτας βρίσκεται ανάμεσα στους καλύτερους σκοπευτές του κόσμου στο σκητ. Για να φτάσει -και να παραμείνει- σε αυτό το επίπεδο καθημερινή προπονείται στο σκοπευτήριο πέντε ώρες την ημέρα. Το προπονητικό πρόγραμμά του περιλαμβάνει και γυμναστήριο. Δηλαδή, πρόκειται για μία ενασχόληση που δεν του επιτρέπει να ασχοληθεί με κάποια άλλη δραστηριότητα. «Ευτυχώς μας βοηθάει η Ομοσπονδία και η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Εάν δεν υπήρχε το πρόγραμμα «Υιοθετήστε έναν αθλητή» που εμπνεύστηκε ο κ. Καπράλος δεν θα μπορούσα να συνεχίσω στο άθλημα. Θα ήταν αδύνατο να επιβιώσω», τονίζει.
ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑ ΚΑΤΖΟΥΡΑΚΗ
Για το πως ασχολήθηκε με τον σκοποβολή:
“Συνήθως οι περισσότεροι ξεκινούν γιατί έχουν κάποιο συγγενή κυνηγό. Η δική μου οικογένεια δεν είχε κάποιον, ήταν καθαρά η δική μου περιέργεια να δω τι είναι το όπλο και πως δουλεύει. Επέμεινα πάρα πολύ και η οικογένεια μου δεν ήθελε να πάω στο σκοπευτήριο. Δοκίμασα αεροβόλο, δοκίμασα δίκανο και έμεινα στο δίκανο”
Για τα όνειρά της:
“Έχω πολλές προσδοκίες. Θέλω να κάνω πράγματα στη σκοπόβολή. Εννοείται κυνηγάω μια κάρτα για τους Ολυμπιακούς αγώνες στο Παρίσι. Ιδανικά θα ήθελα να μπω τελικό εκεί, ενδεχομένως να πάρω και κάποιο μετάλλιο. Οι πιο κοντινοί στόχοι τώρα είναι στους αγώνες Ευρώπης, η κάρτα η οποία θα έρθει πιο όμορφα με ένα μετάλλιο και εννοείται το Παγκόσμιο πρωτάθλημα, το κυνηγάμε πολύ!
Για το πως συνδυάζει σπουδές και πρωταθλητισμό:
“Είναι πολύ δύσκολο να κυνηγάω και τον πρωταθλητισμό και τη σχολή μου. Πηγαίνω συχνά στα Χανιά γιατί εκεί είναι ο προπονητής μου, ο Γιώργος Σαλαβαντάκης. Στη Θεσσαλονίκη δεν έχω προπονητή. Για τα υποχρεωτικά μαθήματα και τα εργαστήρια πρέπει να είμαι στη Θεσσαλονίκη. Η αλήθεια είναι ότι έχω πολύ απαιτητικό πρόγραμμα, καταλαβαίνω ότι εγώ το έχω επιλέξει αλλά δεν είμαι διατεθειμένη να αφήσω κανένα από τα δύο γιατί και τα δύο είναι πολύ σημαντικά για εμένα.”
