Φημισμένα για τις υπέροχες γεύσεις τους και αγαπημένα για τις εκπλήξεις τους είναι τα τσιπουράδικα του Βόλου, που αποτελούν αναπόσπαστο «πρέπει» για τον κάθε επισκέπτη αλλά και για τον κάθε ντόπιο που σέβεται τον ουρανίσκο του και ευφραίνεται η ψυχή του.
Άλλωστε είναι τόσα πολλά στην ευρύτερη περιοχή του Βόλου που πραγματικά δεν ξέρει κάποιος ποιο να επισκεφθεί. Λίγα όμως έχουν και προσφέρουν τον κορυφαίο μεζέ που σπανίζει και είναι περιζήτητος. Άγνωστος μεζές για τους πολλούς, λιχουδιά απίστευτη για τους μυημένους και γνώστες της θάλασσας.
Πρόκειται για τους κολιτσιάνους, που δεν είναι τίποτα περισσότερο από μικρά φυτά της θάλασσας που οι γνωρίζοντες τα αποκαλούν θαλάσσιες ανεμώνες και βρίσκονται κολλημένοι πάνω στα βράχια και τις πέτρες στα ρηχά νερά που σαφώς πρέπει να είναι καθαρά. Οι θαλάσσιες αυτές ανεμώνες κουνούν τα πλοκάμια τους ή τους βλαστούς τους και μαζεύουν την τροφή τους αμέριμνοι, μέχρι να τους ξεκολλήσει κάποιος από τη βάση τους με ένα μαχαίρι ή άλλο εργαλείο.
Απαιτείται όμως μεγάλη προσοχή διότι αν κατά την προσπάθεια αποκόλλησης από τον βράχο, οι βλαστοί ή τα πλοκάμια τους κολλήσουν στο δέρμα προκαλούν πολύ δυνατό κνησμό και τσούζουν για 2 έως και 3 ημέρες αφήνοντας μία έντονη κοκκινίλα.
Και όταν ολοκληρωθεί η συλλογή τους, τους βάζουμε σε ένα τρυπητό, τους ξεπλένουμε με άφθονο νερό για να φύγουν τα πετραδάκια και η άμμος και τους αφήνουμε μέχρις ότου μαλακώσουν σαν τα μικρά χταπόδια.
Μετά από αυτή τη διαδικασία ακολουθεί το αλεύρωμα και το τηγάνισμα και οι μυρωδιές είναι γεμάτες θαλασσινό ιώδιο, αφού δημιουργείται μία θεϊκή στη γεύση κρούστα αλευριού και μέσα υπάρχει μαλακός και ζεστός ο κολιτσιάνος , που μυρίζει θάλασσα. Και οι γύρες με τα τσίπουρα διαδέχονται το ένα το άλλο.
Οι κολιτσιάνοι υπάρχουν παντού, όπου υπάρχουν βραχάκια και πέτρες αλλά λιγοστοί είναι αυτοί που τους αναγνωρίζουν.
Διαβάστε τη συνέχεια στο www.iefimerida.gr
