Αν σκεφτεί κάποιος ότι ένα μέσο ψαρευτικό καγιάκ η αξία του ξεπερνάει τα 1000 ευρώ και 2 σετ καλάμι-μηχανάκι ενός ερασιτέχνη αλλά τόσα, είναι τραγικό λάθος ειδικά τον χειμώνα να μην έχουμε κάποια απλά βασικά πράγματα που δεν στοιχίζουν πάνω από 500 ευρώ (μπορούμε να έχουμε έστω κάποια από αυτά) που έτσι κι αλλιώς δεν πιάνουν χώρο.
Το σωσίβιο είναι αυτό που δεν θα ξεχάσουμε να φοράμε πάντα και τον χειμώνα οπωσδήποτε μια ενδυμασία από νεοπρέν ειδικό για τα καγιάκ που δε μας περιορίζει στις κινήσεις μας και δεν επιτρέπει στο κρύο νερό να μπει από τα ακρα μας και τον λαιμό μας αν βρεθούμε στη θάλασσα όπως επίσης μας κρατάει ζεστούς πάνω στο καγιάκ αν μας πιάσει η νύχτα.
Είναι αδιανόητο βγαίνοντας στο πέλαγος να μην έχουμε έστω ένα καπνογόνο για τη μέρα και τουλάχιστον 2 βεγγαλικά (γιατί η νύχτα είναι πιο δύσκολη) Επίσης με 50 ευρώ το πολύ μπορούμε να πάρουμε ένα αδιάβροχο τηλ με ΚΟΥΜΠΙΑ και όχι αφής(προσωπικά μου έχει τύχει 2 φορές να προσπαθώ να πάρω τηλ και να μη μπορώ από τα πολλά νερά) πάντα φορτισμένο μέσα στα πράγματα μας που δε χρειάζεται καν να βάλετε κάρτα για να καλέσετε το 112 της έκτακτης ανάγκης να ειδοποιήσετε η να κατευθύνετε τις αρχές που εσείς θα βλέπετε να σας ψάχνουν αλλά είναι δύσκολο να σας εντοπίσουν αυτοί στην αφρισμένη θάλασσα (όπως και έγινε εχθές αφού κατάφεραν να καλέσουν μόνο μια φορά και μετά χάθηκε το σήμα των κινητών τους).
Αυτά με σεβασμό και θλίψη προς τον χαμό των δύο εξαιρετικών παιδιών που χάθηκαν και ελπίζω να μη ξαναζήσουμε κάτι τόσο τραγικό Οι αρχές κινητοποιήθηκαν τους έψαχναν με σκάφη ιδιωτών και τα πλωτά του Λιμενικου καθώς και ελικόπτερο την μέρα και drone του Στρατού τη νύχτα, αλλά δεν είχαν ενημέρωση από πλευρά των αγνοουμένων που περίπου μπορεί να ήταν όσο περνούσε η ώρα.
Τα παραπάνω ισχύουν και για τα μικρά σκάφη και κάποια από αυτά για τους χειριστές όλων των σπορ με σανίδες στη θάλασσα.
