Την ανησυχία του για τον υβριδισμό λύκων με σκύλους κατέθεσε ο πρόεδρος του Κ.Σ. Κομοτηνής, Παναγιώτης Χαλβατζής.
Προτάσεις ώστε να μειωθούν οι επιθέσεις των λύκων σε κυνηγετικούς σκύλους, αλλά και οι τρόπο με τον οποίο εκλαμβάνουν οι κυνηγοί τα ζητήματα που προκύπτουν, παρουσιάστηκαν από την Εταιρεία Προστασίας Βιοποικιλότητας της Θράκης στην ενημερωτική παρουσίαση που διοργάνωσε με τον Κυνηγετικό Σύλλογο Κομοτηνής με θέμα «Αλληλεπίδραση λύκων με κυνηγετικούς σκύλους» το απόγευμα της Τρίτης 2 Ιουλίου στην Κομοτηνή.
Κατά την διάρκεια της ομιλίας ο Δρ. Γιώργος Ηλιόπουλος, βιολόγος, συνεργάτης της Περιβαλλοντικής οργάνωσης Καλλιστώ και μέλος του Διεθνούς Οργανισμού για την προστασία της Φύσης και μέλος του γκρουπ για τα μεγάλα σαρκοφάγα στην Ευρώπη παρουσίασε τα αποτελέσματα της έρευνας που έγινε στο Εθνικό Πάρκο της Δαδιάς το 2020, για το ζήτημα των επιθέσεων λύκων σε κυνηγετικά σκυλιά. Το θέμα είναι πολύ σημαντικό, σημείωσε, και έχει λάβει κοινωνικές διαστάσεις γιατί άπτεται τόσο συναισθηματικών όσο και οικονομικών παραγόντων, μιας και τα σκυλιά αυτά πολλές φορές είναι αρκετά ακριβά.
Αύξηση των περιστατικών επιθέσεων
Σύμφωνα με την ανάλυση των δεδομένων, παρατηρήθηκε αύξηση των περιστατικών τα τελευταία δέκα χρόνια, που δικαιολογείται εν μέρει από την χρήση κολλάρων gps στα σκυλιά, που οδήγησε στην εύρεση των νεκρών σκύλων που παλιά θα θεωρούνταν χαμένοι.
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι πως έχουμε απώλειες ενός σκύλου ανά δεκαετία ανά κυνηγό, ενώ οι παράμετροι που σχετιζόταν με τη συχνότητα και την ένταση του φαινομένου σε μια περιοχή ήταν η αναπαραγωγική κατάσταση των αγελών, την απόσταση των σκύλων από τους κυνηγούς, αλλά και τον τύπο του κυνηγού, μιας και οι λαγοκυνηγοί είχαν πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να υποστούν επίθεση. Η χρήση των κολλάρων μείωνε τον κίνδυνο, όπως και η χρήση θορύβου, δηλαδή η έγκαιρη αντίδραση του κυνηγού.
Επίσης, όσο πιο καλά εκπαιδευμένα τα σκυλιά, και όσο πιο έμπειροι οι κυνηγοί, μειωνόταν η πιθανότητα θήρευσης, ενώ οι περιοχές που συνέβαιναν τα περιστατικά είναι σε αυτές που υπήρχε μεγάλη επικάλυψη με τις περιοχές του ζαρκαδιού και του αγριόγιδου, που είναι τα κύρια θηράματα του λύκου.
Απαραίτητο να συνεχιστεί η καταγραφή
Διαπίστωσαν δε πως όσο αυξανόταν οι επιθέσεις στα σκυλιά, αντιστοιχούσε σε μείωση επιθέσεων στο ζωικό κεφάλαιο, που σημαίνει πως εντοπίζουν την διαφορά στις πολύ μεγάλες αλλαγές που έχουν γίνει στο τοπίο του Έβρου κυρίως όσο αφορά τη μείωση της κτηνοτροφίας, που σημαίνει πως έχουμε μια εποχιακή μείωση της διαθεσιμότητας τροφής για τους λύκους επειδή έχει εκλείψει το κτηνοτροφικό κεφάλαια, και αύξηση του ανταγωνισμού των λύκων με τα κυνηγετικά σκυλιά. Όσο για τις προτάσεις τους, αυτές είναι να συνεχιστεί η καταγραφή των επιθέσεων αλλά να γίνεται με αυτοψίες στο πεδίο, να γίνει πιλοτική χρήση ειδικών γιλέκων που υπάρχουν αυτή τη στιγμή για τα σκυλιά στο εμπόριο, ώστε να διαπιστωθεί κατά πόσο τα προστατεύουν αλλά και να γίνεται συνεργατικό κυνήγι, και οι κυνηγοί να μάθουν να βλέπουν τα σημάδια που αφήνουν οι λύκοι.
Ανησυχία των κυνηγών για τον υβριδισμό
Από την πλευρά του ο πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου κ. Παναγιώτης Χαλβατζής τόνισε πως ο λύκος, ένα εμβληματικό άγριο είδος της ελληνικής πανίδας μη θηρεύσιμο και προστατευόμενο, κατέχει όχι άδικα κορυφαία θέση στην τροφική αλυσίδα ως ένας από τους μεγαλύτερους θηρευτές. Όμως όσοι από τους κυνηγούς έχουν παραστάσεις του λύκου είτε από προσωπική τους εμπειρία είτε από εξιστορήσεις παλαιότερων, βλέπουν σήμερα μια εντελώς διαφορετική εικόνα. Και αυτό γιατί η έντονη και αισθητή παρουσία κοντά στον άνθρωπο έχει αυξηθεί κατακόρυφα με άμεσες ή έμμεσες συνέπειες σ᾽ αυτόν (κτηνοτροφία, κυνοφιλία κ.λπ.), και η ποικιλομορφία των χαρακτηριστικών που εντοπίζουν δημιουργεί πάμπολλους προβληματισμούς.
Μελέτες στην Ευρώπη, σημείωσε, έχουν εντοπίσει ολόκληρες περιοχές με αγέλες αποτελούμενες από υβρίδια τα οποία οδηγούν σε μόνιμη απώλεια των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του λύκου. Για το θέμα, σύμφωνα με τον κ. Χαλβατζή, έχει εκφραστεί προβληματισμός για την απρόβλεπτη συμπεριφορά του εξελισσόμενο είδους από την πανεπιστημιακή κοινότητα, τις οικολογικές αλλά και τις κυνηγετικές οργανώσεις. «Όλα δείχνουν ότι αυξάνεται το αποτύπωμα της ανθρώπινης παρέμβασης σε ένα τόσο εμβληματικό είδος ώστε να κινδυνεύει το ίδιο το είδος του άγριου λύκου από τα υβρίδια στην φύση τα οποία καταλαμβάνουν τη οικολογική του θέση» σημείωσε χαρακτηριστικά.
Οι κυνηγοί, έχοντας την εμπειρία του υβριδισμού του αγριόχοιρου αλλά και αντιμετωπίζοντας τις άμεσες συνέπειες με τις αναίτιες και βάρβαρες επιθέσεις σε κυνηγόσκυλα (έχουν καταγραφεί μόνο στην περιοχή της Θράκης πάνω από 70 την τελευταία διετία) κρούουν των κώδωνα του κινδύνου, και είναι έτοιμοι να συνεργαστούν με την επιστημονική κοινότητα και την πολιτεία σε λύσεις που θα προταθούν.
Πηγή: www.paratiritis-news.gr
