Του Άριστου Αριστείδου
Αρκετοί έχουν ψηλώσει τα χέρια ψηλά και λένε ότι δεν υπάρχει επιστροφή. Το κυνήγι έχει τελειώσει και με την υφιστάμενη κατάσταση τα πράγματα δεν μπορούν να διορθωθούν.
Εμείς πάλι αρνούμαστε να κατεβάσουμε τα χέρια και επιμένουμε ότι το κυνήγι μπορεί να διασωθεί εάν για μια φορά ως χώρα παραμερίσουμε προσωπικά ή άλλα συμφέροντα μας και εργασθούμε όλοι προς μια κατεύθυνση. Αυτό μπορεί να φαντάζει ακατόρθωτο αλλά με συνεργασία και θέληση είναι εφικτό. Πάμε όμως να δούμε τα πιο σημαντικά προβλήματα που απειλούν και μειώνουν το κυνήγι.
Καταστροφή βιοτόπων
Κάποιοι λένε μειώθηκαν τα περδίκια, μειώθηκε ο λαγός η φραγκολίνα και πάει λέγοντας. Τι είναι όμως αυτό που άλλαξε τα τελευταία 20 χρόνια και οδηγηθήκαμε σε αυτές τις μειώσεις; Πριν 20 χρόνια υπήρχαν 45000 κυνηγοί ενώ φέτος 36000 και παρόλα αυτά πριν 20 χρόνια η κάρπωση ήταν πολύ μεγαλύτερη. Όμως πριν 20 χρόνια υπήρχε παραδοσιακή γεωργία, υπήρχαν καλλιέργειες με νερό και τροφή για το θήραμα. Δεν υπήρχαν χωματόδρομοι σε κάθε βουνό, δεν υπήρχαν, φωτοβολταϊκά μέσα στην ύπαιθρο και σπίτια σε κάθε κορυφή . Ακόμη και αδρανείς να ήταν οι κυνηγετικοί σύλλογοι το θήραμα έβρισκε και φαγητό και νερό ενώ η όχληση ήταν πολύ λιγότερη. Άρα υπήρχε , φαγητό , νερό και ησυχία για το θήραμα . Με το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής να είναι αρκετά εμφανές στο νησί μας τα καλοκαίρια έχουν γίνει πιο μεγάλα και η βροχόπτωση πολύ πιο λίγη. Την ίδια ώρα η ύπαιθρος έχει εγκαταλειφθεί και όπου γίνονται γεωργικές καλλιέργειες είναι με σύγχρονους και καταστρεπτικούς τρόπους για την πανίδα. Πράσινος τρυγητός , πράσινος θερισμός, φυτοφάρμακα, και πάει λέγοντας. Άρα η φροντίδα του εναπομείναντα περιβάλλοντος στην Κυπριακή ύπαιθρο και η ενίσχυση της παροχής τροφής και νερού προς το θήραμα είναι κάτι το οποίο σίγουρα παίζει ιδιαίτερο ρόλο.
Όχληση
Όπως αναφέραμε πιο, πάνω παντού πλέον υπάρχουν δρόμοι, σπίτια και γενικά όχληση στην ύπαιθρο. Οι κυνηγοί αν και έχουν μειωθεί, λόγω των μέσων που διαθέτουν προκαλούν μεγαλύτερη όχληση στο θήραμα και μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις ολόχρονα. (Βλέπεται άρθρο με παράνομα εκπαιδευτήρια σκύλων ) . Αυτό όχι μόνο έχει μειώσει τα θηράματα αλλά τα έχει αναγκάσει να αλλάξουν και συμπεριφορά για να επιβιώσουν γεγονός που δυσκολεύει ακόμη περισσότερο το κυνήγι τους.
Λαθροθηρία
Η λαθροθηρία υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει μέχρι να αποφασίσει το κράτος να βάλει τόσο ανασταλτικούς νόμους και να τους επιβάλει όπου οι λαθροθήρες δεν θα τολμούν πλέον ούτε να το σκέφτονται. Με τα σημερινά μέσα που υπάρχουν όπως αεροβόλα πιεσμένου αέρα, σιγαστήρες, τετράτροχες, διόπτρες νυχτερινής όρασης αλλά και τον μηδαμινό αριθμό ατόμων φύλαξης των βιοτόπων θα πρέπει να αλλάξει η νομοθεσία με τέτοιο τρόπο όπου κάποιος που παρανόμησε ‘’σοβαρά και επανειλημμένα’’ να τιμωρείτε παραδειγματικά. Για παράδειγμα, άτομο το οποίο είχε καταγγελθεί 3 φορές για κυνήγι σε απαγορευμένη περιοχή, ενώ έχασε την άδεια κυνηγίου του είχε το δικαίωμα οπλοκατοχής και με το όπλο αυτό σκότωσε δύο άλλα άτομα. Εδώ κολλάει και ο παράγοντας λαθροθηρία και σοβαρή εγκληματικότητα. Η σοβαρή λαθροθηρία, και αυτό το γνωρίζουν όλοι γίνεται από άτομα του υποκόσμου τα οποία εμπλέκονται σε πολλές άλλες παράνομες ενέργειες. Θα πρέπει ο νόμος να είναι καταλυτικός ως προς αυτή την κατηγορία ανθρώπων. Δηλαδή πέραν από το να χάσουν το δικαίωμα οπλοκατοχής θα πρέπει όταν υπάρχουν καταγγελίες για κατ’ επανάληψη λαθροθηρία να ανοίγεται υπόθεση ‘’ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ’’. Να γίνεται κατάσχεση τόσο των όπλων του ατόμου αυτού όσο και των μέσων που χρησιμοποίησε για την λαθροθηρία ( τετράτροχη – αυτοκίνητο) μέχρι να ολοκληρωθεί η δίκη. Για να λαθροθηρεί κάποιος κατ’ επανάληψη σημαίνει ότι πουλάει το θήραμα είτε το χρησιμοποιεί για εξασφάλιση εύνοιας για άλλες παράνομες πράξεις. Πώς γίνεται κάποιος ο οποίος να είναι άνεργος να είναι σεσημασμένος λαθροκυνηγός και να κυκλοφοράει με καινούργια αυτοκίνητα; Αν λοιπόν αυτή η μερίδα λαθροθηρών αντιληφθεί ότι μπορεί από την λαθροθηρία να αποκαλυφθούν άλλες παράνομες δραστηριότητες τους το πιο πιθανό είναι ότι θα απομακρυνθούν. Δεν είναι τυχαίο που στην Αγγλία για την πρόληψη των σοβαρών εγκλημάτων έχουν ενισχύσει τον Ουλαμό πάταξης λαθροθηρίας.
Ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο είναι η αντίποινα των λαθροθηρών προς τα άτομα του νόμου. Όταν ένας θηροφύλακας κάνει σωστά την δουλειά του και γίνεται δέκτης εγκληματικών ενεργειών που θέτουν σε κίνδυνο την οικογένεια του και την περιουσία του και το κράτος απουσιάζει τότε ανοίγεται η πόρτα διάπλατα για τους λαθροθήρες
Το Κυνήγι ανήκει σε όλους και σε κανέναν!
Αυτή η πικρή αλήθεια πρέπει να αλλάξει. Δεν γίνεται ο κυνηγός ο οποίος δίνει €77 να έχει τα ίδια δικαιώματα με τον κυνηγό που δίνει τα €77 αλλά τρέχει ολόχρονα να βάλει ποτίστρες, να σπείρει, να καθαρίσει πηγές και να καταπολεμήσει τους επιβλαβείς παράγοντες. Θα πρέπει όλοι οι κυνηγοί να είναι μέλη κυνηγετικών συλλόγων ή να υπάρχουν οι εξής επιλογές. Ή βγαίνει η άδεια μέσα από τον σύλλογο στην Χ τιμή και ο κυνηγός πρέπει να μετέχει στις δραστηριότητες του συλλόγου οι οποίες θα καθοριστούν από την επαρχιακή επιτροπή της Κ.Ο.Κ & Δ.Α.Ζ μέσα από στρατηγικό σχεδιασμό και σχέδιο της Παγκύπριας επιτροπής της Κ.Ο.Κ & Δ.Α.Ζ με την υπηρεσία θήρας , είτε θα πληρώνει την άδεια του στο πενταπλάσιο της κανονικής τιμής για να πηγαίνουν τα χρήματα του στην αγορά υπηρεσιών. Με το να ενεργοποιήσουμε τουλάχιστο τους μισούς κυνηγούς να ενταχθούν σε κυνηγετικούς συλλόγους και να ξεκινήσουν οι σύλλογοι να λειτουργούν κάτω από εποπτικό προγραμματισμό τότε θα αλλάξουν άρδην πολλά πράγματα.
- Θα βελτιωθούν οι βιότοποι με περισσότερα έργα, γεγονός που θα συμβάλει στην αύξηση του θηράματος.
- Θα έχουν περισσότερο ενδιαφέρον οι κυνηγοί και θα ευαισθητοποιηθούν περισσότερο για την καταστροφή του περιβάλλοντος και την λαθροθηρία.
- Οι λαθροθήρες και όσοι καταστρέφουν το περιβάλλον με σκουπίδια και άλλα πράγματα θα βρεθούν απέναντι σε μεγαλύτερη κοινωνική πίεση.
Αν για παράδειγμα έξω από το σπίτι μας υπάρχει ένας τοίχος και βλέπουμε κάποιους να πάνε να γράφουν με σπρέι επάνω πολύ λίγοι θα ενδιαφερθούν να κάνουν κάτι για να το αποτρέψουν. Αν όμως αυτός ο τοίχος μας ανήκει και τον έχουμε φροντίσει εμείς, όταν δούμε κάποιον να τον καταστρέφει τότε θα αντιδράσουμε. Όταν σε ένα σύλλογο υπάρχουν 70-100 άτομα που δουλεύουν, δεν θα ανεχθούν κάποιον να λαθροθηρά στην περιοχή τους, είτε να πετάει σκουπίδια.
Κυνηγετική και περιβαλλοντολογική παιδεία:
Το μεγαλύτερο έγκλημα που γίνεται εδώ και δεκαετίες είναι πως δεν υπάρχει ένα αναγκαστικό πρόγραμμα καλλιέργειας κυνηγετικής και περιβαλλοντολογικής παιδείας . Αυτό μας οδήγησε στο να έχουμε γενιές απαίδευτων κυνηγών αλλά και πολιτών, οι οποίοι προκαλούν περισσότερο κακό παρά καλό. Θα πρέπει μέσα από τους συλλόγους αλλά και με την βοήθεια του Υπουργείου Παιδείας να δημιουργηθούν μαθήματα για την κυνηγετική και περιβαλλοντολογική παιδεία. Στους βιοτόπους μας παρατηρούνται διάφορες καταστροφές τόσο από κάποιους που αποκαλούνται κυνηγοί, όσο και από μανιταράδες, αυτούς που μαζεύουν σαλιγκάρια, αυτούς που κόβουν ξύλα ή που πετάνε σκουπίδια και πάει λέγοντας.
Η κυνηγετική παιδεία καλλιεργείτε και προάγεται συνεχώς για να εμπεδωθεί .
Σωστή διαχείριση
Μπορεί η Υπηρεσία Θήρας να έχει τους επιστήμονες της και να πραγματοποιεί έρευνες ή μελέτες όμως αυτές πολλές φορές προσκρούουν πάνω σε συμφέροντα είτε προσωπικά είτε οικονομικά, είτε πολιτικά και μπλοκάρονται. Ιδανικό θα ήταν να μισθωθεί ένας ανεξάρτητος ερευνητής ο οποίος να κατέχει το θέμα και να πραγματοποιήσει μια ολοκληρωμένη έρευνα για το κυνήγι στην Κύπρο με σκοπό να εκπονηθεί το κατάλληλο διαχειριστικό σχέδιο. Ένας ανεξάρτητος ερευνητής ο οποίος δεν θα διακατέχεται από κανένα τοπικό ή προσωπικό συμφέρον που θα αποσκοπεί στο να μας παρέχει τις πιο σωστές εισηγήσεις ανεξαρτήτους κόστους για τον καθένα. Θα πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι για να σώσουμε κάτι θα χρειαστούν και θυσίες . Δεν γίνεται να υπάρχει σύγκρουση ανάμεσα σε Υπηρεσία Θήρας και Δασονομείο, σύγκρουση ανάμεσα σε πυροσβεστική και Δασικούς πυροσβέστες, Σύγκρουση ανάμεσα σε Υπηρεσία θήρας και Κτηνιατρικές Υπηρεσίες, σύγκρουση ανάμεσα στις ίδιες τις ομάδες της Υπηρεσίας Θήρας ή σύγκρουση ανάμεσα σε κυνηγούς ανάλογα με το τι κυνηγάνε και πώς κυνηγάνε και μετά να περιμένουμε ότι θα βρεθεί Κύπριος να εισηγηθεί μέτρα χωρίς να υπάρχουν αντιδράσεις από κάποια ομάδα.
Επίσης αρκετοί παράγοντες όπως οι ποτίστρες, οι σπορές, και η δημιουργία καλλιεργειών γίνονται ανεξέλεγκτα και χωρίς προγραμματισμό ή σωστό σχεδιασμό, οπότε καλό θα ήταν να τυποποιηθούν και να ελέγχονται για σωστή διαχείριση.
Όλες οι ποτίστρες έπρεπε να είναι καταχωρημένες με αύξων αριθμό, χρεωμένες σε συλλόγους, άτομα ή στην υπηρεσία και να είναι καταγεγραμμένες μέσο εφαρμογής για να μπορούν ανά πάσα στιγμή να ελέγχονται. Η καταπολέμηση επιβλαβών πρέπει να γίνεται σε Παγκύπρια κλίμακα μετά από σωστές έρευνες και όχι σποραδικά ή κατά προσέγγιση.
Εν κατακλείδι, εκείνο που θα πετύχουμε εάν καταφέρουμε να υλοποιήσουμε έστω κάποια από αυτά είναι να δείξουμε σε όσους συνδράμουν στην καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος ότι δεν θα τους το παραδώσουμε τόσο εύκολα. Βλέπετε, τα συμφέροντα των κεφαλαίων είναι να κτίσουμε την ύπαιθρο να κάνουμε σπίτια, εξοχικά, αιολικά πάρκα, δρόμους κάνοντας κάποιους να θησαυρίσουν. Βλέπετε, την ώρα που εμείς αναλωνόμαστε σε μάλλον ασήμαντα πράγματα, κάποιοι ξεπουλούν με τυπικές διαδικασίες την ύπαιθρο και αυξάνουν τις απαγορευμένες περιοχές. Αν τους το επιτρέψουμε ακόμη μερικά χρόνια απλά δεν θα υπάρχει πλέον τόπος να κυνηγήσουμε.
Το ερώτημα είναι αν υπάρχει η βούληση για να γίνει η αλλαγή, θα το επιτρέψει το πολιτικό σύστημα ή μήπως για αυτούς είναι καλύτερα να αφήσουν το κυνήγι να πεθάνει;
Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύθηκε στο www.cyprushuntingmagazine.com