Εν όψει της επικείμενης έκδοσης της νέας προβλεπόμενης υπουργικής απόφασης με θέμα τη ρύθμιση της θηρευτικής δραστηριότητας στην ελληνική επικράτεια για την κυνηγετική περίοδο 2025-2026.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Κυνηγετικού Συλλόγου Άρτας «Η ΑΡΤΕΜΙΣ» με την υπ’ αριθ. 4/10-04-2025 όσον αφορά στη ρύθμιση του κυνηγίου 2025-26 ομόφωνα αποφάσισε τα παρακάτω:
Το κυνήγι των θηραμάτων βρίσκεται σε εν γένει ικανοποιητικό επίπεδο, ωστόσο οφείλουν να γίνουν παρεμβάσεις – τροποποιήσεις, μείζονος σημασίας για την προστασία, τη λελογισμένη διαχείριση του θηραματικού πλούτου και την αειφόρο ανάπτυξη.
1. Προτείνεται η ενιαία έναρξη του κυνηγίου λαγού και πέρδικας (15 Σεπτεμβρίου), προκειμένου για την αποφυγή των περιπτώσεων λαθροθηρίας της πέρδικας, καθώς -κατά γενική ομολογία- την 15η Σεπτεμβρίου μεγάλος αριθμός κυνηγών πέρδικας προφασίζονται το κυνήγι λαγού με σκυλιά δείκτες (φέρμας) και κατ’ ουσία κυνηγούν πέρδικες. Για το λόγο αυτό είτε θα πρέπει να υπάρξει ρητή απαγόρευση κυνηγίου λαγού με σκύλους δείκτες, είτε να θεσπιστεί ενιαία έναρξη των δύο αυτών θηραμάτων.
2. Όσον αφορά στο κυνήγι του αγριόχοιρου προτείνεται η αποκλειστική χρήση μονόβολων και όχι σφαιριδίων τόσο για τη σωστή διαχείριση του θηράματος (αποφυγή τραυματισμών ζώων και απώλειάς τους) όσο και για την ασφάλεια των κυνηγών που επιδίδονται στο εν λόγω κυνήγι.
3. Λόγω της αποδεδειγμένης τεράστιας αύξησης στο πληθυσμό του ζαρκαδιού, σε σημείο που προκαλούν ζημιές σε καλλιέργειες, προτείνεται να επιτραπεί το κυνήγι ζαρκαδιού μια (1) φορά την εβδομάδα με επιτρεπόμενο αριθμό θήρευσης το ένα (1) άτομο ανά κυνηγό/ κυνηγετική παρέα.
4. Όσον αφορά στο ξενικό είδος του μυοκάστορα, που προκαλεί τεράστιες καταστροφές σε καλλιέργειες όχι μόνο πέριξ του Αμβρακικού, αλλά και όπου υπάρχουν αύλακες άρδευσης, ακόμη και σε μεγάλη απόσταση από τον κόλπο (π.χ. Χανόπουλο, Καμπή κ.λπ.), θα πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα μείωσής του. Η ανεξέλεγκτη εξάπλωση και αύξηση του πληθυσμού του είδους αυτού έχει ήδη δημιουργήσει πρόβλημα στους ενδημικούς πληθυσμούς της άγριας πανίδας στην περιοχή, λόγω καταστροφών των φωλεών και των αυγών, συμπεριλαμβανομένων σπανίων ειδών πτηνών, που αναπαράγονται στον Αμβρακικό Κόλπο, όπως ο Αργυροπελεκάνος (Pelecanus crispus), που αποτελεί το σπανιότερο είδος πελεκάνου στον πλανήτη. Καθώς η θήρα αποτελεί αναγνωρισμένο εργαλείο διαχείρισης των θηραματικών πληθυσμών, θα μπορούσε το συγκεκριμένο είδος να ενταχθεί στην ετήσια ρυθμιστική ως θηρεύσιμο είδος για να μπορούμε να ελέγξουμε την ραγδαία αύξηση του πληθυσμού του.
ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΣ ΚΟΛΠΟΣ
Όσον αφορά στην άσκηση θήρας στον Αμβρακικό προτείνουμε να παραταθεί και μετά την 25/09/2025 η υπ’ αριθ. ΥΠΕΝ/ΔΔΔ/103449/3917 Υ.Α (ΦΕΚ 5392/ Β΄/ 26.09.2024) για τη συνέχιση της άσκησης θήρας στις ζώνες που προβλέπεται.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ ΑΓΡΙΑΣ ΖΩΗΣ:
Σύμφωνα με τον Ν. 3937/2011 (ΦΕΚ Α΄60) «Διατήρηση της βιοποικιλότητας και άλλες διατάξεις», τα Καταφύγια Άγριας Ζωής» (Wildlife refuges), όπως και οι «Ειδικές Ζώνες Διατήρησης» (Special Areas of Conservation και οι «Ζώνες Ειδικής Προστασίας» (Special Protection Areas) αφορούν σε εκτάσεις χερσαίες, υγροτοπικές ή θαλάσσιες, που υπόκεινται σε διαχείριση για τη διασφάλιση ικανοποιητικής κατάστασης διατήρησης των προστατευτέων οικοτόπων και ειδών.
Ως καταφύγια άγριας ζωής (Κ.Α.Ζ.) χαρακτηρίζονται φυσικές περιοχές (χερσαίες, υγροτοπικές ή θαλάσσιες), που έχουν ιδιαίτερη σημασία ως σημαντικοί τόποι ανάπτυξης της άγριας χλωρίδας ή ως βιότοποι αναπαραγωγής, διατροφής, διαχείρισης ειδών της άγριας πανίδας. Ο χαρακτηρισμός μιας περιοχής ως καταφυγίου άγριας ζωής, με τον απαιτούμενο καθορισμό των ορίων του, έχει ως συνέπεια την υπαγωγή της συγκεκριμένης εκτάσεως στο ειδικό καθεστώς προστασίας, το οποίο θεσπίζεται με τις εκάστοτε ισχύουσες νομοθετικές διατάξεις.
Ωστόσο, είναι εύλογο ότι όταν με επιστημονικά τεκμήρια αίρονται οι λόγοι χαρακτηρισμού ενός Καταφυγίου Άγριας Ζωής, θα πρέπει είτε να γίνει ο αποχαρακτηρισμός του είτε μείωση της έκτασής του.
Σήμερα, το ισχύον νομοθετικό καθεστώς για τα καταφύγια άγριας ζωής καθορίζεται, κατά κύριο λόγο, από τις διατάξεις των άρθρων 18 (παρ. 2 και 3), 19 (παρ. 4α΄-β΄, 4.3) και 21 (παρ. 2) του ν. 1650/1986, όπως τροποποιήθηκαν και ισχύουν.
Με βάση τα ανωτέρω, ως Δ.Σ. του Κυνηγετικού Συλλόγου Άρτας προτείνουμε τροποποιήσεις στα καταφύγια Ελάτης, Ανατ. Τζουμέρκων – Βουργαρελίου, Κλειδί – Σκουληκαριάς, Ανεμορράχης – Διστράτου και Θεοδωριάνων, καθώς έχουν παρέλθει περισσότερα από δέκα (10) έτη από την έκδοση της Απόφαση Χαρακτηρισμού τους.
Συγκεκριμένα:
Α) Καταφύγιο Ελάτης: Καταρχήν θα πρέπει να μεταφερθούν τα όρια στο δρόμο (και όχι στο ρέμα που βρίσκονται τώρα) στην Αγ. Παρασκευή.
Επιπλέον, προτείνεται η τροποποίηση των ορίων στη θέση «Παλιομύλια» και συγκεκριμένα η μεταφορά των ορίων από το ρέμα στο δρόμο.
Είναι εύλογο ότι για την εξυπηρέτηση των κυνηγών και τη διασφάλιση κανόνων ασφαλούς άσκησης θήρας, σε κάποιες περιπτώσεις τα όρια επιβάλλεται να είναι πιο ευδιάκριτα και αποσαφηνισμένα προς αποφυγή λαθών από τους κυνηγούς, αλλά και καλύτερο έλεγχο των κυνηγετικών σκύλων.
Β) Καταφύγιο Ανατ. Τζουμέρκων και Βουργαρελίου: Να αρθεί η απαγόρευση του καταφυγίου Ανατ. Τζουμέρκων και Βουργαρελίου. Αντί αυτού προτείνουμε τριετή (3/ετή) απαγόρευση έκτασης ίδιου εμβαδού, την οποία οριοθετούμε, ως εξής:
Αρχίζει από το Βρυζοκάλαμο, σημείο υδροληψίας του Δήμου Αθαμανίας, όπως άρχιζε και το προηγούμενο, συνεχίζει δυτικά και νότια ακολουθώντας το ρέμα Βρυζοκαλάμου, παρακάμπτοντας τη θέση «Καλογερότρυπες» φτάνουμε στον αγροτικό δρόμο Λυκένι (Καλύβες Πλούμπη), συνεχίζοντας το δρόμο ανατολικά και βόρεια φτάνουμε στη θέση Ξηρολίβαδο ακολουθώντας το δρόμο που πάει για Αθαμάνιο φτάνουμε στη θέση «Σπάθες» εκεί συναντάμε το δρόμο Άρτας – Θεοδωριάνων ακολουθώντας το δρόμο αυτό βόρεια φτάνουμε στη θέση «Σταυρός» και κατεβαίνοντας προς τα Θεοδώριανα μετά από 100 μέτρα συναντάμε τον αγροτικό δρόμο που ακολουθώντας τον αριστερά και βόρεια φτάνουμε στη θέση «Βρυζοκάλαμο», προχωράμε τον αγροτικό δρόμο προς Αυτί Θεοδωριάνων μέχρι τη θέση Άσπρη Γκούρα ακολουθώντας με ανατολική κατεύθυνση το ρέμα φτάνουμε στο σημείο όπου ενώνεται ο χείμαρρος με το ρέμα Γκούρα Θεοδωριάνων. Ακολουθώντας το ρέμα με κατεύθυνση Βόρεια φτάνει στη θέση «Χούνι». Από εκεί με κατεύθυνση Νοτιοδυτική αφού διασχίσει το ύψωμα Τούρλα (ΥΣ 1938), Αυχένας Αυτί (ΥΣ1750), ύψωμα Μουσταφάς (ΥΣ 1890), Ύψωμα Κομμένο (ΥΣ 2241) καταλήγει στο ΥΣ 2260, από εκεί με κατεύθυνση Νότια αφού διασχίσει τις κορυφές Αγκάθι ΥΣ 2392, Πυραμίδα ΥΣ 2393. Από εκεί με κατεύθυνση Ανατολική ακολουθώντας την χειμαρική κοίτη του ρέματος Άσπρη Γκούρα φτάνει στη θέση όπου το ρέμα άσπρη Γκούρα ενώνεται με το δασικό δρόμο Θεοδωριάνων – Μελισσουργών, όπου και άρχισε.
Δ) Καταφύγιο Ανεμορράχης-Διστράτου: Προτείνουμε την αντικατάστασή του με ορισμό καταφυγίου στην περιοχή της Σκούπας – Πλατανούσσας, καθώς σε αυτές τις περιοχές ουδέποτε υπήρξε καταφύγιο. Για τα συγκεκριμένα όρια θα συζητήσουμε αναλυτικότερα με ορθοφωτοχάρτες και τοπογραφικά διαγράμματα, εφόσον υπάρξει θετική ανταπόκριση στο αίτημά μας.
Τέλος, προτείνουμε στα καταφύγια Ροβέλιστας, Ανεμορράχης και Μαρκινιάδας να ανασταλεί η απαγόρευση της θήρας του αγριόχοιρου για δύο (2) έτη, προκειμένου να μειωθεί το τεράστιο πρόβλημα του υπερπληθυσμού που έχει δημιουργηθεί και αποτελεί μείζον ζήτημα αντιπαράθεσης με τους κατοίκους της περιοχής.
Καθώς το θέμα των Καταφυγίων Άγριας Ζωής αποτελεί ζήτημα μείζονος σημασίας για την ανάπτυξη των βιοτόπων, την αναπαραγωγή της άγριας πανίδας και τη διασφάλιση της βιοποικιλότητας, πέραν του ανά χείρας εγγράφου, προτείνουμε τον προγραμματισμό των απαραίτητων διαδικασιών για τη διαβούλευση και την πραγματοποίηση των αλλαγών αναφορικά με τα υφιστάμενα Καταφύγια Άγριας Ζωής (Αποχαρακτηρισμό ή μείωση έκτασης) και ενδεχόμενο Χαρακτηρισμό νέων Καταφυγίων.
Το “ΚΥΝΗΓΟΣ & ΦΥΣΗ” παρουσιάζει το μεγαλύτερο και μοναδικό έργο γνώσης που δημιουργήθηκε ποτέ για τον κυνηγό. Κάντε κλικ εδώ για να κάνετε την παραγγελία σας!
