Αγαπημένος προορισμός πολλών κυνηγών, ο νομός Έβρου θα βρεθεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και κατά το εναρκτήριο κυνήγι. Οι φημισμένοι ορτυκότοποι και τα σταροχώραφα της Θράκης εγγυώνται συναρπαστικά και αποδοτικά κυνήγια.
H επερχόμενη κυνηγετική περίοδος άρχισε να διαφαίνεται στον ημερολογιακό δείκτη της χρονιάς που διανύουμε.
Αφού κάνετε μια πολύ σημαντική πράξη δωρίζοντας όλα τα κυνηγετικά ρούχα παραλλαγής και ρίχνοντας μια ματιά στον υπέροχο κατάλογο ABOUT για ό,τι νέο κυκλοφορεί σε κυνηγετικό εξοπλισμό και ειδικά στο τμήμα που αφορά τον ρουχισμό, μπορείτε να προγραμματίσετε σε ποιο σημείο της Ελλάδας θα σας συναντήσει το πρωινό της 20ης Αυγούστου.
Και σε αυτό το κυνήγι, απαραίτητη προϋπόθεση αποτελεί η καλή παρέα, συστατικό της απόλαυσης αλλά και της ασφαλούς διεξαγωγής του. Λανθασμένες επιλογές σε πρόσωπα πλέον δεν συγχωρούνται. Επιτέλους, οι ατζαμήδες, οι νουμεράκιες, οι φουριόζοι, γκρινιάρηδες συνάδελφοι ας φορτωθούν και σε άλλους ή ας κάνουν παρέα μεταξύ τους και είμαι σίγουρος ότι θα περάσουν καλά και εμείς ακόμη καλύτερα που θα ακούμε αργότερα τις ιστορίες τους.
Προσοχή στις χαμηλές βολές
Οι χαμηλές πτήσεις και οι χαμηλές βολές στο ύψος τού ανθρώπου είναι η αιτία των ατυχημάτων, που δυστυχώς συμβαίνουν τακτικά, ενώ κάποιες φορές έχουν οδυνηρές συνέπειες αφού τα μάτια μας είναι αυτά που τραυματίζονται από τα ψιλά σκάγια. Ρίξτε μια ματιά καλού κακού και στα σκοπευτικά γυαλιά του καταλόγου, ίσως να βρείτε ενδιαφέρον το γεγονός ότι δεν σπάνε από σκάγια σε βολή από τα 15 μέτρα.
Η χαμηλή πτήση των ορτυκιών αυξάνει τους κινδύνους σε ανθρώπους και σκυλιά. Ο Δημήτρης, κυνηγός της περιοχής μου και πολύ καλό φιλαράκι, κάθε φορά που πλησιάζουν αυτές οι μέρες της έναρξης δεν παραλείπει να αναφέρει την ιστορία που του συνέβη, λόγω της καλής του διάθεσης και της συναδελφικής αλληλεγγύης. Μετά από την καθημερινή πίεση συναδέλφου για να τον πάρουμε στο κυνήγι, ο οποίος αυτοχαρακτηριζόταν κυνηγός, τελικά ενέδωσε. Το ντραχταράκι του ακόμη σκάγια βγάζει από το τρίχωμά του, το φουκαριάρικο, που δεν κατάλαβε τι του συνέβη και αν δεν ήταν τόσο δυνατό ίσως να μας άφηνε χρόνους εξαιτίας της γεμάτης τουφεκιάς του άσχετου, όπως αποδείχθηκε, συναδέλφου κυνηγού.
Τι να αποφύγουμε
Μια ολόκληρη σειρά από αιτίες και συμπτώσεις μπορεί να οδηγήσουν σε ατύχημα, με θύματα ανθρώπους και σκύλους. Η απόλαυση απέχει ελάχιστα από την καταστροφή, για αυτό μεγάλη προσοχή στην επιλογή της κυνηγετικής μας παρέας. Ας αποφύγουμε: α) το κυνήγι κατά το σούρουπο ή το ξημέρωμα όταν το φως είναι ελάχιστο, β) τα ρούχα παραλλαγής που πέρα από την επικινδυνότητά τους είναι και αντιαισθητικά, ενώ δίνουν έναυσμα για αρνητικά σχόλια λόγω της «ραμποειδούς» εικόνας που προσδίδουν στο σινάφι μας, γ) τη μεγάλη συγκέντρωση κυνηγών σε περιορισμένο χώρο και δ) τα άγνωστης προελεύσεως φυσίγγια διασποράς που παρουσιάζουν τρελές πορείες κατά την έναρξη και αποτελούν τις σημαντικότερες και συνηθέστερες αιτίες για τη δημιουργία δυσάρεστων καταστάσεων.
Με τη γλώσσα των αριθμών
Σύμφωνα με στοιχεία της επιστημονικής ομάδας του προγράμματος «Άρτεμις» (πρόγραμμα της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας για την καταγραφή των θηραμάτων), το 45% του κυνηγιού στη Μάνη γίνεται από Αθηναίους, ενώ ανάλογα είναι τα ποσοστά και για το κυνήγι της πέρδικας στη Λήμνο. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι αρκετές περιοχές του Νομού Έβρου (Ορεστιάδα, Διδυμότειχο, Φέρρες, Σουφλί κ.τ.λ.) κατακλύζονται από κυνηγούς για να κυνηγήσουν ορτύκια και τρυγόνια κατά τον μήνα Αύγουστο και Σεπτέμβριο, υδρόβια και παρυδάτια τον χειμώνα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας έρευνας, οι κάτοικοι των αστικών κέντρων κυνηγούν στις εξής περιοχές:
* Οι Αθηναίοι κατά 61% στη Στερεά Ελλάδα και κατά 39% εκτός Στερεάς.
* Οι Θεσσαλονικείς κατά 48% στους όμορους νομούς της Θεσσαλονίκης, κατά 45% στο Νομό Θεσσαλονίκης και κατά 7% στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Οι περισσότερες κυνηγετικές εξορμήσεις γίνονται στη Μακεδονία και τη Θράκη σε ποσοστό 40,6%, στη Στερεά Ελλάδα και στις Κυκλάδες σε ποσοστό 28,1%, στην Πελοπόννησο σε ποσοστό 13,7%, στη Θεσσαλία (7,1%), στην Ήπειρο (4,3%), στην Κρήτη και στα Δωδεκάνησα (3,4%) και στο Αρχιπέλαγος (Λέσβος, Σάμος, Χίος) σε ποσοστό 2,7%.
Στηρίζοντας το κυνηγετικό εμπόριο
Οι κυνηγοί κάθε χρόνο δαπανούν μια περιουσία για να αποκτήσουν όπλα, φυσίγγια, κυνηγετικούς σκύλους, ειδικές στολές, για τις διανυκτερεύσεις τους σε ξενοδοχεία και πανσιόν, για την αγορά τζιπ, για καύσιμα, διόδια κ.ά. Οι συνηθέστεροι προορισμοί κυνηγών για τα τέσσερα δημοφιλέστερα είδη είναι: για την μπεκάτσα ο ορεινός όγκος της Πίνδου και της Ηπείρου, για τον λαγό όλη η χώρα, όπως και για την τσίχλα, ενώ για το ορτύκι οι περιοχές της Μακεδονίας και της Θράκης. Κάθε χρόνο περίπου 800 εκατ. ευρώ δαπανούν περισσότεροι από 250.000 κυνηγοί κατά την άσκηση θήρας σε όλη την επικράτεια σε όλη τη διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου (από τις 20 Αυγούστου ως τις 29 Φεβρουαρίου), συμβάλλοντας σημαντικά στην οικονομική ανάπτυξη διαφόρων απομακρυσμένων και «ξεχασμένων» περιοχών οι οποίες ζουν από τον λεγόμενο κυνηγετικό τουρισμό.
Σύμφωνα με τα παραπάνω στοιχεία αλλά και προσωπική εμπειρία, ο νομός μας θα δεχτεί έναν μεγάλο όγκο κυνηγών από τα υπόλοιπα σημεία της Ελλάδας και κυρίως από την Αθήνα.
Ορτύκι
Οι ορτυκότοποι σε Μακεδονία και Θράκη είναι πλέον γνωστοί σε όλους, αφού οι επισκέπτες των εν λόγω νομών είναι πλέον θαμώνες και γνωρίζουν την περιοχή καλύτερα και από τους ντόπιους κυνηγούς. Οι τελευταίες πληροφορίες λένε ότι ορτύκια υπάρχουν, γεγονός που φάνηκε και κατά τη διάρκεια των κυνηγετικών αγώνων πρακτικού κυνηγιού που έγιναν 12 και 13 Απριλίου στην Ορεστιάδα. Η εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε με σκοπό την ανάπτυξη της κυνοφιλίας και κυναγωγίας των κυνηγών του Έβρου, στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία χάρη στην άριστη οργάνωση από πλευράς συλλόγου και την αφθονία τού θηράματος. Είναι γνωστό ότι τα ορτύκια δεν υπάρχουν παντού. Μου έχει τύχει σε διπλανά χωράφια θερισμένα από το σιτάρι, το ένα να είναι γεμάτο και το ακριβώς δίπλα εντελώς άδειο. Το αποδώσαμε σε πάρτι ορτυκιών με τον Ηλία. Κάπου εδώ εμφανίζεται και ο παράγοντας της τύχης στο λεξιλόγιο του κυνηγού, για αυτό αναζητήστε την σε όποιο χωράφι έχει να σας πει κάτι.
Πού θα τα εντοπίσετε
Κι επειδή θα ήταν άστοχο να σας μιλήσουμε για συγκεκριμένα χωράφια, ας μιλήσουμε για τις συνήθειες των εβρίτικων ορτυκιών. Οι άκρες των χωραφιών από τριφύλλια, βίκο, στάρια, τεύτλα, καλαμποκιές, μποστάνια με καρπούζια, πεπόνια, είναι τα σημεία που προτιμούν τα ορτυκάκια μας κι εκεί που συνήθως τα συναντάμε κατά τη διάρκεια των εκπαιδευτικών. Συνήθως χώνονται μέσα στα καλαμπόκια, οπότε θα πρέπει κάποιος να έχει την υπομονή και την αντοχή στα κουνούπια μας να περιμένει να έρθει το σούρουπο.
Τότε είναι που τα πουλιά βγαίνουν έξω για σουλατσάρισμα και τραγούδι. Όποιος έχει ικανό σκύλο και είναι προετοιμασμένος σκοπευτικά, μπορεί να μαζέψει από ένα έως αρκετά πουλάκια στην πιο ωραία κυνηγετική ώρα. Μην αφήσετε άψαχτα τα χέρσα αγκαθωτά χωράφια, ειδικά όταν περιβάλλονται από θερισμένα σταροχώραφα. Κλείνοντας, υπενθυμίζω στους κατόχους μακρύτριχων σκύλων να μην τολμήσουν να ανηφορίσουν χωρίς χτένες και ψαλίδια.
Τρυγόνι
Τα σταροχώραφα έχουν αυξηθεί κατά πολύ και τα χωράφια με βαμβάκια μειώθηκαν. Τα ηλιόσπορα παρέμειναν στα ίδια πλαίσια με την περσινή χρονιά οπότε αν δεν συμβεί το μοιραίο –που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια– τα λεγόμενα θρακιώτικα μπουρίνια που αποτελούν λόγο για εξαφάνιση των τρυγονιών, ίσως να ικανοποιηθούν και οι πλέον απαιτητικοί «τσαντάκηδες». Τα τρυγόνια έχουν κάνει την εμφάνιση τους από νωρίς, όπως κάθε χρόνο, σε Μακεδονία και Θράκη. Ηλιόσπορα, ρεματιές, πευκοδάση, είναι μια πολύ καλή επιλογή, αρκεί να έχουν γίνει οι σωστές αναγνωρίσεις από πριν ως προς την κατεύθυνση των πουλιών την ώρα που γίνεται και φυσικά αν γίνεται. Πρέπει να γίνουν αρκετές βόλτες πριν στην τοποθεσία, να δούμε πρώτα που υπάρχουν τρυγόνια και μετά το δρομολόγιο το οποίο ακολουθούν είτε για ανεύρεση τροφής είτε για νερό. Τα γνωστά δηλαδή.
Εναλλακτικοί προορισμοί
Φυσικά, η Βουλγαρία και τα Σκόπια που φέτος προβλέπεται πως θα υποδεχτούν πολύ ελληνικό κυνηγετικό συνάλλαγμα, αποτελούν πάντα έναν σπουδαίο εναλλακτικό κυνηγετικό προορισμό για τους έχοντες. Παρά το ότι θα στενοχωρήσω πολλούς συναδέλφους που επιμένουν να βλέπουν μόνο μέχρι τον ορίζοντα της τσάντας τους, επιβεβαίωση σε αυτά που γράφω είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουν οι γείτονές μας τα δικά τους τρυγόνια, στις δικές τους εκτάσεις. Επειδή, κατά κανόνα, υπάρχει τεράστια κινητικότητα και απολύτως ελεύθερη επιλογή οποιουδήποτε κυνηγότοπου, οι κυνηγοί αντιμετωπίζουν το τρυγόνι με πολύ περισσότερο σεβασμό και όχι με τη σπάταλη λογική του αποδημητικού θηράματος, εξοικονομώντας αρκετά «ευρουλάκια».
Ό,τι σκοτώνεις το πληρώνεις
Στις φημισμένες πλέον εκτάσεις, η ρύθμιση του κυνηγιού γίνεται με ευλάβεια και ό,τι σκοτώνεις το πληρώνεις. Ο υπολογισμός των ημερών που θα κυνηγηθούν τα πουλιά στις αντίστοιχες εκτάσεις είναι αυστηρός, ενώ η πίεση που ασκείται στα πουλιά είναι η ελάχιστη δυνατή. Αντικειμενικός σκοπός είναι να υπάρχουν περισσότερες κυνηγετικές μέρες, με τη μεγαλύτερη δυνατή πυκνότητα πουλιών, χωρίς να τα ενοχλούν συστηματικά. Με αυτό τον τρόπο αυξάνονται οι μέρες παρουσίας των τρυγονιών στις εν λόγω περιοχές και έτσι έχουν διαρκώς και κάθε χρόνο πολλά τρυγόνια! Ενώ σε εμάς, μετά την πρώτη μέρα, δύσκολα θα ξανασυναντήσεις τρυγόνι σε επιτρεπόμενη περιοχή. Μπαίνουν όλα στις ζώνες και όπου δεν υπάρχει όχληση, και κάπου εκεί τελειώνει το όνειρο των πρώτων ημερών της έναρξης. Τα συναντούμε αργότερα μαζί με τα ορτύκια, στα λεγόμενα Σεπτεμβριανά περάσματα, που αποτελούνται από εσωτερικές μεταναστεύσεις. Έτσι, λοιπόν, οι έχοντες απολαμβάνουν για αρκετές ημέρες το κυνήγι του τρυγονιού και όλοι οι υπόλοιποι περιοριζόμαστε την πρώτη, άντε βαριά και τη δεύτερη. Πάρτε λοιπόν τα καλά, τα φιλαράκια σας, βάλτε κάτω τα ευρώ σας, δείτε μέχρι που σας φτάνουν και ακολουθήστε την καρδιά σας.
Εύχομαι σε όλους ολόψυχα μια όμορφη κυνηγετική περίοδο γεμάτη συγκινήσεις.
