Για να χαρείτε τις όμορφες στιγμές των κυνηγετικών εξορμήσεων, πρέπει να κάνετε τις σωστές επιλογές, να δείξετε κατανόηση στον πιστό σας σύντροφο για τις “άδειες” μέρες που μπορεί να υπάρξουν, να ξεκινήσετε με την ανάλογη ψυχολογική και σωματική ευεξία και πάνω από όλα να μην ξεχάσετε ούτε στιγμή την οικολογική σας συνείδηση.
Όταν αρχίζει το κυνήγι κάθε χρόνο, ακούμε για αλλαγές στα νούμερα των θηραμάτων. Βέβαια, αυτό εξαρτάται, διότι ακόμα δεν ξέρουμε τι θα μας βρει από καιρικές συνθήκες και πώς μπορεί να συμπεριφερθούν και τα πουλιά, γιατί με αναμενόμενο καύσωνα αυτά μετακομίζουν στο οροπέδιο όπου βρίσκουν δροσιά και χλόη, μα μόλις περάσουν οι υψηλές θερμοκρασίες τα ξαναβρίσκουμε στις καλαμιές και στα χαμηλά υψόμετρα. Εκεί, λοιπόν, θα κυνηγήσουμε και εμείς στις αρχές όπου επιτρέπεται το κυνήγι και πρέπει να κάνουμε προετοιμασία. Ψάχνουμε χωράφια στα οποία η καλαμιά να μην είναι πολύ κοντή, να έχουν μοχρίτσα οι γράνες, αν όχι μέσα, και όσο το δυνατόν κοντά σε νερό. Επίσης, κοντά σε καλαμπόκι, σε τριφύλλι. Το προτιμούν γιατί βρίσκουν διαφυγή και προστασία απ’ τους εχθρούς.
Τα τριφύλλια να είναι λίγο κοντά και προσοχή μην είναι ραντισμένα και πάθουμε ανεπανόρθωτη ζημιά. Αποφεύγουμε τα τροφυλλόσπορα, μπορεί να έχουν ορτύκια μέσα, αλλά είναι κυνήγι καταστροφικό για το γεωργό, αφού τινάζονται οι σπόροι και παθαίνει μεγάλη ζημιά. Κάποια πρωινά πρέπει να ξημερώνουμε στα χωράφια, τεντώνοντας το αφτί μας για να ακούσουμε κελάιδισμα, που και αυτό μπορεί να μη γίνει εκείνη την ημέρα για άγνωστους λόγους, μα αν τσεκάρουμε την περιοχή ξανά το βράδυ μπορεί να εκπλαγούμε!
Δείξτε κατανόηση τις δύσκολες μέρες
Για να έχουμε απαιτήσεις χωρίς προβλήματα, π.χ. κόπωση, πρέπει να βγάζουμε τους σκύλους μας νωρίτερα και όχι την τελευταία στιγμή, να προπονηθούν, να εγκλιματιστούν, να ξαναβρούν τη φόρμα τους. Όλα αυτά πρέπει να τα κάνουμε εμείς και όχι ο «αυτόματος πιλότος», που όσες φορές τον έχουμε βάλει γυρίζουμε με άδειο σακίδιο. Κατανόηση στα ζωντανά μας που μπορεί κάποια να μην αποδώσουν τόσο στο ορτύκι, μα δεν πρέπει να ξεχνάμε τα κυνήγια στις πέρδικες και μπεκάτσες που καμαρώνουμε, όπως θα πρέπει να κατανοούν ορισμένοι που έχουν άξια ορτυκόσκυλα, αλλά οι καιρικές συνθήκες δεν τα βοηθούν όλες τις μέρες. Πρέπει να έχουμε μνήμη περισσότερο στις χαρές που μας έχουν δώσει οι σκύλοι μας. Μη μας φαίνεται καθόλου παράξενο όταν μια μέρα δούμε φοβερά πράγματα, φέρμες, πονταρίσματα, άριστο εντοπισμό και την άλλη μέρα, την ίδια ώρα στο ίδιο χωράφι, να μην μπορούμε να βγάλουμε τίποτα με το σκύλο μας, τα ορτύκια να κελαϊδούν, να τα παίρνουμε σβάρνα με τα πόδια μας και πολλές φορές να βλέπεις και το σκύλο έκπληκτο!
Καθόλου μην ασχολείστε την ώρα του κυνηγίου με τη διπλανή παρέα και τους σκύλους τους, που μπορεί να τα βρίσκουν ακόμη και στο χωράφι που ήμασταν εμείς πριν από λίγο. Είναι θέμα ύψους σκύλου, κρατήματος κεφαλιού, ψηλά ή χαμηλά, ανάδυση μυρωδιάς και παράγοντες που βοηθούν αυτά σήμερα, μα αύριο ή χθες τα δικά μας.
Νους υγιής εν σώματι υγιεί
Προσοχή μεγάλη θα πρέπει να δώσουμε στις σοδιές που έχουν ξεπλύνει φυτοφάρμακα. Πολλοί συνάδελφοι έχουν κλάψει. Επίσης στα νέα τριφύλλια που τα ραντίζουν για ένα έντομο που το λένε ψείρα και τα φυτοφάρμακα αυτά δεν μυρίζουν και δεν προειδοποιούν για τον κίνδυνο. Αφού, λοιπόν, δώσουμε βάση σε όλους αυτούς τους παράγοντες που αποτελούν κίνδυνο για τους σκύλους μας, θα πρέπει να προσέξουμε και τον εαυτό μας, γιατί χωρίς αυτόν δεν γίνεται τίποτα. Ξεκινώντας για ένα ταξίδι έναρξης, πρέπει και εμείς να είμαστε ψυχολογικά και σωματικά υγιείς για να ευχαριστηθούμε μαζί τις όμορφες μέρες κυνηγίου χωρίς νεύρα, ανταγωνισμούς, στεναχώριες για τα νούμερα που έκαναν άλλοι ή γιατί οι σκύλοι τους (στις εξετάσεις;) τα φέρμαραν όλα.
Το καλύτερο, όταν έχεις νεαρούς σκύλους πρωτόβγαλτους στο κυνήγι, είναι να πιάνεις μια άκρη και ας βρεις πιο λίγα πουλιά, όμως θα έχεις μειώσει τις πιθανότητες κροτοφοβίας που μπορεί να εκδηλώσουν τα κουτάβια και ας μην έχουν πρόβλημα μέχρι σήμερα με το πιστόλι ή και τις τουφεκιές. Μπορεί να μην έχεις κερδίσει πολλά πουλιά, όμως έχεις κερδίσει κάποιους σίγουρους μελλοντικούς σκύλους.
Είναι κρίμα να έχεις πετύχει όλα αυτά με τόσο κόπο και να τα χάνεις όλα σε ένα μπαράζ τουφεκιάς σ’ ένα ορτύκι. Από πείρα σάς λέω ότι αυτό το έχω δει πολλές φορές, ακόμη και σε μεγάλους σκύλους.
Εύχομαι όλα να μας πάνε καλά, σεβασμό στις καλλιέργειες, στο μόχθο του αγρότη, νομιμότητα και μετριοφροσύνη!
Του Γιάννη Αποστολόπουλου
(αρχείο περιοδικού “Κυνηγός & φύση”)
