Σήμερα, χιλιάδες επιστήμονες σε ολόκληρη την Ευρώπη ζητούν μεγαλύτερη προσοχή για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της βιωσιμότητας στην επόμενη Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ).
Μέσω ενός σχεδίου δέκα σημείων, η πρότασή τους υπογράμμισε τις αδυναμίες που συνδέονται με την τρέχουσα ΚΑΠ όσον αφορά το περιβάλλον, το κλίμα και τα κοινωνικοοικονομικά ζητήματα. Ταυτόχρονα, οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. συζητούν πιθανές περικοπές του προϋπολογισμού στον δεύτερο πυλώνα της ΚΑΠ, που χρηματοδοτεί γεωργοπεριβαλλοντικά προγράμματα.
Στη δήλωσή τους, οι επιστήμονες αναγνωρίζουν ότι “η γεωργία είναι η κύρια κινητήρια δύναμη της περιβαλλοντικής υποβάθμισης στην Ευρώπη”, η οποία αναφέρεται σε ζητήματα που συνδέονται με την επέκταση/εντατικοποίηση και την εγκατάλειψη της γης. Επιπλέον, εφιστούν την προσοχή στο γεγονός ότι “οι προηγούμενες μεταρρυθμίσεις απέτυχαν να επανασχεδιάσουν ή να ενσωματώσουν υπάρχοντα μέσα για τη βελτίωση των επιδόσεων της ΚΑΠ”.
Οι κυνηγετικές οργανώσεις της Ευρώπης ανησυχούν όλο και περισσότερο για το καθεστώς των μικρών πληθυσμών θηραμάτων στην Ευρώπη και για την ικανότητα της τρέχουσας πρότασης της ΚΑΠ να συμβάλει στην επίτευξη της βιοποικιλότητας. Οι μειώσεις στα μικρά θηράματα, όπως το πέρδικα, ο φασιανός και ο λαγός είναι ανησυχητικές και θα συνεχιστούν, εκτός εάν υπάρξουν αλλαγές στην επόμενη ΚΑΠ.
Η FACE, η οποία αντιπροσωπεύει 7 εκατομμύρια κυνηγούς της Ευρώπης, συμφωνεί με την ανάγκη για υψηλότερες περιβαλλοντικές μεταρρυθμίσεις της ΚΑΠ, μέσω της υιοθέτησης μιας προσέγγισης με βάση τις επιδόσεις για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας. Η επόμενη ΚΑΠ χρειάζεται περισσότερα κίνητρα για την επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων που συνδέονται σαφώς με τα αποτελέσματα και τις επιπτώσεις.
Οι επιστήμονες επισημαίνουν επίσης την ανάγκη για τουλάχιστον 10% περιοχών αφιερωμένων στη φύση σε όλες τις γεωργικές εκτάσεις, συμβάλλοντας έτσι στην οικοδόμηση της ανθεκτικής λειτουργικής βιοποικιλότητας. Επιπλέον, οι αγρότες που διατηρούν γεωργικές εκτάσεις υψηλής φυσικής αξίας πρέπει να υποστηριχθούν καλά. Για την FACE, η γεωργία δεν πρέπει να περιορίζεται στην «παραγωγή» αλλά επίσης να στηρίζει τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, εφόσον πληρούνται συγκεκριμένοι στόχοι που περιγράφονται στη νομοθεσία της ΕΕ. Για παράδειγμα, όσον αφορά την επιλεξιμότητα των φυσικών χαρακτηριστικών, οι κανόνες της ΚΑΠ πρέπει να ενθαρρύνουν τους αγρότες να διατηρούν σημαντικούς οικοτόπους στη γη τους που είναι ευεργετικοί για τη βιοποικιλότητα (και τη γεωργία).
Σε ολόκληρη την Ευρώπη, οι συμπράξεις μεταξύ κυνηγών και γεωργών/ιδιοκτητών γης έχουν δείξει ότι αποφέρουν οφέλη για τη διατήρηση. Είναι σημαντικό να αναγνωριστεί η αξία αυτών των εποικοδομητικών συνεργασιών στην ΚΑΠ μετά το 2020.