Με αφορμή περιστατικά τραυματισμών που καταγράφονται συχνά στο κυνήγι, επανέρχεται, επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε, το ερώτημα “πόσο ασφαλή είναι, τελικά, τα όπλα για εκείνον που τα χρησιμοποιεί αλλά και για όλους τους άλλους που βρίσκονται γύρω του”;
Όσοι γνωρίζουν την ασφαλή χρήση του όπλου υπογραμμίζουν ότι ο βασικός κανόνας στο κυνήγι λέει ότι “κανένα όπλο δεν είναι επικίνδυνο, επικίνδυνος είναι ο άνθρωπος που το χρησιμοποιεί”.
Πάνω σ’ αυτόν τον κανόνα βασίζονται οι παρακάτω απλές συμβουλές της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος, που θα πρέπει να γίνουν τρόπος ζωής για όσους κρατούν όπλα.
Η κάνη του όπλου πρέπει ΠΑΝΤΟΤΕ να είναι στραμμένη σε ασφαλή κατεύθυνση.
Το δάχτυλο ΔΕΝ πλησιάζει τη σκανδάλη, παρά μόνο τη στιγμή που θα πυροβολήσουμε.
ΔΕΝ γεμίζουμε ποτέ το όπλο πριν από την ώρα που θα το χρησιμοποιήσουμε.
ΔΕΝ πυροβολούμε ποτέ αν δεν γνωρίζουμε ποιός είναι ακριβώς ο στόχος μας.
ΔΕΝ πυροβολούμε ποτέ αν δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς βρίσκεται πίσω από το στόχο μας.
ΔΕΝ αγγίζουμε ποτέ ένα όπλο αν δεν είμαστε σίγουροι ότι δεν έχει κάποια λειτουργική βλάβη.
Πριν μάθουμε οτιδήποτε για ένα όπλο πρέπει να μάθουμε πώς ασφαλίζει.
Χρησιμοποιούμε μόνο τα πυρομαχικά που συνιστά ο κατασκευαστής του όπλου.
Πριν χρησιμοποιήσουμε όπλα δεν πίνουμε αλκοόλ.
ΔΕΝ πυροβολούμε ποτέ παράλληλα με το έδαφος αν δεν βρισκόμαστε σε ανοικτό πεδίο.
Κρεμάμε ΠΑΝΤΑ το όπλο στον ώμο όταν ακολουθούμε συγκυνηγό μας.
Αδειάζουμε εντελώς το όπλο και ανοίγουμε το κλείστρο ή διπλώνουμε (σπάμε) το δίκαννο όταν βρισκόμαστε κοντά σε ανθρώπους (είναι δείγμα σεβασμού προς τον συνάνθρωπό μας).
Αδειάζουμε ΠΑΝΤΑ το όπλο όταν πρόκειται να ξεκουραστούμε στην ύπαιθρο.
Δεν το αφήνουμε όρθιο ακουμπισμένο σε δέντρα, βράχους ή αυτοκίνητα.
ΔΕΝ επιτρέπουμε σε άλλους να αγγίξουν το όπλο μας αν δεν βεβαιωθούμε ότι το γνωρίζουν καλά.
ΔΕΝ αστειευόμαστε ποτέ με το όπλο και δεν σκοπεύουμε ποτέ ανθρώπους.
Όταν δεν κυνηγάμε έχουμε ΠΑΝΤΑ το κλείστρο ανοικτό, ή το δίκαννο «σπασμένο».
Κρατάμε ΠΑΝΤΑ το όπλο σαν να είναι γεμάτο, έστω κι αν γνωρίζουμε ότι είναι άδειο.
ΔΕΝ αφήνουμε ποτέ το όπλο σε σημείο που μπορεί να το φθάσουν παιδιά.
ΔΕΝ αποθηκεύουμε ποτέ τα όπλα στον ίδιο χώρο με τα φυσίγγια.
Αν υπάρχουν παιδιά στο σπίτι, είναι καλό να αφαιρούμε την «πάπια» από τα δίκαννα, ή τη βασική βίδα της πάπιας από τις «καραμπίνες» και να τα κρύβουμε μακριά από τα όπλα.
Αποφεύγουμε συστηματικά τις «μονοκόμματες» οπλοθήκες, όταν αποθηκεύουμε το όπλο στο σπίτι.
Πριν γεμίσουμε το όπλο ελέγχουμε το εσωτερικό της κάνης. Ένα πανάκι, ένα φύλλο, λίγο χώμα ή λίγο χιόνι, είναι αρκετά για να εμποδίσουν την ελεύθερη έξοδο της βολής, με αποτέλεσμα να σπάσει η κάνη και να τραυματιστούμε σοβαρά εμείς και οι γύρω μας.
Μην ξεχνάτε ποτέ ότι για οποιαδήποτε εγκληματική ενέργεια που μπορεί να γίνει με το όπλο μας, είμαστε συνυπεύθυνοι.
Σε περίπτωση κλοπής του όπλου μας, ενδέχεται να κινηθεί σε βάρος μας ποινική διαδικασία για πλημμελή φύλαξη.
Συντήρηση όπλου: Σημαντικό ρόλο παίζει και η συντήρηση του όπλου. Το κυνηγετικό όπλο είναι ένα «εργαλείο» το οποίο θα πρέπει να είναι πάντοτε στην καλύτερη κατάσταση. Κάθε χρόνο είναι απαραίτητο να το επιθεωρεί ένας οπλουργός για να διαπιστώνεται η καλή κατάστασή του.
Επίσης είναι απαραίτητο να το καθαρίζουμε κάθε φορά μετά το κυνήγι, ιδιαίτερα αν ρίξαμε πολλά φυσίγγια, ή έχει βραχεί λόγω βροχής ή χιονιού. Ένα λεπτό φιλμ από ειδικό για όπλα λάδι, πρέπει να καλύπτει όλες τις μεταλλικές του επιφάνειες και οι κάνες του, πρέπει να είναι πάντοτε καθαρές. Δεν το αποθηκεύουμε ποτέ σε χώρους που έχουν υγρασία, αποφεύγουμε τις οπλοθήκες που έχουν ύφασμα, το οποίο μπορεί να έχει κρατήσει υγρασία και ποτέ δεν βάζουμε το όπλο βρεγμένο στη θήκη.
Σημειώνεται ότι το κυνήγι στην Ελλάδα επιτρέπεται μόνο με λειόκαννο όπλο που μπορεί να δέχεται μέχρι τρία φυσίγγια.
