Κλειδί για την προστασία της αλιείας θεωρεί ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Θεόδωρος Σκυλακάκης, την εξάλειψη της ψευτοερασιτεχνικής αλιείας και την παροχή αντισταθμιστικών οφελών από εκείνους που απολαμβάνουν σημαντικά έσοδα από τη χρήση του θαλάσσιου χώρου προς τους αλιείς.
Σε παρέμβασή του στο Συνέδριο «Γαλάζιοι Ορίζοντες» με θέμα την αλιεία, την υδατοκαλλιέργεια και τον θαλάσσιο τουρισμό, ο Θόδωρος Σκυλακάκης επισήμανε ότι οι δραστηριότητες που επιβαρύνουν το περιβάλλον, άρα και την αλιεία, θα πρέπει να αντισταθμίζουν αυτήν την επιβάρυνση με θετικά περιβαλλοντικά μέτρα, όπως επίσης και να παρέχεται αντισταθμιστικό όφελος σε αλιείς στις περιοχές που εγκαθίστανται ανεμογεννήτριες.
Στρατάκος: επαναφορά της ερασιτεχνικής άδειας
«Η Ερασιτεχνική Αλιεία απαιτεί την υιοθέτηση βιώσιμων πολιτικών και ειδικών μέτρων διαχείρισης, αφενός ώστε να εξασφαλιστούν τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά πλεονεκτήματα που προέρχονται από την Ερασιτεχνική Αλιεία, και αφετέρου για να προστατευθούν οι θαλάσσιοι πόροι από την υπεραλίευση», επισήμανε στην τοποθέτησή του ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Γιώργος Στρατάκος.
Ο Γ.Γ τόνισε επίσης ότι: «Πρέπει να αναπτυχθεί και στη Χώρα μας μια αειφόρος Ερασιτεχνική Αλιεία, η οποία θα κινείται μέσα σε ορθά περιβαλλοντικά πλαίσια και δεν θα προκαλεί προβλήματα σε άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες της αλιείας.
Τόσο σε εθνικό, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο διαχρονικά εχουν θεσπιστεί αυστηροί κανόνες για την άσκηση της Ερασιτεχνικής Αλιείας, που στόχο έχουν να παρέχουν εφόδια στα κράτη- μέλη ώστε αυτά με τη σειρά τους να διασφαλισουν ότι η ερασιτεχνική αλιεία διεξάγεται κατά τρόπο συμβατό προς τους στόχους της ΚΑΛΠ.
Σήμερα, σε ό,τι αφορά την αναθεώρηση του εθνικού θεσμικού πλαισίου, είναι σε εξέλιξη από την αρμόδια Υπηρεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η επεξεργασία νομοθετικής ρύθμισης, για την επαναφορά της άδειας ερασιτεχνικής αλιείας.
Με το νέο πλαίσιο στρατηγικής που σχεδιάζει και προωθεί το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, στόχος είναι οι αποσπασματικές παρεμβάσεις, που συχνά έχουμε βιώσει ως τώρα, να δώσουν τη θέση τους σε μία ολιστική προσέγγιση στα μεγάλα θέματα της Ερασιτεχνικής Αλιείας.
Όλοι μαζί, επαγγελματίες και ερασιτέχνες μπορούν να συνυπάρχουν. Ακολουθώντας, όμως, συγκεκριμένους κανόνες που στόχο θα έχουν την προστασία των ιχθυοαποθεμάτων και του περιβάλλοντος».
Κελέτσης: Ο ρόλος της αλιείας στην οικονομία
Από την πλευρά του ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, αρμόδιος για θέματα αλιείας Σταύρος Κελέτσης, μεταξύ άλλων είπε:
«Η αλιεία αποτελεί σημαντικό κλάδο του πρωτογενή τομέα που ξεκινά από τη θάλασσα και καταλήγει στο πιάτο ενεργοποιώντας και ενισχύοντας μια σειρά από άλλες οικονομικές δραστηριότητες .Η συνολική παραγωγή του 2022 ήταν αυξημένη σε σχέση με το 2021, αλλά παραμένει μειωμένη σε σχέση με το 2020 και 2019 λόγω της πανδημίας , της ενεργειακής κρίσης κτλ.
Σημαντικό βέβαια μέρος του αλιευτικού τομέα σήμερα ανήκει στις Υδατοκαλλιέργειες, ενός δυναμικού τομέα της οικονομίας. Το 2021 το 71% προερχόταν από την υδατοκαλλιέργεια και το 29% από την αλιεία. Το ίδιο έτος η Ελλάδα κατέλαβε την 4η θέση στην ΕΕ όσον αφορά την παραγωγή υδατοκαλλιέργειας, και την 16η σε ότι αφορά την συλλεκτική αλιεία.
Το 2022 τα ψάρια κατατάχθηκαν στην 4η θέση ως προς την αξία των εξαγωγών και 10η θέση ως προς τον όγκο.Ο συνολικός όγκος εξαγωγών αλιευμάτων ανήλθε σε 164.167 τόνους αξίας 940 εκ ευρώ, εκ των οποίων το 90% εξάχθηκε στην ΕΕ – 27 και το 10% σε τρίτες χώρες. Σχεδόν το 64% του όγκου και της αξίας εξαγωγών αφορούσε τσιπούρα και λαβράκι ιχθυοτροφείου. Είχαμε όμως και εισαγωγές 124,1 τόνους αξίας 705,9 εκ ευρώ. Το 45% από χώρες της ΕΕ, 55% από τρίτες χώρες.
Η καθαρή συμμετοχή αυτής της κατηγορίας στο ΑΕΠ του 2022 ήταν 233,9 εκ. ευρώ δηλαδή το 9,5 της αξίας του συνόλου της αγροτικής παραγωγής της χώρας.Νομίζω πως οι τάσεις και οι αριθμοί μας δείχνουν το δρόμο για τις πολιτικές που πρέπει να ακολουθήσουμε. Ωστόσο μια παράμετρος που πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη στη χάραξη της πολιτικής μας είναι οι νέες προκλήσεις της εποχής που δεν πρέπει να αγνοήσουμε και να πορευτούμε με γνώμονα τη βιώσιμη ανάπτυξη, τη βιώσιμη αλιευτική πολιτική, λαμβάνοντας υπόψη και την κλιματική αλλαγή.
Θα πρέπει με τις πολιτικές μας να αναζητήσουμε το σημείο ισορροπίας: Την «εξασφάλιση ενός δίκαιου βιοτικού επιπέδου στον πληθυσμό» που είναι ο στόχος της κοινής πολιτικής της ΕΕ σύμφωνα με το άρθρο 39 της Συνθήκης Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕΕ) από τη μια και τον στόχο «της διατήρησης και της βιώσιμης εκμετάλλευσης των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής» , της «βιώσιμης αλιείας και υδατοκαλλιέργειας» που επιβάλλουν οι Κανονισμοί της Ένωσης».
