Σοκαρίστηκε ο ερασιτέχνης αλιέας στην Κρήτη, ο οποίος πήγε να ψαρέψει και βρέθηκε «αντιμέτωπος» με ένα ψάρι σχεδόν στο ύψος του και βάρος 34 κιλά.
Πρόκειται για τον Τόνυ Παπαδάκη ο οποίος είναι από το Ηράκλειο Κρήτης και λατρεύει το ψάρεμα shore jigging, μία εξειδικευμένη τεχνική ψαρέματος με την χρήση μεταλλικού πλάνου.
Για τη συγκεκριμένη τεχνική χρειάζεται συνεχόμενη κίνηση με ανάκτηση και «χτυπήματα», ώστε να γίνει ελκυστικός στα µάτια ενός θηρευτή.
Χαρακτηριστικά είπε: «Μετά την δουλειά κατά τίς 19:00, πρότεινα στον φίλο και συνάδελφο Κώστα αν ήταν θετικός, να πάμε παρέα στο ψάρεμα, μου απάντησε ότι είναι 50/50 όπως το ίδιο ήμουν και εγώ, εντέλει συμφωνούμε να πάμε για μια ωρίτσα, φτάνουμε λοιπόν στον τόπο καθόμαστε ετοιμάζω τα όλα τα συναφή, έτοιμος να βάλω σιλικόνη. Την ίδια στιγμή, λέω στον εαυτό μου, άστο σε κανένα 20λεπτο που θα πέσει ο ήλιος.»
Στη συνέχεια συμπλήρωσε λέγοντας: «Ξεκινάω με έναν μακρόστενο πλάνο 100gr απομίμηση σαρδέλας, έχω ξεκινήσει και στις δύο με τρεις βολές άκουγα έναν μεταλλικό ήχο στον μηχανισμό, ο οποίος προφανώς αντιμετώπιζε κάποιο πρόβλημα.»
Εκείνη την ώρα είπε στον συνάδελφό του: «δεν ξεκίνησε καλά το ψάρεμα μας αλλά ας συνεχίσουμε όσο πάει…»
Παρ’ όλα αυτά, μετά από δύο – τρεις βολές, ξανά σε απόσταση βολής στα πρώτα χτυπήματα το αρπακτικό ψάρι χτυπάει!
Ο Τόνυ Παπαδάκης δήλωσε: «Λίγο να μην πατούσα καλά θα με έριχνε στην θάλασσα», για να συμπληρώσει πως: «αρχίζει μια μάχη που στην αρχή πραγματικά δεν ήξερα τι να κάνω, το μόνο που προσπαθούσα να μην βραχώσει επειδή δεν ήξερα τι ακριβώς ήταν αυτό που πάλευα».
Όταν το ψάρι βγήκε στην επιφάνεια κατευθύνονταν προς της στεριά βλέποντας τα απόνερα που άφηνε στην επιφάνεια. «Εκεί λέω πάει θα τα κόψει, αλλά ίσως το τρόμαξε η ρηχαδούρα και ξαναέφυγε στα βαθιά. Το ψάρι έχει δείξει ότι έχει σκάσει γρήγορα για το μέγεθος του αλλά και πάλι ερχόταν με δυσκολία», είπε.
«Φέρνω και εγώ το ψάρι κοντά μέχρι που συνειδητοποιούμε με τι έχουμε να κάνουμε και επιτέλους καταφέρνει ο Κώστας και το πιάνει από την κοιλιά, κατεβαίνω του δίνω το καλάμι και παίρνω τον γάντζο για σηκώσω το ψάρι στην στεριά» συμπλήρωσε ο Τόνυ.
Με τη χαρά του να είναι μεγάλη είπε: «Μόλις ανεβάσαμε το ψάρι, τα χάσαμε με αυτό που καταφέραμε! τρέμαμε πιο πολύ από το ψάρι, από την αδρεναλίνη και τη χαρά μας».
Ο Τόνυ Παπαδάκης, κατέληξε λέγοντας: «Πραγματικά απίστευτη εμπειρία, το μόνο στην αρχή που φοβήθηκα μην πέσω, αφού το τράβηγμα που έκανε το ψάρι ήταν πολύ δυνατό. Ευτυχώς γρήγορα βρήκα πιο καλό πάτημα, γιατί και να μου έκοβε θα έπεφτα σίγουρα πίσω. Πάνω από όλα ασφάλεια, ψάρεμα με παρέα και σεβασμός. Όλα τα άλλα έρχονται μόνα τους, ευχαριστώ!»
Η Λίτσα ή λίτζα (Lichia amia) είναι ένα πολύ δυνατό και ταχύ ψάρι της οικογένειας των Καραγγίδων. Τρώει κυρίως με άλλα ψάρια όπως κέφαλους, ζαργάνες και αθερίνες, αλλά και με καλαμάρια.
Το καλοκαίρι έρχεται κοντά στις ακτές ενώ τους μήνες του χειμώνα ανοίγεται στα βαθιά σε μία προσπάθεια αναζήτησης σταθερών θερμοκρασιών. Το μήκος της μπορεί να φτάσει μέχρι και 2 μέτρα. Το βάρος της φτάνει τα 50 κιλά. Συνηθέστερα μεγέθη στις Ελληνικές θάλασσες είναι αυτά που κυμαίνονται μεταξύ 3-13 κιλών.
