Στα αεροδρόμια των ΗΠΑ, το προσωπικό προσφέρει πλέον σκύλους παρηγοριάς — πανέμορφα Golden Retrievers και Γερμανικά Ποιμενικά που μπορεί κανείς να χαϊδέψει ή να αγκαλιάσει.
Σκοπός είναι να παρηγορηθούν φοβισμένα παιδιά, να χαμογελάσουν οι περαστικοί και γενικά να αναβαθμιστεί η ατμόσφαιρα. Ναι, ακριβώς αυτό κάνουν οι σκύλοι.
Τι υπέροχη ιδέα. Ωστόσο, δεν είναι όλοι ευχαριστημένοι με την αγάπη μας για τα σκυλιά.
Έχουμε γίνει όλοι ιδιαίτερα ευαίσθητοι απέναντι σε απειλές που φαίνονται στον ορίζοντα — μικρές αναφορές σε επιστημονικά περιοδικά ή στα παραδοσιακά ΜΜΕ που στοχοποιούν ό,τι αγαπάμε.
Υπήρχε μια εποχή που μπορούσαμε να αντιμετωπίζουμε αυτές τις απόψεις ως ευκαιρίες για συζήτηση και ανταλλαγή ιδεών. Ωστόσο, τα γεγονότα των τελευταίων πέντε ετών δείχνουν ότι αυτά τα «παιχνίδια» έχουν τελειώσει.
Έχοντας απολέσει την εμπιστοσύνη μας, συνειδητοποιούμε πλέον ότι κάποιες απειλές μπορεί να αποδειχθούν πραγματικές και συνεπώς αξίζουν προσοχή.
Το ζήτημα πλέον αφορά τα κατοικίδια και ειδικά τους σκύλους. Έρχονται για να μας τους πάρουν;
Τον Αύγουστο του 2020, ο Anthony Fauci συνυπέγραψε ένα άρθρο στο περιοδικό Cell, το οποίο καλούσε ευρέως σε «ριζικές αλλαγές που ίσως χρειαστούν δεκαετίες για να επιτευχθούν: την αναδόμηση των υποδομών της ανθρώπινης ύπαρξης». Μεταξύ άλλων, το άρθρο στοχοποιούσε εμμέσως την κατοχή κατοικίδιων, επισημαίνοντας ότι πρέπει να μειωθεί η «μη ασφαλής έκθεση σε ζώα».
Είχα απορήσει τότε με αυτή τη φράση. Ολόκληρη η θεωρία του άρθρου βασίζεται στην ιδέα ότι οι άνθρωποι ζουν συνεχώς περιτριγυρισμένοι από βρώμικα πράγματα που μπορούν να τους μολύνουν.
Έχουμε παραμελήσει αυτούς τους κινδύνους για χιλιάδες χρόνια — μετακινούμενοι, εξημερώνοντας ζώα, ζώντας ο ένας δίπλα στον άλλον.
Αυτό πρέπει να αλλάξει, υποστηρίζουν, γιατί τα παθογόνα μεταπηδούν όλο και συχνότερα από το φυσικό περιβάλλον στους ανθρώπους. Τα εμπειρικά δεδομένα αυτής της θεωρίας χρήζουν συζήτησης. Δεν υπάρχει πραγματική ένδειξη ότι οι άνθρωποι σήμερα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από ό,τι στο παρελθόν.
Ωστόσο, η επιθυμία μέρους της διανοητικής ελίτ να «υλοποιήσει την αποκάλυψη» (immanentize the eschaton) δεν εξαφανίζεται ποτέ εντελώς. Και για αυτό υπάρχει λόγος ανησυχίας πως πράγματι στοχεύουν τα κατοικίδιά μας.
«Κακός Σκύλος;»
Το Mother Jones αναδημοσίευσε άρθρο της Guardian βασισμένο σε νέα μελέτη από την Αυστραλία, με τίτλο «Κακός Σκύλος;
Οι Περιβαλλοντικές Επιπτώσεις των Ιδιόκτητων Σκύλων». Αν γνωρίζετε πώς λειτουργούν αυτά, δεν χρειάζεται καν να το διαβάσετε:
Οι σκύλοι ρυπαίνουν και σπαταλούν πόρους. Η διατροφή τους απαιτεί υπερβολικά πολλά. Απειλούν πτηνά. Εκλύουν επιβλαβή αέρια. Μολύνουν το περιβάλλον και μεταδίδουν ασθένειες.
Απόσπασμα από το γεμάτο αγωνία άρθρο:
Οι σκύλοι «εμπλέκονται σε άμεσες δολοφονίες και στην ενόχληση πολλών ειδών, ιδιαίτερα παραθαλάσσιων πτηνών. Ακόμα και η απλή παρουσία τους, ακόμα κι όταν είναι δεμένοι, μπορεί να τρομάξει πτηνά και θηλαστικά και να τα κάνει να εγκαταλείψουν τις περιοχές άσκησης σκύλων. Επιπλέον, ίχνη οσμής, ούρων και περιττωμάτων που αφήνουν οι σκύλοι μπορούν να συνεχίσουν να επηρεάζουν την πανίδα ακόμα και όταν οι σκύλοι δεν είναι παρόντες. Τα περιττώματα και τα ούρα μεταφέρουν ζωονόσους στην άγρια ζωή και, όταν συσσωρεύονται, να ρυπάνουν τα ύδατα και να επηρεάσουν την ανάπτυξη των φυτών. Οι σκύλοι που εισέρχονται σε υδάτινα ρεύματα συμβάλλουν σε τοξική ρύπανση μέσω του ξεπλύματος χημικών παρασιτοκτόνων. Τέλος, ο μεγάλος αριθμός σκύλων αυξάνει τις παγκόσμιες εκπομπές άνθρακα και τη χρήση γης και γλυκού νερού μέσω της βιομηχανίας τροφών για κατοικίδια. Υποστηρίζουμε ότι ο περιβαλλοντικός αντίκτυπος των σκύλων είναι πολύ μεγαλύτερος, πιο ύπουλος και πιο ανησυχητικός από ό,τι αναγνωρίζεται γενικά». Η λύση είναι προφανής: ξεφορτωθείτε τους!
Βλέπετε τι συμβαίνει εδώ. Μερικά μέλη της επιστημονικής ελίτ έχουν υιοθετήσει το κάλεσμα του Fauci και ετοιμάζουν νέα έρευνα για να στηρίξουν την αυξανόμενη επίθεση κατά των σκύλων — και πιθανότατα κατά όλων των κατοικίδιων.
Είναι ουσιαστικά επέκταση της μικροβιοφοβίας που εξαπλώθηκε με την ιδεολογία των lockdown, και της πεποίθησης ότι η λύση για όλα μας τα προβλήματα είναι να ζούμε με φόβο και απομόνωση από κάθε άλλη μορφή ζωής.
Όχι, η απειλή για κατάσχεση σκύλων δεν είναι άμεση. Όμως τέτοιες εκστρατείες μπορεί να οδηγήσουν σε περισσότερους κανονισμούς: περισσότερες καταγραφές, περισσότερα εμβόλια, περισσότερη παρακολούθηση, εμφυτεύσιμα τσιπ, πρόστιμα, κανόνες και περιορισμούς.
Στη Δύση ήδη αντιμετωπίζουμε σοβαρούς περιορισμούς στην εκτροφή, ανατροφή και πώληση κατοικίδιων.
Είναι απίθανο να σας πάρουν το κατοικίδιο. Αλλά ο τρόπος που λειτουργεί αυτό είναι να κάνουν τη ζωή πιο δύσκολη για την επόμενη γενιά.
Σφίγγουν τον κλοιό, εισάγοντας όλο και περισσότερους κανόνες, πρόστιμα, υποχρεώσεις και ελέγχους, μέχρι να πάψει να αξίζει τον κόπο. Το κόστος υπερβαίνει τα οφέλη. Έτσι παίζεται το μακροπρόθεσμο παιχνίδι κατά των κατοικίδιων.
Ήδη υπάρχουν ενδείξεις περί γενικότερης ανησυχίας για τα κατοικίδια. Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς συνθήκες υπό τις οποίες αυτό θα ενταθεί μέσω μιας δημόσιας εκστρατείας.
Αρκεί ένα δάγκωμα από σκύλο με λύσσα ή μερικά περιστατικά μόλυνσης από νέο παθογόνο.
Ο πανικός κατά των ζώων και ειδικά των εξημερωμένων ζώων περιμένει απλώς την κατάλληλη ευκαιρία για να εκδηλωθεί.
Παγκόσμια προβολή
Η παγκόσμια προβολή ενός κατά τα άλλα άγνωστου αυστραλιανού άρθρου δείχνει ακριβώς αυτό. Η εκστρατεία έχει ήδη ξεκινήσει και δεν πρόκειται να σταματήσει σύντομα.
Οι άνθρωποι δύσκολα θα δεχτούν να τους πάρουν τα κατοικίδια, όμως έχουμε ήδη υποκύψει σε ελέγχους που άλλες χώρες θεωρούν απαράδεκτους.
Στην Πόλη του Μεξικού, όπου οι κανόνες για τα κατοικίδια είναι σχεδόν ανύπαρκτοι, μπορεί να δεις σκύλο να περνά μέσα από εκκλησία. Αν ρωτήσεις, σου λένε ότι απλώς ζει εκεί στη γειτονιά.
Το ίδιο και στα εστιατόρια και στα πάρκα. Γλυκά, ευτυχισμένα ζώα κυκλοφορούν ελεύθερα και κανείς δεν δίνει σημασία. Στις ΗΠΑ, ένας τέτοιος σκύλος θα είχε ήδη συλληφθεί και πιθανόν θανατωθεί.
Επίσης, δεν υπάρχουν περιορισμοί στην αναπαραγωγή και πώληση κατοικίδιων. Και δεν θα έπρεπε να υπάρχουν.
Είναι ένας υπέροχος τρόπος για κάποιον να βγάλει χρήματα, επιτρέποντας στα ζώα του να κάνουν ό,τι είναι φυσικό.
Η απαγόρευση αυτής της πρακτικής είναι εξαιρετικά σκληρή και καταστροφική για τους ανθρώπους της υπαίθρου, που συμπληρώνουν το εισόδημά τους παράγοντας πολύτιμους τετράποδους φίλους.
Η απαγόρευση στις ΗΠΑ βασίστηκε καθαρά σε ταξικά κριτήρια.
Σήμερα, πολλές οικογένειες Αμις και Μεννονιτών εκτρέφουν υπέροχα σκυλιά και τα πουλάνε online.
Πρέπει να τα παραλάβεις αυτοπροσώπως και να πληρώσεις μετρητά, αλλά τουλάχιστον αυτό ακόμα επιτρέπεται. Ωστόσο, ακόμα και αυτοί δέχονται παρενοχλήσεις από υγειονομικές αρχές που προτιμούν να διακοπεί πλήρως αυτή η πρακτική — στερώντας από τις εναλλακτικές κοινότητες μια σημαντική πηγή εισοδήματος.
Με άλλα λόγια, η επίθεση στους σκύλους δεν είναι κάτι καινούργιο. Χρονολογείται δεκαετίες πίσω.
Έτσι επιβάλλεται σήμερα ο έλεγχος της ζωής μας: εισέρχεται σταδιακά, σχεδόν αθόρυβα, και το αντιλαμβανόμαστε όταν πια είναι αργά.
Σαν τον βάτραχο στο καυτό νερό που δεν πηδάει έξω.
Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσει κανείς υπέρ της κατοχής κατοικίδιου. Μας φέρνουν χαρά στη ζωή.
Όσο για τις ασθένειες, η έκθεση σε παθογόνα είναι ο τρόπος που δυναμώνει το ανοσοποιητικό μας.
Σε αυτό το θέμα, ο Fauci και οι «κοβιντιανοί» είχαν απόλυτο άδικο. Η υγεία δεν επιτυγχάνεται με απομόνωση αλλά με έκθεση και φυσική ανθρώπινη επαφή.
Το ίδιο ισχύει και για τα κατοικίδια. Δεν πρέπει να τα φοβόμαστε αλλά να τα αγαπάμε και να τα φροντίζουμε.
Οι άνθρωποι του αεροδρομίου έχουν δίκιο: οι σκύλοι αγαπούν τους ανθρώπους και οι άνθρωποι αγαπούν τους σκύλους — είναι σαν να είμαστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον.
Το “ΚΥΝΗΓΟΣ & ΦΥΣΗ” παρουσιάζει το μεγαλύτερο και μοναδικό έργο γνώσης που δημιουργήθηκε ποτέ για τον κυνηγό. Κάντε κλικ εδώ για να κάνετε την παραγγελία σας!
