Του Λ. Κ.
Επειδή ζούμε σε καιρούς “πονηρούς” -που λέει και ο λαός μας- σίγουρα είναι καθολική η απαίτηση για εγρήγορση, συντονισμό και σωστό σχεδιασμό προκειμένου να διασφαλιστεί η κυνηγετική δραστηριότητα.
Μοιραία το βάρος πέφτει στις Κυνηγετικές Οργανώσεις, οι οποίες οφείλουν να λάβουν υπόψη τους τα σημεία των καιρών και να προετοιμαστούν κατάλληλα για τις μελλοντικές εξελίξεις. Δεν έχουμε ψευδαισθήσεις. Οι ραγδαίες εξελίξεις που παρατηρούνται σε όλους τους τομείς της κοινωνίας μας, δεν θα μπορούσαν να μην επηρεάσουν και τα κυνηγετικά θέματα. Τα καίρια ζητήματα που αφορούν το κυνήγι, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο και προβληματίζουν τον κυνηγετικό κόσμο για την παρούσα αλλά και τη μετέπειτα πορεία του κυνηγίου, σίγουρα επιτάσσουν το σχεδιασμό από την πλευρά των Κυνηγετικών Οργανώσεων μιας θηρευτικής πολιτικής, η οποία οφείλει να έχει ως κεντρικό στόχο την αφθονία του θηράματος και την κατοχύρωση της κυνηγετικής δραστηριότητας. Διαφορετικά κινδυνεύουμε, ενώ θα κερδίζουμε στον τομέα των διεκδικήσεων και των αντιπαραθέσεων, να χάσουμε το ενδιαφέρον της βάσης, των κυνηγών.
Οι κυνηγετικές εξορμήσεις κοστίζουν ακριβά. Ο κυνηγός σήμερα ‘κλέβει’ από το υστέρημά του για να πάει κυνήγι και θέλει κάθε φορά να βρίσκει θήραμα για να ικανοποιείται. Όταν πάει μερικές φορές και γυρίσει άπραγος, πέφτει η ψυχολογία και το ενδιαφέρον του και αρχίζει τις αναβολές. Εκεί αρχίζουν τα προβλήματα. Ο απογοητευμένος, δεν θα βγάλει άδεια, δεν θα αγοράσει κυνηγετικό εξοπλισμό και δεν θα συμβάλει στην κίνηση του κυνηγετικού τουρισμού. Αποτέλεσμα, αργά η γρήγορα θα έρθει ο οικονομικός μαρασμός στις Κ.Ο. και στις επιχειρήσεις που θα δουν τα έσοδά τους να μειώνονται σε δυσβάστακτο επίπεδο για την επιβίωσή τους. Οι κυνηγοί θέλουν σε κάθε τους εξόρμηση να βρίσκουν θήραμα. Δώστε λίγο χαρά στον κόσμο. Βελτιώστε τους βιοτόπους, ρίξτε θήραμα και κάνετε σωστή θηροφύλαξη. Εκτός από τα καλώς υπάρχουν και τα κακώς κείμενα στην οικογένειά μας και δεν θα μας βγάλει πουθενά αν συνεχίσουμε να τα σπρώχνουμε κάτω από το χαλί. Είναι γεγονός ότι από τότε που εφαρμόστηκε η απόφαση για την έναρξη του κυνηγίου της πέρδικας την 1η Οκτώβρη, η λαθροθηρία οργιάζει. Οι “ξύπνιοι” λαθροθήρες οδηγούν στην αγανάκτηση τους νόμιμους κυνηγούς. Πρέπει κάτι να γίνει για να γιατρευτεί αυτό το καρκίνωμα στους κόλπους μας.
Αναμφισβήτητα ο επιτυχημένος χειρισμός από την Κυνηγετική Συνομοσπονδία πολλών και δύσκολων θεμάτων, έχει ως αποτέλεσμα κάθε χρόνο να κερδίζουμε το δικαίωμα στο κυνήγι χωρίς ιδιαίτερους και σημαντικούς περιορισμούς. Θα μπορούσα να πω ότι το επιτελικό όργανο των Κυνηγετικών Οργανώσεων έχει μετατραπεί σε φορέα διαχείρισης κρίσεων με τις οποίες ασχολείται πλέον αποκλειστικά και μόνον. Full time job θα λέγαμε, αλλά… για εθελοντές. Πριν προλάβει να ξεμπερδέψει με το ένα έρχεται το άλλο.
Τι να πω; Αυτό που γνωρίζω είναι ότι και πάλι, θ’ αγνοηθεί η υπερπροσπάθεια που καταβάλλει καθημερινά ο κυνηγετικός κόσμος της χώρας για να καταφέρει την επιβίωσή του, μέσα σε μια πρωτόγνωρη σε μέγεθος κρίση και θα επικεντρωθεί στην υπεράσπιση του αυτονόητου.
