Η τουφεκιά του τρυγονιού είναι από τις πιο συναρπαστικές που μπορεί να κάνει ο κυνηγός στον κόσμο του φτερωτού θηράματος διότι απαιτεί σκοπευτική τεχνική και ψυχραιμία.
Οι αποστάσεις που γίνονται οι βολές στο τρυγόνι ποικίλλουν ανάλογα με τον κυνηγότοπο που θα τα βρούμε, όμως στις πλείστες των περιπτώσεων οι αποστάσεις κυμαίνονται από 25 έως 35 μ. Βέβαια, όπως σε κάθε κανόνα υπάρχουν και εξαιρέσεις.
Μου έχει συμβεί να κυνηγήσω τρυγόνια σε νησί στα περάσματα του Σεπτέμβρη και να σηκώνονται από το έδαφος σαν… ορτύκια!
Σημαντικό σημείο της σκοπευτικής τεχνικής στο τρυγόνι είναι η μελέτη του χώρου όπου θα επιλέξουμε το καρτέρι μας, ώστε να μπορούμε να κάνουμε εκτίμηση των αποστάσεων βολής. Με αυτό τον τρόπο θα είναι εφικτό να υπολογίσουμε τις προσκοπεύσεις που θα βάλουμε στα τρυγόνια τα οποία θα μπαίνουν στο καρτέρι μας, ειδικά στις πλάγιες βολές (τραβέρσες).
Είναι γνωστό ότι παρ’ όλο το βάρος που διαθέτουν τα τρυγόνια των περασμάτων, κινούνται γρήγορα και με ξαφνικούς ελιγμούς οι οποίοι ξαφνιάζουν τον κυνηγό.
Συνεπώς θα πρέπει να αντιδράσουμε με αποφασιστικότητα αλλά και ηρεμία τη στιγμή που το τρυγόνι πλησιάζει και μπαίνει μέσα στα όρια βολής του καρτεριού μας. Αν υπάρχει αρκετή κάλυψη, η θέση του σώματος είναι χρήσιμο να είναι όρθια και άνετη. Αν δεν έχουμε τόση κάλυψη, ένα σκαμνάκι ή μια πέτρα θα μας χρησιμεύσει ώστε να καθίσουμε χαμηλά και να μην προδίδουμε τη θέση μας εμφανώς στο θήραμα, που καθώς μπαίνει στο χώρο μας παρατηρεί το έδαφος με οξύτατη όραση.
Η σωστή επώμιση
Είναι βασικό στοιχείο σε μια επιτυχημένη σκόπευση και βολή να κάνουμε μια σωστή επώμιση. Για να γίνει μια σωστή επώμιση και κίνηση του όπλου προς έναν γρήγορο στόχο, όπως το τρυγόνι, δεν χρειάζεται άγχος και στρες. Το απαραίτητο είναι να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας καθώς μπαίνει το πουλί προς το καρτέρι και να μη βιαστούμε να επωμίσουμε γρήγορα ή πολύ νωρίς.
Αφού το αφήσουμε να μπει στο χώρο που τουφεκίζουμε, εστιάζουμε τα μάτια μας πάνω του και καθώς φέρνουμε μαλακά το όπλο στον ώμο, πατάμε ακαριαία τη σκανδάλη με το που το κοντάκι κάθεται στο ζυγωματικό.
Πρέπει να συγκεντρωθούμε σε αυτό που έχουμε να κάνουμε και να σχεδιάσουμε ένα πλάνο βολής πριν ακόμα αρχίσουν να μπαίνουν τα τρυγόνια. Αυτό θα μας βοηθήσει να αποκτήσουμε ηρεμία στις κινήσεις μας.
Αν δεν έχουμε κάνει ένα πλάνο για το πώς και πού θα τουφεκίσουμε από το σημείο που στεκόμαστε, τότε το πιθανότερο είναι όταν μπει ένα τρυγόνι να μας πιάσει αφηρημένους ή απρόσεχτους.
Σε αυτή την περίπτωση, η επώμιση και η κίνηση προς το στόχο μας θα είναι νευρική, ανεξέλεγκτη και με αρκετή δόση πανικού. Καταλαβαίνετε ότι έτσι η αποτυχία είναι πλέον δεδομένη.
Το κατάλληλο όπλο
Ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας είναι και η σωστή επιλογή του όπλου για την επιτυχημένη βολή στο τρυγόνι. Χρειαζόμαστε ένα όπλο καρτεριού, με βάρος όμως που να μην ξεπερνάει τα 3,5 κιλά, ανεξάρτητα αν είναι αυτογεμές (καραμπίνα) ή δίκαννο. Στο αυτογεμές είναι ιδανικό το μήκος κάννης των 71 εκ., ενώ για το δίκαννο των 76 εκ.
Όσον αφορά στο δίκαννο, δεν θα συνιστούσα το πλαγιόκαννο στο τρυγόνι, εφόσον βέβαια κυνηγιέται με τον παραδοσιακό τρόπο στο καρτέρι κι όχι περπατητά που σηκώνονται από το έδαφος, όπως σε πολλά νησιά μας.
Τα όπλα με στενό σκοπευτικό επίπεδο όπως τα αυτογεμή και τα σούπερ ποζέ (αλληλεπίθετα δίκαννα) είναι τα πλέον ενδεδειγμένα για το κυνήγι στο καρτέρι.
Κάννες και τσοκ
Το καλύτερο τσοκάρισμα για το τρυγόνι σε ένα αυτογεμές είναι το ντεμί τσοκ (***), ενώ για το σούπερ ποζέ, η πρώτη είναι καλό να είναι ντεμί (***) με λίγο πιο στενή τη δεύτερη, δηλαδή (**). Αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα συνδυασμού στο σούπερ ποζέ που έχουμε, τότε ας προτιμήσουμε τον κλασικό συνδυασμό (***) για την κάτω κάννη και (*), δηλαδή φουλ, για την πάνω.
Βέβαια, σήμερα, όλα σχεδόν τα όπλα της αγοράς προσφέρονται με εσωτερικά βιδωτά τσοκάκια, οπότε είναι εφικτό να έχουμε όποιο συνδυασμό επιθυμούμε. 
Επίσης, οι κάννες με διεύρυνση αυλού, δηλαδή από 18.5 χιλ. και πάνω, είναι μια εξαιρετική επιλογή για τα τρυγόνια, διότι προσδίδουν σημαντικό πλεονέκτημα στην ποιότητα κατανομής της βολής σε μέση και μακρινή απόσταση.
Αυτές οι κάννες μειώνουν και την αίσθηση της ανάκρουσης της τουφεκιάς προς τον ώμο του κυνηγού κι έτσι δεν τον κουράζουν όταν κάνει συχνή χρήση φυσιγγίων με 33-34 γρ. σκάγια.
Επιλέγοντας φυσίγγια
Όσον αφορά στα φυσίγγια γι’ αυτό το καλοκαιρινό θήραμα, ακόμα και τον Σεπτέμβριο που έχουμε υψηλές θερμοκρασίες, δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούμε ποτέ πάνω από 34 γρ. σκάγια στη γόμωση του φυσιγγίου μας. Το ιδανικό βάρος γόμωσης για το τρυγόνι είναι τα 32 γρ. με νούμερο σκαγιών 8 και 9.
Πολλοί κυνηγοί με το δίκαννό τους χρησιμοποιούν και τις γομώσεις 28-30 γρ. σκάγια. Αυτό το βάρος δεν είναι ανεπαρκές, αρκεί κάποιος να σκοπεύσει σωστά και να έχει το πουλί στο κέντρο της κατανομής του, έτσι ώστε να του επιφέρει το τετραπλό τραύμα της άμεσης καταβολής. Τα 32 γρ. μπορούν με τα περιφερειακά σκάγια να συγχωρήσουν ένα μικρό -και το τονίζω- ένα μικρό σκοπευτικό σφάλμα. Γιατί αν κάνουμε συχνά και μεγάλα σκοπευτικά λάθη, δεν μας σώζει ούτε το άριστο όπλο ούτε το καλύτερο φυσίγγι.
