Η παρακολούθηση της βιοποικιλότητας στην Ευρώπη είναι συνήθως πολύ δαπανηρή και χρονοβόρα και συχνά οι πόροι από τις κυβερνήσεις είναι περιορισμένοι. Μια νέα επιστημονική μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο του 2020 επισημαίνει τη μοναδική και σημαντική θέση που έχουν οι κυνηγοί στην παρακολούθηση της βιοποικιλότητας σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Υπάρχουν κυρίως τέσσερις πτυχές που κάνουν το έργο και τη δέσμευση των κυνηγών τόσο πολύτιμο για τις διαχειριστικές αρχές και τους ερευνητές:
- Κατά τη διάρκεια της κυνηγετικής δραστηριότητάς τους και τη διαχείριση των κυνηγετικών χωρών τους, οι κυνηγοί συλλέγουν διαφορετικά δεδομένα σχετικά με τα χαρακτηριστικά της βιοποικιλότητας, όπως πληθυσμούς ειδών, χαρακτηριστικά ειδών, γενετική σύνθεση ή σύνθεση της κοινότητας. Δεδομένου ότι οι περιοχές κυνηγιού καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος της ευρωπαϊκής υπαίθρου, οι κυνηγοί διασφαλίζουν τη συλλογή δεδομένων μέσω επαρκούς και μεγάλης κλίμακας ανάλυσης.
- Τα δεδομένα κυνηγίου μπορούν να παρέχουν χρονοσειρές που καλύπτουν διαφορετικές εποχές ή εύρος ακόμη και για αρκετές δεκαετίες, οι οποίες καθιστούν αυτά τα σύνολα δεδομένων χρήσιμα για την παρακολούθηση αλλαγών στη βιοποικιλότητα και τα οικοσυστήματα.
- Οι κυνηγοί συλλέγουν χαρακτηριστικά κυρίως σε είδη κυνηγιού που είναι εύκολο να αναγνωριστούν με υψηλή ακρίβεια. Κατά συνέπεια, η εσφαλμένη αναγνώριση των ειδών ή άλλες αβεβαιότητες αποτελούν λιγότερο πρόβλημα κατά τη χρήση των δεδομένων των κυνηγών.
- Μέσω της παράδοσης βιολογικών δειγμάτων (π.χ. οστών γνάθου, φτερών, ιστών) από ζώα που συλλέχθηκαν, οι κυνηγοί παρέχουν δεδομένα σχετικά με τα δημογραφικά στοιχεία και την υγεία των ζώων τα οποία διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να ληφθούν.
Σε αυτή τη μελέτη, ο Benjamin Cretois και οι συνάδελφοί του διερεύνησαν τη συμβολή των κυνηγών στην παρακολούθηση πέντε ευρέων λειτουργικών ομάδων ειδών: «θηλαστικά με οπλές – οπληφόρα», «μεγάλα σαρκοφάγα», «υδρόβια πτηνά», «άλλα πουλιά» και «μικρά θηράματα».
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι σε 32 από τις 36 ευρωπαϊκές κομητείες, πραγματοποιείται παρακολούθηση με βάση τους κυνηγούς τουλάχιστον μιας ομάδας ειδών, η οποία υπογραμμίζει τον σημαντικό ρόλο των κυνηγών στη διαδικασία παρακολούθησης της βιοποικιλότητας της Ευρώπης (βλ. Σχήμα 1).
Ένας ρόλος που αναγνωρίζεται τώρα από την επιστημονική κοινότητα.
Σχήμα 1: Παρακολούθηση βάσει κυνηγών ανά χώρα και ομάδα ειδών (πηγή: Cretois et al., 2020)
