Η Α΄ Κυνηγετική Ομοσπονδία Κρήτης Δωδεκανήσου απέστειλε έγγραφο στον Αναπληρωτή Υπουργό Εσωτερικών κ. Στέλιο Πέτσα αναφορικά με το σχέδιο «Άργος».
Ακολουθεί το κείμενο:
“Η Α΄ Κυνηγετική Ομοσπονδία Κρήτης Δωδεκανήσου (Α΄ ΚΟΚΔ) εκφράζει, εκ μέρους των 23 κυνηγετικών συλλόγων και των 15.000 μελών/κυνηγών της περιφέρειάς της, τις ισχυρές ενστάσεις της για βασικές διατάξεις του νομοσχεδίου, ιδιαίτερα σε ότι αφορά στον υποχρεωτικό χαρακτήρα της στείρωσης για τους δεσποζόμενους σκύλους (καθαρόαιμους και ημίαιμους), τους δρακόντειους περιορισμούς στην ερασιτεχνική εκτροφή, και την επιχειρούμενη απαγόρευση μεταφοράς των κυνηγετικών σκύλων με τα ειδικά box στο πίσω μέρος του οχήματος.
Στη συνέχεια θα παρουσιάσουμε πιο αναλυτικά παρατηρήσεις μας αναφορικά με τις παραγράφους του σχεδίου ‘‘Άργος’’:
• Επί του άρθρου 1: Προτείνουμε να ορίζεται ότι ο ερασιτέχνης εκτροφέας θα έχει το δικαίωμα πραγματοποίησης έως δύο γεννών ανά έτος, από δύο διαφορετικούς θηλυκούς σκύλους ιδιοκτησίας του. Παράλληλα, προτείνεται να μη θεσπίζεται ποσοτικός περιορισμός της κατοχής θηλυκών σκύλων.
• Επί του άρθρου 2: Να προβλεφθεί η παρουσία, ως μελών της επιτροπής, εκπροσώπων των κυνολογικών και κυνηγετικών σωματείων. Όσον αφορά τα κυνηγετικά σωματεία, αυτά μπορούν να εκπροσωπηθούν από την Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδας.
• Επί του άρθρου 4: Στην Ευρώπη η υποχρεωτική στείρωση δεν έχει νομοθετικά προβλεφθεί, με κάποιες εξαιρέσεις όπως στην εθνική νομοθεσία της Ρουμανίας όπου προβλέπεται μόνο για τα αδέσποτα, ενώ στην Κροατία έχει θεσπιστεί μόνο για τους σκύλους που δεν έχουν λάβει βαθμολόγηση σε έκθεση μορφολογίας.
Με την προτεινόμενη διάταξη, μηδενίζεται το έργο εκτροφέων από την αρχαιότητα, για τη δημιουργία φυλών με ιδιαίτερα εργασιακά και όχι μόνο πρότυπα.
Η προτεινόμενη διάταξη είναι προβληματική και στην περίπτωση όπου ένας θηλυκός σκύλος έχει ήδη γεννήσει. Αποστερεί από τον κάτοχό του τη δυνατότητα να απασχοληθεί ερασιτεχνικά και να «στηρίξει» την εκτροφή σε αυτό το σκύλο, καθώς προηγουμένως θα έχει υποχρεωθεί να τον στειρώσει ανεξαρτήτως της γενετικής του αξίας. Ουσιαστικά, δεν μπορεί να αποκλειστεί η πιθανότητα να γεννήσει ένας θηλυκός σκύλος, να υπάρξουν δυσμενή απρόοπτα και τελικά ο ιδιοκτήτης του να μην αποκτήσει κανένα απόγονο.
Για το λόγο αυτό, προτείνουμε οι γέννες να είναι δύο στον αριθμό χωρίς να στειρωθεί το ζώο, αλλά, να μην μπορεί το συγκεκριμένο ζώο περαιτέρω να ζευγαρωθεί. Η συγκεκριμένη πρακτική/ρύθμιση μπορεί εύκολα να ελέγχεται από το Ε.Μ.Ζ.
Από την τελευταία προτεινόμενη ρύθμιση θεωρούμε ότι επιβάλλεται να εξαιρεθούν όλοι οι σκύλοι εργασίας, οι οποίοι δε θα πρέπει επ’ ουδενί να στειρώνονται κατά τη διάρκεια όλων των χρόνων που εργάζονται. Μιλώντας ειδικότερα για τους κυνηγετικούς σκύλους, για τους οποίους έχουμε άμεση γνώση αναφορικά με τις επιπτώσεις της στείρωσης, είναι αποδεδειγμένο ότι οι στειρωμένοι σκύλοι χάνουν την εργασιακή τους ικανότητα λόγω της αλλαγής της ψυχοσύνθεσής τους, αλλά και της μείωσης του μεταβολισμού τους. Ανάλογα είναι τ’ αποτελέσματα της στείρωσης σ’ όλα τα σκυλιά εργασίας όπως τα σκυλιά φύλαξης, τα σκυλιά ανίχνευσης ουσιών κλπ.
Με την ευκαιρία, σας αναφέρουμε ως ενδεικτικό παράδειγμα, ότι η Α΄ ΚΟΚΔ διαθέτει 4 (με την πρόβλεψη έως το τέλος τους έτους να έχουν γίνει 5) ειδικά εκπαιδευμένους σκύλους για την ανίχνευση δηλητηριασμένων δολωμάτων. Τα σκυλιά αυτά επιχειρούν σε Κρήτη & Δωδεκάνησα από το 2016, με σημαντικά αποτελέσματα στην προστασία της άγριας πανίδας και των δεσποζόμενων ζώων και η υποχρεωτική στείρωσή τους θα είχε σημαντική επίπτωση στην επιχειρησιακή ικανότητά τους.
• Η έκδοση ειδικής άδειας για την πραγματοποίηση γέννας είναι μια βαθύτατα προβληματική ρύθμιση, αφού υπερβαίνει την αρχή της αναλογικότητας, αποσκοπώντας στον περιορισμένο αριθμό γέννησης. Με τη θέσπιση του Εθνικού Μητρώου Ζώων, η υποχρεωτική έκδοση άδειας για το ζευγάρωμα του ζώου είναι ανώφελη και δικαίως κρίνεται, ως αυστηρά τυπολατρική. Ταυτόχρονα, η εφαρμογή της, είναι πρακτικά ανέφικτη διότι στην εποχή μας, και ιδιαιτέρως εντός της ΕΕ, η οργανωμένη και ερασιτεχνική κυνοφιλία, συνεπάγεται το πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο ζευγάρωμα ζώων.
• Επίσης, στην παρ. 3 του άρθρου 4 όπου γίνεται αναφορά στον τόπο διαμονής του σκύλου, πρέπει να συμπεριληφθούν και οι κοινόχρηστοι χώροι (ταράτσες, βεράντες κλπ.) διατηρώντας υποδομές που εξασφαλίζουν την ευζωία. (προστασία από τα καιρικά φαινόμενα κλπ.). Με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο ν. 4039/2012, οι χώροι αυτοί είχαν ορισθεί ως νόμιμοι τόποι διαμονής. Με την προτεινόμενη ρύθμιση, αν δε συμπεριληφθούν οι προτεινόμενοι κοινόχρηστοι χώροι, χιλιάδες ιδιοκτήτες σκύλων που ζουν σε μεγαλουπόλεις θα βρεθούν σε αδιέξοδο και αυτόματα θα καταστούν παράνομοι.
• Επιπρόσθετα, πρέπει να αλλάξει η ρύθμιση καθώς, όχι μόνο δεν παρέχεται η δυνατότητα στον ιδιόκτητη να μεταβιβάσει σκύλο ιδιοκτησίας του, αλλά θεσπίζεται υποχρέωση παράδοσής του στον Δήμο, ο οποίος και θα μεριμνήσει για την υιοθεσία του. Η ρύθμιση αυτή είναι πρακτικά ανεφάρμοστη. Συνεπάγεται πρόσθετη εργασία και διοικητικά βάρη για τους Δήμους και απαιτεί δημιουργία υποδομών με σημαντικά κονδύλια. Επίσης, το ζήτημα του χρονικού περιθωρίου για την ολοκλήρωση της υιοθεσίας, θεωρούμε ότι μετά βεβαιότητα θα αυξήσει τον αριθμό των αδέσποτων. Πρώτιστα, η εν λόγω ρύθμιση είναι αντισυνταγματική καθώς προσκρούει στη συνταγματικά κατοχυρωμένη προστασία της ιδιοκτησίας.
• Επιπλέον, η «κυκλοφορία- μετακίνηση» των κυνηγετικών σκύλων εντός της χώρας μας, πρέπει να επιτρέπεται με τη συνοδεία και επίδειξη μόνο του βιβλιαρίου υγείας. Η δε ύπαρξη διαβατηρίου, πρέπει ν’ αφορά μόνο τις μετακινήσεις εκτός χώρας.
• Τέλος, πρέπει να σημειώσουμε, ότι τα κλουβιά μεταφοράς (που εξέχουν του προφυλακτήρα) δεν είναι αντίθετα με τη διεθνή πρακτική και την Κοινοτική Οδηγία για μη εμπορικές μετακινήσεις ζώων συντροφιάς.
Το παρόν κείμενο προσυπογράφουν και οι 23 κυνηγετικοί σύλλογοι της Ομοσπονδίας μας.
Είμαστε στη διάθεσή σας για διάλογο και περαιτέρω διευκρινήσεις και ευελπιστούμε ότι οι δίκαιες θέσεις των κυνηγών θα εισακουστούν. Σ’ αντίθετη περίπτωση οι κυνηγοί και οι οργανώσεις τους θα είναι υποχρεωμένοι να υπερασπιστούν τις θέσεις τους με όποιο πρόσφορο μέσο.”
