Του Μπάμπη Αιγινήτη
Η σημασία του ορθού χειρισμού του όπλου και της ορθής σκόπευσης στο κυνήγι είναι μεγαλύτερη και σημαντικότερη από τη ποιότητα του όπλου και των φυσιγγίων όσο άριστα και αν είναι…
Για να μάθουμε να σκοπεύουμε με σωστό τρόπο στο κυνήγι θα πρέπει πρώτα μα μάθουμε τα σκοπευτικά λάθη που κάνουμε με το όπλο μας. Αν παραδεχτούμε τα λάθη μας τότε θα έχουμε κάνει το πρώτο μεγάλο βήμα της βελτίωσης.
Είναι γνωστό σε όλους ότι στη Γεωμετρία δύο σημεία ορίζουν πάντα μία ευθεία. Συνεπώς είναι ευκολότερο κατανοητή και αντιληπτή η έννοια της σκόπευσης σε σταθερό στόχο με ένα όπλο που διαθέτει στόχαστρο και κλεισιοκόπιο, αφού φροντίσουμε να ευθυγραμμίσουμε το κέντρο του ματιού μας (το φακό) με αυτά. Όμως τα παραπάνω στοιχεία ισχύουν για βολή ενός μονού βλήματος σε ένα σταθερό στόχο (βολή με αεροβόλα, με πολεμικά ραβδωτά στο στρατό κ.λπ.) Το χειρότερο που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να εφαρμόσει την παραπάνω τεχνική σκόπευσης του σταθερού στόχου στον κινούμενο και συγκεκριμένα στα τριχωτά ή πτερωτά θηράματα. Μια μεγάλη μερίδα Ελλήνων κυνηγών για να μην πως η συντριπτική πλειοψηφία, σκοπεύει με το λειόκανο κυνηγετικό όπλο το θήραμα με τρόπο τελείως λανθασμένο. Φυσικό είναι αφού ο οποιοσδήποτε μπορεί εύκολα σήμερα να ΝΟΜΙΖΕΙ ότι έγινε κυνηγός επειδή αγόρασε ένα όπλο και πλήρωσε τα τέλη αδείας κυνηγίου. Όλοι αυτοί κρατώντας το καινούριο απόκτημα στα χέρια τους θυμούνται τα χρόνια του στρατού με το Μ1 και το G3 και λένε εδώ είμαστε, άϊντε πάμε για το βουνό σαν τους Ράμπο.
Οι “συνήθειες” του Στρατού
Η εφαρμογή των όσων έμαθε κάποιος με το πολεμικό τουφέκι στο στρατό κατ’ ευθείαν πάνω στο κινούμενο στόχο είναι ότι χειρότερο και καταστροφικό μπορεί να κάνει. Άδικος κόπος, χαμένες ελπίδες για κυνηγετικές επιτυχίες, και προσωπική ικανοποίηση, χαμένος χρόνος και έξοδα. Έρχονται στη Σχολή Κυνηγετικής Σκοποβολής που έχω, πολλοί κυνηγοί οι οποίοι διερωτούνται γιατί αστοχούν ενώ διαθέτουν ένα ακριβό, καλό όπλο και ακριβά φυσίγγια δεν παίρνουν πουλιά. Γιατί ενώ έπαιρναν τιμητικές άδειες στο στρατό για τις επιτυχίες τους στις βολές, στα πουλιά η κατάσταση είναι απελπιστική και απογοητευτική. Αυτό βέβαια είναι επόμενο, αφού η μόνη διδασκαλία πάνω στο όπλο και σε ότι αφορά γύρω από αυτό το έχει μάθει κάποιος στο στρατό χωρίς να έχει ιδέα για τις σημαντικές διαφορές που υπάρχουν στη σκόπευση και το χειρισμό του πολεμικού με το λειόκαννο κυνηγετικό.
Η σημασία του ορθού χειρισμού του όπλου και της ορθής σκόπευσης στο κυνήγι είναι μεγαλύτερη και σημαντικότερη από τη ποιότητα του όπλου και των φυσιγγίων όσο άριστα και αν είναι, όσο ενισχυμένα μεγάλα και σούπερ-μάγκνουμ.
Εντός ορίων
Πρέπει να μην ξεχνάμε ότι πάντα θα υπάρχουν τα όρια βολής μας, που κανένας κυνηγός με οτιδήποτε όπλο και φυσίγγι και αν διαθέτει στο κινούμενο στόχο, δεν μπορεί να τα ξεπεράσει. Όλα τα όπλα και τα φυσίγγια έχουν καθορισμένα όρια δραστικότητας και ωφέλιμης χρήσης. Πέραν αυτών, καθίσταται επιζήμια για το θήραμα, το μέλλον του και εμάς τους ίδιους. Το κυνήγι δεν είναι πόλεμος με το σκοπό και τη ψυχολογία του που είναι η έχθρα και η καταστροφή. Ο σκοπός μας είναι εξιδανικευμένος και αθλητικός, που αποβλέπει στην απόκτηση του θηράματος και όχι τη καταστροφή του ή τον εξαφανισμό του από άδικους τραυματισμούς. Δεν πρέπει να πυροβολούμε θηράματα (φυσικά μόνο επιτρεπόμενα) που δεν έχουμε πολλές πιθανότητες να τα καταβάλλουμε αμέσως. Προσέξτε, βλάπτουμε τη φύση και τους πόρους της όταν πυροβολούμε ότι δεν μας χρησιμεύει και ότι δεν πρόκειται να το καταβάλλουμε στις απόστάσεις που βρίσκεται. Αν το τραυματίσουμε (που είναι σχεδόν βέβαιο), θα ωφελήσουμε τους εχθρούς του (επιβλαβή) και τους εχθρούς μας, καθώς και όλους τους αντιρρησίες της οπλοχρησίας και τους οπλόφοβους «χλεχλέδες» που μας πολεμούν πίσω από τα γραφεία.
Τα περισσότερα όπλα που χρησιμοποιούνται σήμερα είναι δωδεκάρια (12 cal σε διαμέτρημα με ιδανική χρήση μεταξύ των αποστάσεων 20-40 μέτρα).
Αν τουφεκίσουμε σε κοντινότερες αποστάσεις 10-15 μέτρα είναι πολύ πιθανό να αστοχίσουμε (αν το όπλο και τα φυσίγγια δεν προορίζονται γι’ αυτή την απόσταση), αφού δεν έχει προλάβει να ανοίξει η κατανομή των σκαγίων.
Η πυκνότητα της κατανομής είναι τόσο συγκεντρωμένη, ειδικά μάλιστα αν το όπλο είναι τσοκαρισμένο και τα φυσίγγια με συγκεντρωτήρα που αν τελικά το πετύχουμε θα είναι σχεδόν κατεστραμμένο από τα πυκνά πολλαπλά τραύματα και βέβαια άχρηστο προς βρώσιν αφού θα έχει γεμίσει σκάγια.
Τώρα σε μακρύτερες αποστάσεις από τα 40 μέτρα μειώνοντας αισθητά οι πιθανότητες επιτυχίας γιατί η πυκνότητα της συγκέντρωσης δεν επαρκεί για να επιφέρει το απαραίτητο τετραπλούν τραύμα στο πουλί. Επίσης έχει μειωθεί τόσο η κινητική του ενέργεια ώστε να μην έχουν αρκετή δύναμη να καταβάλλουν το θήραμα. Πρέπει να ξέρετε ότι το σχήμα που έχει κατά τη πτήση του το «σύννεφο» των σκαγίων μοιάζει με κώνο, έχοντας τη μεγάλη επιφάνεια μπροστά και τη μικρή πίσω. Αυτός ο κύκλος της βολής (το μέτωπο) ανοίγει σε κάθε μέτρο απόστασης κατά προσέγγιση δύο μέτρα.
Συνεπώς στα 20 μέτρα έχουμε διάμετρο κύκλου 40 εκ. και στα 40 μέτρα κάπου 80 εκ. καθώς επίσης έχουμε και αύξηση μικρή του μήκους της δέσμης που μπορεί να φθάσει και τα επτά μέτρα στην ακραία απόσταση των 40-45 μέτρων (το πρώτο από το τελευταίο της ατράκτου).
Σύμφωνα λοιπόν με αυτά τα στοιχεία και τους άλλους σκοπευτικούς παράγοντες (προσκόπευση, κίνηση, μέθοδος βολής κ.λπ.) η απόσταση βολής έχει μεγάλη σημασία.
Η διαφορά του σωστού από τον εγωιστή
Η πείρα, η εκπαίδευσή μας αλλά και η αυτοσυγκράτησή μας είναι επίσης στοιχεία που εξασφαλίζουν τις προσδοκώμενες επιτυχημένες βολές. Είναι τρομακτικά σφάλματα αυτά που κάνουν μερικοί υπερβάλλοντας με μεγάλα λόγια τις ανύπαρκτες ιδιότητες του εαυτού τους, του όπλου τους ή των φυσιγγίων τους. Αυτά τα σφάλματα είναι περισσότερο καταστροφικά όχι γιατί ικανοποιούν τον αρρωστημένο εγωισμό κάποιων που θέλουν να φαίνονται σπουδαίοι σε συγκυνηγούς τους, αλλά γιατί με τον μύθο τέτοιων βολών παρασύρουν και άλλους αδαείς να δοκιμάζουν βολές σε θηράματα που βρίσκονται σε ανυπολόγιστες αποστάσεις. Μην ξεχνάμε ότι ο καλύτερος δεν είναι εκείνος που πήρε τα περισσότερα θηράματα γιατί χρησιμοποίησε τα περισσότερα φυσίγγια και τραυμάτισε άσκοπα και ανώφελα πολύ περισσότερα. Ο σωστός και ο καλύτερος στις βολές του είναι εκείνος που με μικρότερο αριθμό φυσιγγίων και δεξιοτεχνία στη σκόπευση, διαθέτει τις περισσότερες επιτυχίες στα θηράματα.
Μόνο όταν θα μάθουμε να σκοπεύουμε σωστά θα γίνουμε καλύτεροι.
