Του Μπάμπη Αιγινίτη, Προπονητή Κυνηγετικής Σκοποβολής
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ποιες είναι οι σωστές επιλογές όπλων και φυσιγγίων για να κάνουμε μία εύστοχη βολή στο κυνήγι του μεγαλύτερου θηράματος που διαθέτει η χώρα μας. Το συγκεκριμένο άρθρο είναι όχι μόνο επίκαιρο αλλά και απαραίτητο. Διότι με την πληθυσμιακή έξαρση του αγριόχοιρου στη χώρα μας, πολλοί κυνηγοί που ασχολούνται με φτερωτά θηράματα (φάσες, τσίχλες) το γύρισαν στο «γουρούνι». Όμως, όπως αντιλαμβάνεστε ο αγριόχοιρος δεν είναι ούτε τσίχλα ούτε φάσα. Θέλει γνώσεις και εμπειρία που πρέπει να αποκτηθούν για να αποφεύγονται τα ατυχήματα, να γίνεται σωστή επιλογή των όπλων και φυσιγγίων και να μάθει κάποιος να σκοπεύει σωστά σε αυτό το μεγάλο θήραμα.
Μόνο αν ζήσει κάποιος από κοντά αυτό το δύσκολο κυνήγι που απαιτεί στρατηγική, προνοητικότητα, ψυχραιμία και αποφασιστικότητα, μπορεί να αντιληφθεί το πώς και το γιατί χρησιμοποιώντας διαφορετικά φυσίγγια και όλα από τον καθένα κυνηγό της παρέας.
Έχω ασχοληθεί εμπεριστατωμένα με το κυνήγι του αγριόχοιρου τα τελευταία χρόνια σε διάφορα μέρη της χώρας μας καθώς και στο εξωτερικό (Σερβία, Ουγγαρία και Αυστρία) και η μαγεία είναι ότι πάντα κάτι μαθαίνεις από το κάθε κυνήγι που το δένεις με τις βλητικές και σκοπευτικές γνώσεις που διαθέτεις. Οι απόψεις για τους βλητικούς συνδυασμούς διίστανται και οι διαφωνίες είναι συχνές μέσα σε αυτό το δύσκολο κυνήγι, αλλά εκεί είναι και το συναρπαστικό, διότι αν συμφωνούσαμε σε όλα δεν θα υπήρχε ενδιαφέρον. Προσωπικά θεωρώ ότι κανείς ειδικός αρθρογράφος οπουδήποτε στον κόσμο δεν μπορεί να έχει σωστές απόψεις αν δεν συμμετέχει διεξοδικά στα κυνήγια που αποτελούν το αντικείμενο της αρθρογραφίας του. Είμαι υπέρμαχος από παλιά της χρήσης του μονόβολου (του «μολυβιού» όπως λέγεται στην διάλεκτο των «γουρουνοκυνηγών») και όχι των σεβροτινών (τα «δράμια» όπως τα λένε). Όμως το να είσαιο αρτηριοσκληρωτικός και απόλυτος χωρίς να επεξεργάζεσαι τις απόψεις τριγύρω σου δεν θεωρείται εξυπνάδα. Πρέπει να διαθέτεις ευελιξία και ευρύτητα σκέψης για να καταλάβεις πως πρέπει να διαχειριστείς τις πληροφορίες από το κάθε κυνήγι που συμμετέχεις.
Ο τόπος που θα κάτσεις καρτέρι στο δάσος, η ορατότητα και η απόσταση που θα γίνει η βολή στα πιθανά σημεία εμφάνισης του ζώου καθορίζουν τον βλητικό συνδυασμό όπλου- φυσιγγίου που θα χρησιμοποιήσεις. Όταν η οπτική επαφή με το θήραμα την στιγμή που εμφανίζεται στο καρτέρι σου είναι 10 με 15μ. το πολύ και από τις πληροφορίες της παγάνας που έχεις είναι ότι πρόκειται για κοπάδι νεαρών ζώων και όχι ενός μεγάλου κάπρου τότε ένα καλής ποιότητς 9βολο ή 12βολο είναι εξαιρετικά δραστικό. Εκεί δεν είναι απαραίτητο το μονόβολο καθώς επίσης δεν είναι απαραίτητο το μονόβολο φυσίγγι απ αυτούς που κάνουν παγάνα ( τους παγανιέρηδες), οι οποίοι κινούνται μέσα στα πυκνά μαζί με τα σκυλιά για να ξεσηκώσουν το κοπάδι από τα «γιατάκια» τους (τα σημεία όπου κοιμούνται) ή τον κάπρο. Αυτοί αν χρειαστεί να τουφεκίσουν προς το θήραμα θα το κάνουν από πολύ κοντινή απόσταση συνεπώς τα 9βολα, δηλ. τα δράμια, είναι αρκούντως δραστικά. Επίσης το όπλο, ειδικά του παγανιέρη, θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν μικρότερων διαστάσεων γίνεται. Ένα δίκανο ή ένα αυτογεμές με 51,56 έως 61εκ. είναι ιδανικό ώστε να κινείται άνετα μέσα στα κέδρα ή τα πουρνάρια που θα μπει με τα σκυλιά. Έχω δει κάτι επιλογές από παγανιέρηδες τελείως εξωφρενικές. Καραμπίνες με μήκος κάνης 76 και 81 εκ. που είναι για παπιά και φάσες να τις έχουν άνθρωποι της παγάνας και να παλεύουν να τις κουμαντάρουν μέσα στα πυκνά. Κάνουν τόσο δύσκολη τη ζωή τους και δεν θέλουν να το καταλάβουν γιατί είναι «κολλημένο» το μυαλό τους με τις δοξασίες του καφενείου περί επιτυχιών στα «γουρούνια» με τις μικρότερες κάνες που υπάρχουν!
Όλα αυτά δεν αποτελούν υπερβολές, τα έχω βρει μπροστά μου σε διάφορες παρέες «γουρουνοκυνηγών» που έχω συμμετάσχει εδώ και αρκετά χρόνια σε διάφορα μέρη της χώρας μας. Βέβαια τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει κάποιοι ψαγμένοι «γουρουνοκυνηγοί» που διαβάζουν περιοδικά και άρθρα από τον ελληνικό και ξένο τύπο περί των σωστών επιλογών σε όπλα και φυσίγγια για τον αγριόχοιρο, να χρησιμοποιούν τα σωστά εργαλεία για το κυνήγι αυτό. Οι κοντές κάνες τύπου SLUG (σλαγκ) με στόχαστρο μπροστά και κλεισιοσκόπιο πίσω χωρίς τσοκάρισμα (τελείως κυλινδική δηλ) ρίχνει ευθύβολα τα μονόβολα και πολύ καλά τα 9βολα. Αν δεν ίσχυε αυτό και δεν είχαν βλητικά πλεονεκτήματα έναντι των κανονικών κάνων τότε τα εργοστάσια δεν θα τις κατασκεύαζαν ούτε και θα υπήρχε η σχετική ζήτηση.
Δεν θα συντιστούσα πότε σε κάποια καρτέρια όπου η ορατότητα είναι μεγάλη και μπορεί ο κυνηγός να ντουφεκίσει κάποιος 9βολα ( δράμια). Εκεί μόνο η εύστοχη βολή με μονόβολο (με μολύβι όπως το λένε) θα φέρει θετικό αποτέλεσμα. Είναι σημαντικό προσόν του κάθε αρχηγού της «γουρουνοπαρέας» να ξέρει πού και πώς θα τοποθετήσει στα καρτέρια του και να βάλει τα σωστά «ντουφέκια» στα κατάλληλα καρτέρια. Οι εύστοχοι και ψύχραιμοι που χρησιμοποιούν μονόβολα θα πρέπει να μπουν σε καρτέρια που εκεί θα κάνουν βολή σε μέση και μακρινή απόσταση. Οι υπόλοιποι που δεν έχουν την σιγουριά και αυτοπεποίθηση που απαιτεί το μονόβολο και χρησιμοποιούν 9βολα ή γενικά τα δράμια, να μπουν σε καρτέρια με μικρή ορατότητα και κοντινές βολές. Δεν έχουν όλοι οι κυνηγοί τις ίδες σκοπευτικές ικανότητες όμως δεν περισσεύει κανένας, όλοι χρειάζονται και για όλους υπάρχει μια θέση που τους κάνει. Το κατάλληλο ντουφέκι στη κατάλληλη θέση. Χωρίς εγωισμούς και έπαρση. Κλείνοντας θα επισημάνω ότι είναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε που ρίχνει το όπλο μας και ποια φυσίγγια ( μονόβολα ή με δράμια) από αυτά που κυκλοφορούν στην αγορά μας τα «πηγαίνει» καλύτερα. Αυτό όμως απαιτεί
Δοκιμές. Οι δοκιμές απαιτούν κόστος γιατί αυτά τα φυσίγγια είναι ακρινά, όμως το κέρδος είναι η γνώση και η σιγουριά που θα αποκτήσει κάποιος γι αυτό που κρατάει. Είναι πολύ σημαντικό να ρίξουμε φυσίγγια σε στόχους και σε αποστάσεις που συνήθως ντουφεκάμε στα μέρη που κυνηγάμε. Μόνο τότε θα μπορούμε να βρούμε το σωστό βλητικό συνδυασμό όπλου – φυσιγγιού για αυτό το τόσο δύσκολο και κουραστικό κυνήγι. Είναι κρίμα να χάνονται ζώα τραυματισμένα γιατί εμείς σκεφτήκαμε το κόστος μια δοκιμής, γιατί βαρεθήκαμε να πάμε να δοκιμάσουμε το όπλο μας με εκείνα τα φυσίγγια που μας πρότεινε κάποιος από το καφενείο, γιατί πήραμε ένα καινούργιο όπλο και πήγαμε χωρίς να το μάθουμε κατευθείαν στο κυνήγι. Αν λοιπόν είμαστε λίγο προσεκτικότεροι στις λεπτομέρειες σίγουρα θα γίνουμε καλύτεροι.
