Με μεγάλη συνδρομή στην προστασία του περιβάλλοντος και στον κύκλο ζωής της φύσης, ο Κυνηγετικός Σύλλογος Αιγίου συμπληρώνει αισίως 48 χρόνια ζωής και τα μέλη του συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται σύμφωνα με τα όσα ο νόμος προβλέπει.
Ο σύλλογος φροντίζει ταυτόχρονα, με τους ελέγχους που διενεργούν οι δύο θηροφύλακες που έχει ορίσει, να εντοπίζει τους παράνομους για τους οποίους βέβαια… ο πέλεκυς είναι βαρύς.
Όπως αναφέρει στo Protionline.gr ο πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Αιγίου Δημήτρης Ανδριόπουλος, “φέτος η κυνηγετική περίοδος ξεκίνησε στις 20 Αυγούστου και ολοκληρώνεται στα τέλη Φεβρουαρίου και μέχρι εκείνη τη στιγμή ισχύει για τα περισσότερα πτηνά και θηράματα εκτός του λαγού του οποίου το κυνήγι ολοκληρώνεται σε περίπου ένα μήνα, πριν το νέο έτος”.
Μειώνονται σταδιακά τα μέλη του Συλλόγου -Ακριβή ενασχόληση το κυνήγι
Ως προς την ενασχόληση του κόσμου με το κυνήγι, ο πρόεδρος ανέφερε: “Μέχρι πριν λίγα χρόνια, ο Κυνηγετικός Σύλλογος Αιγίου απαριθμούσε περίπου 1.000 μέλη, ωστόσο αυτή τη στιγμή είμαστε 800 άτομα που ασχολούμαστε ενεργά με το κυνήγι στην περιοχή. Υπάρχει αισθητή πτώση των μελών μας κι αυτό αποδίδεται και στην οικονομική κρίση που υπάρχει και τις αυξημένες τιμές, δεδομένου ότι το κυνήγι είναι ένα σπορ αρκετά ακριβό. Βεβαίως, υπάρχουν και οι περιπτώσεις κυνηγών που έχουν μεγαλώσει σε ηλικία και δεν ασχολούνται πια”.
Τι χρειάζεται όμως για να γίνει κάποιος νέος κυνηγός; Ο κ. Ανδριόπουλος απαντά: “Αυτή τη στιγμή για να βγάλει κάποιος την άδεια χρειάζεται 180 ευρώ περίπου ενώ επιβαρύνει και ο εξοπλισμός και βέβαια τα μεταφορικά αφού όλοι ξέρουμε πως υπάρχει πολύ μεγάλη αύξηση στα καύσιμα, κάτι που λειτουργεί αποτρεπτικά στην απόφαση κάποιου να ασχοληθεί αφού είναι σαφές ότι πρέπει να καλύψει κάποια χιλιομετρική απόσταση για να βρεθεί στα επιτρεπόμενα σημεία και να κυνηγήσει”.
Λιγότερο έντονο το πρόβλημα με τα αγριογούρουνα στην Αιγιάλεια
Ερωτηθείς σχετικά με τα θέματα που απασχολούν τους κυνηγούς της περιοχής, ο κ. Ανδριόπουλος σημείωσε: “Αυτό το διάστημα έχουμε ένα πρόβλημα με τα αγριογούρουνα δεδομένου του υπερπληθυσμού που υπάρχει. Βέβαια στην Αιγιάλεια δεν έχουμε πρόβλημα στη διάσταση που έχει πάρει σε άλλες περιοχές της χώρας, αφού σε μία γενικότερη κλίμακα είναι ένα σοβαρό θέμα. Εμείς σαν Κυνηγετικός Σύλλογος είμαστε διατεθειμένοι, εφόσον χρειαστεί να δημιουργήσουμε δύο συνεργεία που θα δουλέψουν όλο τον χρόνο, πάντα με εντολή του Δασαρχείου και αν αυτό χρειαστεί, με την εποπτεία του, να θηρεύουμε για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Δηλαδή αν ο υπουργός πει ότι μπορούμε ως κυνηγοί να θηρεύσουμε τα αγριογούρουνα ακόμα και καλοκαίρι, αυτό μπορεί να γίνει. Ευτυχώς ο υπερπληθυσμός των αγριογούρουνων δεν είναι ένα θέμα που αφορά άμεσα την Αιγιάλεια καθώς δεν παρατηρούνται τα φαινόμενα της κεντρικής Ελλάδας, εκεί όπου τα ζώα αυτά κατεβαίνουν και φτάνουν ως τις αυλές των σπιτιών. Βεβαίως τίποτα δεν μπορούμε να αποκλείσουμε”.
Ο υπερπληθυσμός των τσακαλιών πλήττει την περιοχή
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του προέδρου του Κ.Σ.Α., “το μεγάλο πρόβλημα που υφίσταται αυτή τη στιγμή στην περιοχή, είναι ο υπερπληθυσμός των τσακαλιών τα οποία κάνουν μεγάλη ζημιά και θεωρούνται πολύ επιβλαβή ζώα. Είναι ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε και σχεδόν σε όλη την Αιγιάλεια και περισσότερο στην ορεινή”.
Η έλλειψη τροφής στα βουνά αναγκάζει τα τσακάλια να κατεβαίνουν όλο και πιο κοντά στις αυλές και τους στάβλους, ψάχνοντας πρόβατα και κάθε ζώο που βρουν μπροστά τους, γεγονός που καθιστά την παρουσία τους καθημερινότητα. Στην Ελλάδα ζει το χρυσό τσακάλι που λέγεται έτσι εξαιτίας της απόχρωσης που έχει το τρίχωμα στην πλάτη του. Είναι μικρόσωμο ζώο, λίγο πιο μεγάλο από την αλεπού και λίγο μικρότερο από τον λύκο. Το ύψος της ράχης του φθάνει ή ξεπερνά ελάχιστα το γόνατο ενός ανθρώπου και το βάρος του κυμαίνεται συνήθως στα 10 με 11 κιλά. Σπανίως φθάνει και τα 15 κιλά. Ζυγίζει δηλαδή το μισό από ένα λυκόσκυλο. Εξαιτίας του μεγέθους του, το τσακάλι έχει κοντά πόδια, όμως είναι ένα ζώο ευλύγιστο και γρήγορο. Τρέχει με γρηγοράδα μικρές αποστάσεις και μάλιστα μπαίνει στη θάλασσα και κολυμπά, διασχίζοντας μικρά κανάλια. Οι επιστήμονες τονίζουν με κάθε τρόπο πως τα τσακάλια δεν πρέπει να εξοντώνονται ή να κυνηγιούνται με δηλητηριασμένα δολώματα, καθώς αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής υπαίθρου, ωστόσο ουδείς γνωρίζει τι θα γίνει εάν αρχίσουν και εμφανίζονται στα ημιορεινά και με μεγαλύτερη συχνότητα.
Σε συγκεκριμένες περιοχές και πάντα σε απόσταση τουλάχιστον 250 μέτρων από τα σπίτια
Πόσο συχνή είναι στην περιοχή η λαθροθηρία; Ο κ. Ανδριόπουλος απαντά: “Πάντα υπάρχει η πιθανότητα να βρεθεί κάποιος που να κυνηγήσει δίχως να έχει την ειδική άδεια ή να έχει κάποιο παράνομο όπλο. Γι’ αυτό και σαν Κυνηγετικός Σύλλογος, έχουμε δύο θηροφύλακες οι οποίοι ελέγχουν τέτοιες περιπτώσεις. Βέβαια οι ποινές είναι αρκετά μεγάλες και ο πέλεκυς του νόμου βαρύς, οπότε λειτουργεί αποτρεπτικά και σε όποιον επιχειρήσει να λειτουργήσει χωρίς τα νόμιμα”.
Σημειωτέον ότι το κυνήγι επιτρέπεται στις περιοχές που ήδη είναι γνωστές από τις προηγούμενες χρονιές στα ορεινά σημεία της Αιγιάλειας και βέβαια το λιγότερο σε απόσταση 250 μέτρων από το τελευταίο σπίτι.
