Είχε κατά καιρούς αναφερθεί στη σχέση του με το κυνήγι, τα όπλα και τη σκοποβολή χωρίς υπεκφυγές. Σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει παλιότερα καθώς και σε δηλώσεις του, ξεδίπλωνε τις αναμνήσεις του, εκθέτοντας απόψεις συχνά ριζοσπαστικές…
Το έργο και η προσωπικότητα του Κάρολου Παπούλια είναι ευρέως γνωστά. Η πολιτική του σταδιοδρομία και η ομολογουμένως επιτυχημένη πολιτική του θητεία, επισκίασε σίγουρα τις όποιες παράλληλες δραστηριότητές του. Ενδεχομένως ελάχιστοι να γνωρίζουν την κυνηγετική του ιδιότητα και τη σκοπευτική του δεινότητα.
Προφίλ
Ο κύριος Κάρολος Παπούλιας γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1929. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία όπου έκανε και τη διδακτορική του διατριβή στο Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο. Έχει έντονη πολιτική και κοινωνική δράση. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και κατά τη διάρκεια της δικτατορίας πρωτοστάτησε στην ίδρυση της αντιστασιακής οργάνωσης «Σοσιαλιστική Δημοκρατική Ένωση Εξωτερικού», της οποίας εξελέγη γενικός γραμματέας. Την ίδια περίοδο, υπήρξε συνεργάτης της ελληνικής εκπομπής της Ντόιτσε Βέλε.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣOΚ. Εξελέγη βουλευτής Ιωαννίνων στις εκλογές του 1977 και από τότε επανεκλεγόταν συνεχώς μέχρι το 2004.
Υπήρξε πρωταθλητής του στίβου, στο άλμα επί κοντώ. Από τα ομαδικά αθλήματα τον κέρδισε το βόλεϊ, ενώ από το 1985 είναι πρόεδρος του Εθνικού Γυμναστικού Συλλόγου.
Οι γηγενείς των ορέων…
Τον Μάρτιο του 2004, σε κυνηγετικό περιοδικό, δήλωνε: «Είναι φυσικό εμείς οι γηγενείς των ορέων να νιώθουμε τη φύση κομμάτι που βγαίνει από τα έγκατα της ψυχής μας. Είναι απολύτως φυσικό να γνωρίζουμε και να αγαπούμε το κυνήγι από τα χρόνια που αποτελούσε από τη μια μέσο βιοπορισμού κι από την άλλη τρόπο συνάντησης με τα βουνά, τα δάση και τα ποτάμια του τόπου μας.
Πλέον έχει γίνει σε όλους αντιληπτό το πόσο έχει πληγεί το περιβάλλον και ποιους κινδύνους διατρέχει από την αλόγιστη συμπεριφορά των ανθρώπων, σε μια αναπτυξιακή, παράλογη μερικές φορές, λογική. Οι κυνηγοί σέβονται τη φύση και προστατεύουν το περιβάλλον. Σέβονται τους κανόνες και τους νόμους που το διέπουν. Για το λόγο αυτό οι μεγάλες παρεξηγήσεις πρέπει να εκλείψουν. Οι ακρότητες από κάθε πλευρά δεν ωφελούν.
Σε ό,τι αφορά τους κυνηγούς, χρειάζεται να απομονώσουν τους «εξολοθρευτές». Εκείνους οι οποίοι δεν ακολουθούν την κυνηγετική ηθική όπως αυτή έχει καθιερωθεί μέσα στο χρόνο. Ο ίδιος ο κυνηγετικός κόσμος πρέπει να απαιτήσει μια αυστηρή νομοθεσία για την προστασία και τη συνέχιση αυτής της δραστηριότητας, που είναι συνδεδεμένη με το λυκαυγές της ανθρώπινης ζωής.
Γιατί τα χρόνια μπορεί να έχουν αλλάξει, όμως το κυνήγι εξακολουθεί να παραμένει, και έτσι θα συνεχίσει να είναι, ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του ανθρώπου».
Σας μεταφέρουμε μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα από παλαιότερη συνέντευξη μαζί του:
Κύριε υπουργέ, πώς σας προέκυψε η σκοποβολή, πώς αρχίσατε;
Κάρολος Παπούλιας: Η ενασχόλησή μου με το άθλημα έχει ιστορικές ρίζες, οι οποίες δεν νομίζω να έχουν σχέση με πολλούς από τους σύγχρονους σκοπευτές. Ξεκίνησε από την εφηβική μου ηλικία όταν ασχολήθηκα με τα τουφέκια, γιατί παλεύαμε εναντίον των ιταλογερμανικών κατοχικών στρατευμάτων. Η εξοικείωση με τα όπλα για μας, παιδιά ακόμα τότε, ήταν επιβεβλημένη. Μετατράπηκε σε άθλημα αργότερα, αλλά τότε ήταν χρέος προς την πατρίδα. Αμέσως μετά την απελευθέρωση, ασχολήθηκα αγωνιστικά πλέον με τη σκοποβολή. Ήμασταν τότε οι αθλητές που δεινοπαθήσαμε από την πείνα της Κατοχής και όμως αρχίσαμε τον αθλητισμό μαζί με τους βετεράνους, τους μεγάλους Βαλκανιονίκες…
Αργότερα, βέβαια, με απορρόφησε ο στίβος. Υπήρξα πρωταθλητής στο στίβο, έπαιξα βόλεϊ στην εθνική ομάδα, χωρίς όμως να ξεχάσω το μεγάλο μου έρωτα που ήταν η σκοποβολή. Θυμάμαι έτσι έντονα και συγκινησιακά τη σκοπευτική ομάδα, με αρχηγό τον αείμνηστο Γ. Βήχο και την αποστολή στα «Βενιζέλεια» της Κρήτης.
Μετά πήγα στο εξωτερικό για σπουδές και όταν γύρισα αφιερώθηκα στο άλμα επί κοντώ και στο βόλεϊ. Συνεχίζω, όμως, είμαι πρόεδρος στον Εθνικό Γ.Σ. εδώ και είκοσι σχεδόν χρόνια. Δίνουμε και σήμερα τις ίδιες μάχες που δίναμε ως έφηβοι στον Εθνικό.
Στόχαστρο: Πόσο επηρέασε τη ζωή σας η ενασχόλησή σας με το άθλημα;
Κάρολος Παπούλιας: Επηρέασε τη ζωή μου άμεσα, τόσο στις δύσκολες εποχές της Κατοχής και βέβαια στη συνέχεια. Η σκοποβολή είναι ένα άθλημα που συγκεντρώνει πάρα πολλές ιδιότητες οι οποίες είναι ιδιαίτερα χρήσιμες στον αγώνα που δίνει κανείς στην πρακτική πλευρά της ζωής. Θέλει αυτοπεποίθηση, θέλει μεγάλη ψυχραιμία, θέλει προσοχή και έχει στόχους. Και στη ζωή του ο άνθρωπος πρέπει να θέτει στόχους και να αγωνίζεται για να τους επιτύχει. Αυτή νομίζω είναι η μεγάλη ταύτιση του αθλήματος με τη ζωή, την καθημερινότητα και με τα όνειρα του καθενός.
Θεωρείτε το άθλημα παρεξηγημένο λόγω οπλοφοβίας;
Κάρολος Παπούλιας: Νομίζω ναι. Υπάρχει μια παρεξήγηση για το άθλημα, και λόγω οπλοφοβίας και λόγω μιας παρεξηγημένης στάσης που θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε ειρηνιστική. Το άθλημα της σκοποβολής δεν έχει βεβαίως καμία απολύτως σχέση με τα όπλα που χρησιμοποιούνται για να επιβληθούν κάποιοι με τη βία, για την εγκληματική δράση σε παγκόσμια κλίμακα. Η σκοποβολή είναι ευγενικό άθλημα και νομίζω ιδιαίτερα χρήσιμο.
Βεβαίως, μερικές δυνάμεις -το ζούμε και σήμερα- κάνουν επιθετικούς πολέμους, επιβάλλουν πολιτικές θέσεις με πόλεμο, αλλά υπάρχει και η υπεράσπιση της πατρίδας. Η Ελλάδα, ως μικρή χώρα, το έζησε στην ιστορική της διαδρομή πάρα πολλές φορές. Η εξοικείωση του πληθυσμού με τα όπλα είναι και μια προσφορά στην υπεράσπιση της πατρίδας. Όταν μιλάμε όχι μονάχα για τη θεωρία, αλλά και για την πρακτική της παλλαϊκής άμυνας, βλέπουμε ότι μικρές δυνάμεις όπως είναι η Αυστρία, η Ελβετία, το Ισραήλ έκαναν πράξη την παλλαϊκή άμυνα. Η Ελλάδα έχει ψηφίσει νόμο παλλαϊκής άμυνας, δυστυχώς όμως δεν έχει προχωρήσει. Πρέπει να προχωρήσει γιατί η παλλαϊκή άμυνα δεν είναι τίποτε άλλο από εξοικείωση ευρύτερων στρωμάτων του πληθυσμού με το όπλο. Ο σκοπός είναι πάντα η υπεράσπιση της πατρίδας, σε συνεργασία με τις ένοπλες δυνάμεις εναντίον του ενδεχόμενου εισβολέα.
Ποια η άποψή σας για τη σημερινή κατάσταση του αθλήματος;
Κάρολος Παπούλιας: Νομίζω ότι από την εποχή τη δικιά μου, όταν λάμβανα μέρος σε επίσημους αγώνες σκοποβολής, το άθλημα έχει κάνει μεγάλη πρόοδο. Το ανέδειξαν ταλαντούχοι αθλητές οι οποίοι διέπρεψαν σε διεθνείς αγώνες, παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, βαλκανικούς αγώνες, και το αναδεικνύουν και σήμερα…
Όταν σκεφτεί κανείς ότι το κυνήγι, με όλες τις συγκινήσεις που προσφέρει, είναι ένα σπορ που ανθεί στην περιφέρεια, είναι φυσικό στη συνέχεια αυτά τα επαρχιακά σκοπευτήρια να γεμίσουν από νέους που θα ανακαλύψουν την αγωνιστική πλευρά της σκοποβολής, τη χαρά του αθλητισμού.
Τι εμποδίζει την ανάπτυξη της σκοποβολής στη χώρα μας;
Κάρολος Παπούλιας: Πιστεύω, όμως, ότι χρειάζεται μια φιλελευθεροποίηση σε σχέση με την κατοχή των όπλων. Τονίζω ότι στις μικρές χώρες που έχουν υιοθετήσει το δόγμα της παλλαϊκής άμυνας, ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι τα όπλα τα έχουν οι έφεδροι στο σπίτι τους. Έτσι στην υπόθεση μιας γενικής επιστράτευσης, είναι ταχύτερη και αποτελεσματικότερη η συγκέντρωση δυνάμεων. Ο Ελβετός και ο Αυστριακός –γιατί όχι και ο Έλληνας– είναι εξοικειωμένοι με τα όπλα και, αν θέλετε, γίνονται υπεύθυνοι και όχι μόνο για τα όπλα τους.
Επίσης θέλω να προσθέσω ότι δεν κατάλαβα ποτέ τη λογική να απαγορεύονται στην Ελλάδα τα ραβδωτά όπλα. Πιστεύω ότι είναι πολύ πιο επικίνδυνος ένας κακοποιός με μια καραμπίνα του τύπου της αμερικανικής Αστυνομίας, από το να έχει ένα ραβδωτό. Νομίζω ότι και σε αυτόν τον τομέα πρέπει να αρθεί η απαγόρευση, είναι άνευ περιεχομένου.
Του Γιώργου Κ. Κόντη
